BLECH ERNST OTTO, pastor
< Poprzednie | Następne > |
ERNST OTTO BLECH (23 XI 1846 Berlin – 12 VI 1922 Sopot), pastor kościoła św. Katarzyny. Syn pastora Ottona Ferdinanda (1809–1875), zajmującego się w Berlinie sprawami misyjnymi, i Wilhelmine Florentine z domu Borowski. Lata szkolne spędził w Gdańsku, w 1866 ukończył Gimnazjum Miejskie, następnie studiował medycynę w Berlinie, później teologię w Berlinie i Lipsku. W 1874 uzyskał uprawnienia teologiczne i pedagogiczne.
Od września 1876 był nauczycielem w szkole średniej Conradiego w Jankowie koło Gdańska ( Conradinum). Święcenia otrzymał 25 IV 1879. Był kolejno pastorem w parafii na Helu, w latach 1881–1885 w kościele w Laggarben (obecnie Garbno, gmina Barciany). W latach 1885–1913 w Gdańsku archidiakon, od 1913 pierwszy (hierarchicznie) pastor kościoła św. Katarzyny, od 1920 na emeryturze.
Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Autor poczytnych szkiców historycznych Das älteste Danzig (1903), Danzig als Kunststätte (1904), Die evangelische St. Katharinengemeinde in Danzig (1916), dzieł religijnych, m.in. Pfarramtsideal (1891), wierszy i dramatów, między innymi O alte Burschenherrlichkeit (Lipsk, 1907). Zajmował się też genealogią i fotografią, między innymi Standentwicklung als Universalmethode für alle Zwecke (w: Photographische Bibliothek, 12, Berlin, 1900).
Żonaty z Hedwig Schmidt, jego córka Louisa (1877–1902), panna, była przewodniczącą żeńskiej sekcji Towarzystwa Biblijnego.
Bibliografia:
Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 190/22 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr., Bd. 1, s. 61.