DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę DAHMS OTTO HERMANN na DAHMS OTTO HERMANN, artysta plastyk)

Wersja z 19:49, 9 wrz 2022

Kamienica przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna), odziedziczona po ojcu przez Mathildę Amalię Schuricht, drugą żonę Ottona Hermana Dahmsa, fot. Rudolf Theodor Kuhn

OTTO HERMANN DAHMS (26 V 1823 Gdańsk – 31 X 1904 Gdańsk), artysta plastyk. Syn Maxa Gottloba (12 V 1793 Malbork – 26 III 1853 Gdańsk). Krewny malarza Gottlieba Roberta Dahmsa. Zawodu uczył się u Johanna Carla Schultza w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych. Po jej ukończeniu pracował w gdańskich szkołach jako nauczyciel rysunków, w tym od wiosny 1876 do wiosny 1879 w realnej szkole św. Piotra i Pawła. Specjalizował się w malarstwie architektonicznym. Na wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w roku 1852 pokazał dwa obrazy z martwą naturą. W nekrologu określony przez prasę jako „Danziger Kind” (gdańskie dziecko).

Dwukrotnie żonaty. 4 V 1854 w kościele św. Jana zawarł związek małżeński z Johanną Ludovicą (1833 – 29 VII 1855), córką brązownika Carla Maladinskiego. Ich córka Anna Ludovica Eleonora (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) 8 VII 1885 poślubiła wdowca Gustava Adolfa Jankewitza.

Po raz drugi ożenił się w listopadzie 1857 w kościele św. Jana z panną Mathilde Henriette Amalie Schuricht (10 IX 1834 Gdańsk – 1 XI 1911 Sopot), córką budowniczego instrumentów Carla Friedricha Schurichita. Po teściu przejął kamienicę przy Hundegasse 29 (ul. Ogarna) z oficyną przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami), posiadając je do 1884. W 1885 mieszkał przy Hakelwerk 2 (ul. Osiek), przed śmiercią przy Melzergasse 4 (ul. Słodowników). Córka z drugiego małżeństwa, Johanna Dahms (1858 – 17 I 1897 Gdańsk), była nauczycielką, syn Paul Hermann Dahms – pedagogiem. MrGl

















Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609/251, nr 473; 1609/561, nr 123, 1609/778, nr 2911 (małżeństwa i akt zgonu).
„Danziger Zeitung”, nr 515 z 2 XI 1911, s. 4 (nekrolog Mathildy Henrietty).

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania