MAZUR-MARZEC HANNA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MAZUR-MARZEC HANNA na MAZUR-MARZEC HANNA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
Wersja z 09:43, 27 sie 2022
HANNA MAZUR-MARZEC (ur. 11 grudnia 1956 Gdańsk), chemiczka, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1971 ukończyła Szkołę Podstawową nr 55, w 1975 II Liceum Ogólnokształcące. W 1983 absolwentka studiów chemicznych na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UG.
W latach 1983–1986 pracowała w Zakładzie Chemii Ogólnej Wydziału Chemii Politechniki Gdańskiej. Od 1986 zatrudniona na etacie technicznym w Katedrze Fizjologii Roślin Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UG. Od 1995 doktor nauk o Ziemi w zakresie oceanologii na podstawie rozprawy Identyfikacja i występowanie kwasu indolo-3-octowego w północnym Adriatyku i Zatoce Gdańskiej (promotor: prof. Janusz Pempkowiak). Od 2007 doktor habilitowany nauk o Ziemi w zakresie oceanologii na podstawie osiągnięć naukowych i rozprawy Ecotoxicology of Nodularia spumigena Mertens, a harmful cyanobacterium from the Baltic Sea. W latach 2001–2004 zastępca dyrektora Instytutu Oceanografii do spraw dydaktycznych. Od 2008 profesor UG. W latach 2008–2012 kierownik Regionalnego Centrum Sinicowego (przekształconego w Pracownię Ekologii Biochemicznej Mikroorganizmów). Od 2013 profesor nadzwyczajny (tytularny), w tym samy roku profesor zwyczajny. W 2014 inicjatorka powstania i kierownik Zakładu Biotechnologii Morskiej w Instytucie Oceanografii UG. Odbyła staże naukowe na uniwersytecie w Padwie (Włochy, 1989–1990), uniwersytecie w Dundee (Szkocja, 2001), Åbo Akademy w Turku (Finlandia, 2005, 2010), Uniwersytecie Roberta Gordona w Aberdeen (Szkocja, 2015, 2016).
W latach 2018–2020 była zatrudniona na stanowisku profesora w Instytucie Oceanologii PAN w Sopocie, w 2020–2022 w Marine Research Institute Uniwersytetu w Kłajpedzie (Litwa) (remote staff, chief researcher).
Od 2003 ekspertka w międzynarodowej grupie roboczej International Council for the Exploration of the Sea. W latach 2007–2015 członkini Komitetu Ekologii Polskiej Akademii Nauk. Od 2011 członkini Komitetu Badań Morza PAN, od 2010 Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, od 2020 Polskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego. W 2022 została członkiem korespondentem PAN. Kierowała pięcioma grantami NCN/KBN, uczestniczyła jako główny wykonawca w sześciu grantach NCN/KBN/NCBR, w projektach finansowanych z Funduszy Norweskich (CLISED), Interreg South Baltic (FOCUS), 7 Framework Program UE (MAREX), Ministro de Ciencia, Agencia Estatale de Investigacion (Hiszpania), Litewskiej Rady Naukowej (CESBA) oraz Research & Innovation Fundation (Cyprus University of Technology; CyanoTech). W latach 2012–2022 członkini Management Committee 4 akcji COST (CYANOCOST, EU-ALGAE, TOPWATER oraz OCEAN4Biotech). Od 2018 członkini Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Marine Drugs”, od 2019 czasopisma „Oceanologia”.
Badaczka produktów organizmów morskich, w szczególności struktury i aktywności biologicznej metabolitów cyjanobakterii (głównie peptydów) oraz ich roli jako specyficznych markerów. Prace realizowane do uzyskania stopnia doktora habilitowanego dotyczą cyjanotoksyn, ich produkcji, kumulacji i przemian w środowisku. Nowsze badania koncentruje na ocenie możliwości wykorzystania cyjanometabolitów jako farmaceutyków, głównie o aktywności antynowotworowej i antywirusowej. W konsorcjum z Małopolskim Centrum Biotechnologii Uniwersytetu jagiellońskiego w Krakowie realizuje projekt dotyczący możliwości wykorzystania cyjanometabolitów w ograniczaniu infekcji spowodowanych koronawirusami i flawiwirusami. Inicjatorka i współudziałowczyni tworzenia największej bazy cyjanometabolitów, CyanoMetDB, która została zintegrowana z bazą Natural Products Atlas (Jones i in. 2021; Water Research).
W nawiązaniu do ostatnich badań autorka prac publikowanych w czasopiśmie „Marine Drugs”, między innymi Cyanopeptolins with trypsin and chymotrypsin inhibitory activity from cyanobacterium Nostoc edaphicum CCNP1411 (2018); Eighteen new aeruginosamide variants produced by the Baltic cyanobacterium Limnoraphis CCNP1324 (2020); Nostoc edaphicum CCNP1411 from the Baltic Sea—a new producer of nostocyclopeptides (2020); Biological activity and stability of aeruginosamides from cyanobacteria (2022).
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (2003), Złotym Krzyżem Zasługi (2021), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2013). W 2021 laureatka Nagrody Naukowej Rektora UG im. Karola Taylora. W 2019 otrzymała, przyznawaną przez Forum Inteligentnego Rozwoju Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju, nagrodę w kategorii „Naukowiec Przyszłości”, w 2020 przyznawany przez Europejski Ośrodek Rozwoju Gospodarki tytuł „Ambasadora Innowacyjności” (za „przyszłościowe, nieszablonowe myślenie i pionierskie projekty”).
