LUDWICHOWSKI JAN, kolejarz, działacz gdańskiej Polonii

Grób Jana Ludwichowskiego, jego żony Marii i syna Piotra Pawła na cmentarzu św. Ignacego w Gdańsku

JAN LUDWICHOWSKI (26 IV 1897 Otomin – 31 V 1983 Gdańsk), kolejarz, działacz społeczny. Syn Jana i Heleny z domu Malek, brat Pawła Ludwichowskiego (11 V 1902 – 15 VII 1977). 1 VI 1928 wstąpił na służbę Polskich Kolei Państwowych (PKP) jako pracownik umysłowy. Od 8 VII 1938 magazynowy na stacji kolejowej Gdańsk Sienna Grobla (Strohdeich).

Należał do Gminy Polskiej (zastępca sekretarza w filii w Gdańsku- Oruni, 1932), Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Gminy Polskiej Związek Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Towarzystwa Ludowego w Oruni (rewizor kasowy, 1931), Zjednoczenia Zawodowego Polskiego (wiceprezes filii na Oruni, 1932), Polskiego Zrzeszenia Pracy (kierownik oddziału na Oruni, 1934-193; ławnik na posiedzeniu Rady Naczelnej 30 V 1935), Zjednoczenia Zawodowego Polskiego Zrzeszenia Pracy, Gdańskiej Macierzy Szkolnej (mąż zaufania), Towarzystwa byłych Powstańców i Wojaków, Ligii Morska i Kolonialnej i Kolejowego Klubu Sportowego. W 1931 wziął udział w zbiórce pieniędzy na nagrobek ks. Leona Miszewskiego.

Aresztowany przez Niemców 1 IX 1939 i osadzony w obozie Stutthof, zwolniony 28 III 1940. Od 29 III 1940 do 10 X 1940 pracował jako kierowca w firmie Schneidera w Gdańsku, po czym został wysiedlony do Torunia, gdzie przebywał do 20 III 1941. Od 21 III 1941 do 2 III 1945 ponownie kierowca w firmie Schneider, następnie, do 13 IV 1945, przebywał na robotach w Niemczech. Chory na serce znalazł się w obozie w Gross Borstel (Hamburg). 12 XII 1945 powrócił do służby na PKP w Ekspedycji Kolejowej Gdańsk Nowy Port na stanowisku magazyniera handlowego. 1 VII 1960 przeszedł na emeryturę.

Przed II wojną śwoatową mieszkał z rodziną przy Eichhornweg 3 (ul. Junacka), w czasie wojny na Fleischergasse 38b (ul. Rzeźnicka), a po jej zakończeniu przy ul. Zamiejskiej 2. 5 V 1922 poślubił Marię z domu Skibowską (30 IV 1903 Jodłowno – 26 IX 1958), ojciec Małgorzaty (ur. 30 XII 1926 Gdańsk), Jerzego (ur. 6 XI 1929 Gdańsk) oraz Piotra Pawła (18 V 1944 – 22 XII 2022). Pochowany 3 VI 1983 na cmentarzu św. Ignacego w Starych Szkotach. MAD

Bibliografia:
„Dziennik Bałtycki” nr 108 z 3-5 VI 1983 (nekrolog).
„Gazeta Gdańska”, nr 17 z 23 I 1931, nr 119 z 28 V 1931, nr 60 z 13 III 1932; nr 279 z 23 XII 1932; nr 254 z 7 XI 1933; nr 69 z 22 III 1935; nr 142 z 27 VI 1935; nr 144 z 1 VII 1935, nr 183 z 16 VIII 1935; nr 295 z 24-27 XII 1936, nr 11 z 14 I 1937, nr 220 z 27 IX 1938.
Kledzik Witold, Biografie Polaków – pracowników kolejowych (nie wszystkich) zatrudnionych do 31.8.1939 w służbie na PKP na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska, PAN Biblioteka Gdańska, Ms. 5152/2.