Portret zbiorowy członków Korporacji Kupców Gdańskich,
Adolph Jebens (tam osobowo rozpisani), 1844
KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH (Die Korporation der Kaufmannschaft zu Danzig). Organizacja samorządna gdańskiego kupiectwa, powołana 25 IV 1822 według statutu zatwierdzonego przez władze administracyjne rejencji gdańskiej (kolejne statuty obowiązywały od 1 X 1871 i od 1 XII 1893). Miała na celu pomoc kupcom zajmującym się handlem hurtowym w prowadzeniu transakcji handlowych na terenie Gdańska i w zagranicznych operacjach handlowych. Zarząd korporacji nadzorował działalność giełdy zbożowej w Dworze Artusa. Pracami kierował wybierany na walnym zebraniu kilkunastoosobowy zarząd z prezesem na czele, mającym jednego lub dwóch zastępców. Siedzibą władz korporacji była kamieniczka przy Langer Markt 503 (Długi Targ 45).
W pierwszych latach członkami byli także przedstawiciele ważniejszych firm handlu detalicznego artykułami przemysłowymi. W następnych latach wśród członków znalazła się także grupa właścicieli większych zakładów przemysłowych. Corocznie publikowano listę z wykazem władz i członków. Korporacja uważała się także za egzekutora testamentu Jakoba Kabruna z roku 1814. W 1832 powołała Akademię Handlową. W ramach korporacji działały komisje branżowe oraz sąd koleżeński. Zarząd, z upoważnienia członków, reprezentował ich przed władzami administracyjnymi i miejskimi. Wielu członków zasiadało w Radzie Miejskiej lub było nieetatowymi radcami w Zarządzie Miasta. Dzięki temu kupcy uzyskali wpływ na inwestycje, jak budowa nowych linii kolejowych ( kolej) w rejonie portu i na Spichlerzach, zgoda resortu kolei na budowę przez gdańską spółkę ważnej dla rozwoju handlu i eksportu linii kolejowej Malbork–Mława. Opinie kupców w sprawie ceł wwozowych, głównie z Rosji, przekazywano władzom państwowywm oraz gdańskim posłom do Landtagu Prowincji i parlamentu ogólnoniemieckiego (Reichstagu). Wielkim udogodnieniem dla giełdy zbożowej i samych kupców było uruchomienie w październiku 1857, w pomieszczeniach zarządu korporacji przy Langer Markt ogólnodostępnej stacji telegraficznej. Pozwalało to na bieżąco śledzić notowania londyńskiej giełdy, mającej wpływ na międzynarodowy handel płodami rolnymi. Współpracą z kupcami w ramach korporacji zainteresowani też byli właściciele miejscowych zakładów produkcyjnych, których wyroby w części przeznaczano na eksport.
20 XI 1919 na walnym zebraniu podjęto uchwałę o przekształceniu korporacji w Handelskammer zu Danzig (Izba Handlowa w Gdańsku). Decyzję uzasadniono innymi zadaniami organizacji gdańskich kupców w wyniku zmian politycznych. Pierwsze walne zebranie Handelskammer odbyło się 8 V 1920 w Ratuszu Głównego Miasta, na którym zatwierdzono jej statut i wybrano władze. Prezesem został poprzedni długoletni wiceprezes korporacji Fritz Wieler, wiceprezesami: Carl William (Willi) Klawitter jako przedstawiciel przemysłowców i dr Paul Damme, przedstawiciel sfer finansowo-bankowych. Siedzibę nowej organizacji kupieckiej przeniesiono na Hundegasse 10 (ul. Ogarna), do dawnej siedziby Akademii Handlowej. Izba kontynuowała zasady i główne kierunki działania swej poprzedniczki. Funkcjonowały komisje problemowe reprezentujące kupców i przedsiębiorców danej branży. Sprawy stowarzyszenia przedstawiano władzom II Wolnego Miasta Gdańska (WMG).
Po dojściu do władzy w Gdańsku nazistów w czerwcu 1933, także i ta organizacja została podporządkowana władzom, zmieniono jej nazwę i statut. W lipcu 1933 Senat II WMG powołał Hauptwirtschaftskammer (Naczelna Izba Gospodarcza), której podporządkowano Izbę Handlową, Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Landbund (Związek Rolników). Nadzór nad działalnością tych teoretycznie samorządnych gremiów sprawowali pełnomocnicy NSDAP. Ponieważ ta forma organizacyjna nie zdała egzaminu, 24 VIII 1934 ponownie zaczęły funkcjonować samodzielne organizacje: Industrie- und Handelskammer (Izba Handlowo-Przemysłowa), Gewerbekammer (Izba Rzemieślnicza) i Bauernkammer (Izba Chłopska). Prezesami tych organizacji byli delegowani przedstawiciele NSDAP. Członkowie organizacji nie mieli po 1933 wpływu na wybór swoich władz i form działania. Przynależność do tych organizacji była obowiązkowa, z wyłączeniem po 1935 osób narodowości żydowskiej. Poprzez te organizacje władze II WMG i partia kontrolowały sfery gospodarcze miasta. Od 26 X 1939 organizacje objęły zasięgiem cały teren Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie (Gau Danzig-Westpreußen). MrGl
Liczba członków
Korporacji Kupców
| Rok
|
Liczba członków
|
| 1826
|
277
|
| 1849
|
213
|
| 1870
|
256
|
| 1891
|
322
|
| 1900
|
351
|
| 1910
|
428
|
| 1917
|
514
|
| MrGl
|
Prezydenci Handelskammer w latach 1934–1945*
| 1934–1938
|
Hugo Schnee
|
| 1938–1945
|
dr Eugen Mohr
|
*1934–1939: Industrie und Handelskammer zu Danzig; 1939–1945: Industrie und Handelskammer Danzig-Westpreussen.
MrGl
|
