BARTELIK WALDEMAR, sportowiec (siatkarz), prezes Energi
| < Poprzednie | Następne > |
WALDEMAR BARTELIK (4 XII 1948 Gdynia – 1 I 2019 Gdańsk), sportowiec (siatkarz), prezes Energi, kandydat na prezydenta Gdańska. Syn Franciszka (26 IX 1919 – 28 V 2005 Gdańsk) i Heleny z domu Dolińskiej (10 II 1921 – 23 VI 2005 Gdańsk). Absolwent Szkoły Podstawowej nr 44 i IX Liceum Ogólnokształcącego, w 1974 Wydziału Mechaniczno-Technologicznego Politechniki Gdańskiej (PG). W 1989 ukończył studia podyplomowe z zarządzania systemami jakości w Szwajcarii, w 1995 szkolenie w Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów w zakresie profesjonalnego zarządzania firmami.
W latach 1974–1979 pracował w Centrum Techniki Okrętowej, od 1979 do 1992 w Stoczni Remontowej „Radunia”, kolejno jako specjalista budowniczy, kierownik Wydziału Remontu Statków i dyrektor stoczni. W 1992–1993 zatrudniony był w jednej ze spółek Navimoru, Navi-Expo Sp. z o.o., zajmującej się marketingiem przemysłu remontu statków. Od 1993 prezes zarządu spółki (z grupy Elektrimu) Kableks Sp. z o.o. w Kolbudach. Od 1998 dyrektor generalny w Elektrim Kable SA – Fabryka Kabli Szczecin. Od 29 III 2002 do 13 VI 2006 prezes Zarządu Energi Gdańskiej Kompanii Energetycznej SA. W konkursie „Dziennika Bałtyckiego” wybrany menadżerem roku 2005.
W 2014, z ramienia komitetu „Masz Wybór”, był kandydatem niezależnym w wyborach na prezydenta Gdańska. W pierwszej turze uzyskał 9254 głosów (6,9%), w drugiej turze poparł Andrzeja Jaworskiego. W tym samym roku bezskutecznie starał sie o mandat do Rady Miasta Gdańska (otrzymał 412 głosów).
Od szkoły średniej grał w siatkówkę. Z MKS Oliwa i GKS Wybrzeże był wicemistrzem Polski młodzików (1964) i wicemistrzem Polski juniorów (1966). Podczas studiów zawodnik AZS Gdańsk, w latach 1968–1971 członek polskiej kadry młodzieżowej, w 1974–1976 pierwszej reprezentacji Polski pod wodzą trenera Huberta Wagnera. W seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 10 spotkań, ze względów osobistych zrezygnował z udziału w Mistrzostwach Świata w Meksyku (1974, bronił pracę magisterską) i w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976, choroba w rodzinie). W 1974 był w gronie zawodników, którzy utworzyli sekcję siatkówki w Stoczniowcu Gdańsk, w 1975 awansował z zespołem do ekstraklasy (zajął w pierwszym sezonie najlepsze, czwarte miejsce), grał w finale Pucharu Polski, po spadku zespołu z ekstraklasy w 1979 zakończył czynną karierę sportową.
Od 2008 do śmierci prezes Pomorskiego Wojewódzkiego Związku Piłki Siatkowej, w latach 2008–2012 członek zarządu Polskiego Związku Siatkówki (w 2012 był jednym z dwóch kandydatów na funkcję prezesa), od 2009 wiceprezes Pomorskiej Federacji Sportu ds. finansowo-organizacyjnych (w 2016 był jednym z dwóch kandydatów na funkcję przewodniczącego, zob. Adam Korol). W 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”.
Członek PZPR. Żonaty z Jolantą, ojciec Rafała (absolwenta Wydziału Zarządzania PG) i Tomasza (absolwenta Wydziału Architektury PG). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
