BLECH PHILIPP WILHELM, pastor
| < Poprzednie | Następne > |
PHILIPP WILHELM BLECH (13 X 1806 Gdańsk – 16 IX 1885 Gdańsk), teolog, pastor kościoła św. Trójcy. Syn Ephraima Philippa Blecha. Po prywatnych lekcjach u Gottfrieda Beniamina Bartholdy’ego i edukacji w szkole mariackiej, w 1826 ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie w Halle i Berlinie studiował teologię, doktor teologii. W Gdańsku od 1830, pomagał matce w prowadzeniu szkoły średniej dla dziewcząt. Od 1 XII 1832 diakon i kaznodzieja kościoła Św. Trójcy, od 1844 do śmierci pierwszy (hierarchicznie) pastor tego kościoła. Od 1852 do 1881 był nauczycielem religii w Gimnazjum Miejskim, zrezygnował z nauczania z powodu ciężkiej choroby. W latach 1878–1885 był prezesem Towarzystwa Biblijnego.
Ceniony kaznodzieja, swoje kazania wydał w dwutomowym zbiorze Erläuternde Wochenpredigten über den zweiten Theil des Propheten Jesaias … (Cotygodniowe kazania objaśniające drugą część proroctwa Izajasza, Rettungs-Anstalt zu Düsselthal, 1838) oraz wielu pojedynczych drukach. Autor licznych tekstów egzegetycznych.
Mieszkał na plebanii kościoła św. Trójcy przy Holzgasse 26 (ul. Kładki 20). 17 III 1846, jako wdowiec, zawarł w tym kościele związek małżeński z panną Alexandriną Rozą (ur. 29 XI 1810), córką zamieszkałego przy Długim Targu Isaaka de Veer (6 XI 1774 Gdańsk – 1832 Gdańsk), syna kaznodziei flamandzkiego zboru menonitów w Gdańsku, i Elisabeth z domu Frederichsen (ur. 7 IV 1777 Gdańsk).
