ZWICKER FRIEDRICH I, pastor kościoła św. Bartłomieja

< Poprzednie

Następne >

Pastor Friedrich Zwicker I, portret z 1631, zaginiony w 1945

Strona tytułowa jednego z dzieł teologicznych Friedricha Zwickera, 1625

FRIEDRICH ZWICKER I (Zwickerus) (około 1577 – 20 XI 1631 Gdańsk), teolog, pastor kościoła św. Bartłomieja. Syn Balthasara, pastora w Detrichovie na Morawach (koło Ołomuńca). Wysłany by uzupełnić wykształcenie, 3 VII 1601 zapisał się do najwyższej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego w Elblągu. Od 1602 pastor w Szawałdzie (Schadwalde) pod Malborkiem, od 1609 w Lichnowych (Groß Lichtenau). Swoimi poglądami doprowadził do lokalnych sporów z katolickimi mieszkańcami, w efekcie czego przeniósł się do Gdańska. W 1611 został pastorem kościoła św. Bartłomieja i był nim do śmierci.

Autor pism teologicznych, między innymi Disputatio XVII. Collegii Corporis Doctrinae Prutenicarum Ecclesiarum, Eaq[ue] Ordine Tertia. De Ministerii Ecclesiastici Axiomatibus, Et Adjunctis. Sub Praesidio Coelestini Mislentae, SS. Th. D. eiusdem, ut & Hebr. linguae Profess. Ordinar. Consistorii Sambiens. assessoris. Respondente Friderico Zwicker Dantiscano (1625)

Ojciec Friedricha II (1603 – 31 VIII 1669), Salomona (około 1606 – 28 VI 1638), Daniela (1612–1678) i Susanny. Dwaj najstarsi synowie, Friedrich II i Salomon, od stycznia 1616 byli uczniami gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, jeszcze jako niepełnoletni 5 IX 1619 immatrykulowali się na uniwersytecie w Królewcu, pełnoletność uzyskali w czasie studiów, w 1623. Friedricha od 1631 do śmierci w 1669 był diakonem w kościele św. Bartłomieja, członkiem Ministerium Duchownego, autorem i współautorem rozpraw teologicznych, między innymi Formulae Concionatoriae. In Concionibus conscribendis & habendis utiles & necessariae, quibus inspersae sunt observationes plurimae huc facientes. In gratiam tyronum studii Concionatorii (1659). 10 VIII 1631 w kościele św. Bartłomieja zawarł związek małżeński z Reginą, córką pastora Michaela Coletusa, ojciec Reginy (chrzest 1 XII 1633) i Johanna (chrzest 29 I 1635). Syn Salomon w 1633 został rektorem szkoły św. Katarzyny, z kolei jeden z jego synów, Balthazar, był w latach 1658–1675 kantorem w szkole szkole św. Piotra i Pawła (drugi syn, Salomon Gottlieb, uczeń Gimnazjum Akademickiego w Toruniu, zmarł młodo, 21 III 1651. JANSZ































Bibliografia:
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtnis, bestehend in kurtzer Verzeichnis der Ewangelischen Prediger zu Dantzig, Leipzig 1704.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 5, 308.