DRUET CZESŁAW, profesor, oceanolog
| < Poprzednie | Następne > |
CZESŁAW DRUET (ur. 29 III 1926 Wilno), naukowiec, oceanolog. Przed wybuchem II wojny światowej przyjęty do Gimnazjum Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, podczas okupacji robotnik przymusowy we Frankfurcie nad Menem i na jego przedmieściach Fechenheim. W 1945 roku w Barnsley (Anglia) ukończył gimnazjum na poziomie małej matury, w grudniu 1947 wrócił do Polski (do Gdyni) jako żołnierz II Korpusu VIII Armii Brytyjskiej. Zdał maturę w roku 1949 w Prywatnym Wieczorowym Liceum dla Pracujących w Pasłęku, w latach 1949–1955 studiował na Wydziale Inżynierii Lądowo-Wodnej Politechniki Gdańskiej. W 1953 roku, po ukończeniu I stopnia studiów, został pracownikiem Instytutu Budownictwa Wodnego PAN (do 1977), w 1960 doktor (w IBW PAN kierował Pracownią Dynamiki Morza), 1966 doktor habilitowany (habilitacja na PG), 1974 profesor tytularny, 1980 profesor zwyczajny, 1979 członek korespondent PAN, 1986 członek rzeczywisty. W latach 1970–1996 wykładał w Instytucie Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego. W roku 1976 pracował nad utworzeniem w ramach PAN Instytutu Oceanologii: w latach 1977–1983 kierownik samodzielnego Zakładu Oceanologii PAN, 1984–1990 dyrektor Instytutu Oceanologii (Sopot, ul. Powstańców Warszawskich 55), 1991–2002 przewodniczący rady naukowej tego instytutu, w kadencji 2011–2014 członek rady. W latach 1980–1983 sekretarz naukowy Oddziału PAN w Gdańsku, w 1993–2002 członek prezydium PAN. Od roku 1975 współpracował z Międzyrządową Komisją Oceanograficzną (MKO) UNESCO, początkowo jako ekspert, następnie wiceprezydent komisji do spraw służb oceanograficznych i programów naukowych, do 1982 był przewodniczącym jej rady programowej, do 2002 polski pełnomocnik do spraw kontaktów roboczych. W latach 1996–2007 przewodniczący Narodowego Komitetu do spraw współpracy z Międzynarodowym Komitetem Badań Oceanicznych SCOR, w 1996–2007 przewodniczący prezydium Komitetu Badań Morza PAN, od 2008 członek prezydium. Specjalista w dynamice i fizyce morza (m.in. falowanie swobodnej powierzchni morza, turbulencja przepływów z granicami swobodnymi), autor m.in. Nomographic Chart for Determination Monochromatic Wave Type in the Region of Foundation of Hydrotechnical Structure (1965), Hydrodynamika morskich budowli i akwenów portowych (1978), Dynamika stratyfikowanego oceanu (1994), Elementy hydromechaniki geofizycznej (1995), Dynamika morza (2000), The Structure of Marine Hydrophysical Fields and its Influence on the Plankton Behaviour (2003). Od 1970 roku prowadził przy budowie Portu Północnego pomiary falowania i skuteczności osłony akwenów portowych przed falowaniem sztormowym, za w 1976 znalazł się wśród odbiorców zespołowej Nagrody Państwowej I stopnia „Za prace naukowo-badawcze, projekt i budowę Portu Północnego w Gdańsku”. W roku 2009 doktor honoris causa UG. W 1996 otrzymał najwyższe polskie odznaczenie oceanograficzne: Medal im. prof. Kazimierza Demela. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1977), Krzyżem Oficerskim OOP (1988), Krzyżem Komandorskim OOP (2003). Był prezesem Klubu Studentów Wybrzeża Żak i AZS.
