BÜTHNER ADAM, kaznodzieja kościoła św. Olafa
| < Poprzednie | Następne > |
ADAM (EGON) BÜTHNER (29 III 1587 Frankenstein (Ząbkowice), Śląsk – 1643 Gdańsk), pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. W 1611 absolwent gimnazjum w Elblągu, w 1616 uzyskał magisterium na uniwersytecie w Wittenberdze. Po studiach pastor w Cieszynie i w Frysztacie (obecnie część miasta Karwiny na Śląsku cieszyńskim). Z powodu wojen w Czechach i następnie cesarskich edyktów religijnych zmuszony był przenieść się do Gdańska.
W latach 1629–1643 pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. Rozbudował kościół i założył przy nim szkołę. Przyjaźnił się z Martinem Opitzem, uprawiał okolicznościową poezję. Już w 1629 pośpieszył z wierszem gratulacyjny dla obejmujących w Gdańsku urzędy burmistrzów i rajców, jak i z wierszem urodzinowo-imieninowym dla Michaela Tonnigesa, komendanta twierdzy w Wisłoujściu. W 1630 pisał z okazji narodzin i chrztu Anny Marii, córki późniejszego burmistrza Nicolausa Pahla, w 1632 narodzin i chrztu jego syna, póżniejszego burmistrza Constantina Pahla, w 1640 z wiersze żałobne po śmierci Barbary Giesinn i Julii Schröers. Był autorem łacińskiego wiersza poprzedzającego drukowane w 1634 kazanie kaznodziei kaplicy św. Anny Johanna Dorschiusa, odnoszące się do niedawnych walk na pograniczy polsko-tureckim pod Kamieńcem i wychwalające przebywającego wówczas w Gdańsku króla polskiego Władysława IV. Władcy temu z tej samej okazji w 1634 poświęcił także dwa dalsze swoje, już samodzielne, utwory, podpisując się jako „PLC (= Poeta Laureatus Caesareus) Münde [tj. Wisłoujścia] ad ostium Maris Baltici Pastor”, „PLC. Propugnaeuli ad Otium Maris Balthici Theodulus”. Nie omieszkał raz jeszcze wychwalać wierszem tego króla, podczas jego kolejnej wizyty w Gdańsku, w końcu 1635.
Od około 1617 żonaty był z Susanną, córką kupca Georga Hermanna, ojciec astronoma i rektora szkoły św. Jana Friedricha Büthnera.
