RHODE JACOB ISRAEL, drukarz
< Poprzednie | Następne > |
JACOB ISRAEL RHODE (Rhodus; zm. 1602 Gdańsk?), drukarz. Syn Franciscusa Rhodego, po którym w 1563 roku przejął zakład typograficzny (zob. drukarstwo i drukarnie), prowadzony po śmierci ojca przez matkę. Drukował zamówienia gdańskiej Rady Miejskiej i Gimnazjum Akademickiego, wykonywał zlecenia dla miast Prus Królewskich i innych (między innymi Zgorzelca), wiele drukowanych dzieł było przeznaczonych dla czytelników z kręgu reformacji. Nowością na terenie Gdańska były drukowane prognostyki i kalendarze.
Wydrukował album prezentujący stroje mieszczek gdańskich, stanowiący obecnie niezastąpione źródło historyczne o przeszłości miasta. Publikował też (obok dzieł w języku niemieckim i łacińskim) w większej ilości prace w języku polskim, także podręczniki do nauki (na przykład rozmówki Nicolausa Volckmara). W 1589 otrzymał od króla polskiego Zygmunta III Wazy przywilej na wydawanie dzieł w języku łacińskim, niemieckim i greckim. Jako pierwszy w Gdańsku posiadał znaki do drukowania nut, a przy jego zakładzie uruchomiono odlewnię czcionek. Podjął współpracę z Aegidiusem Dickmannem, który rytował dla niego według rysunków Antona Möllera.
Uważa się, że w latach 1563–1602 wydał ponad 300 pozycji o objętości 1600 arkuszy, w tym między innymi Duchowne pieśni Marcina Lutra (zbiór przetłumaczony przez Szymona Krofeya z Bytowa) oraz liczne programy szkolne, wśród nich w 1568 Constitutio nova Gymnasii Dantiscani Andreasa Franckenbergera (zob. Gimnazjum Akademickie). Ojciec Jacoba Rhodego i Martina Rhodego.