FOCKING JOHANN HEINRICH, kupiec, radny
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JOHANN HEINRICH FOCKING''' (14 VI 1786 Gdańsk – 11 IX 1868 Gdańsk), kupiec z rodziny [[MENONICI | menonickiej]], [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Syn kupca Berenda i Magdaleny (1754 Gdańsk –1837 Gdańsk) z domu Bachdach (poprzednio zamężnej za Corneliusa Dycka). Brat Corneliusa (1785 Gdańsk – 1839 Gdańsk), współwłaściciela spółki handlowej z [[ZERNECKE JOHANN SAMUEL | Johannem Samuelem Zernecke]], z siedzibą przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. Świętego Ducha 37/39), w 1817 – prowizora [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Ducha i św. Elżbiety]], właściciela majątku w [[ŚWIĘTA STUDZIENKA | Świętej Studzience]], oraz Berenda (1787 Gdańsk – 1855 Gdańsk) i Magdaleny (1794 Gdańsk – 1837 Gdańsk). <br/><br/> | '''JOHANN HEINRICH FOCKING''' (14 VI 1786 Gdańsk – 11 IX 1868 Gdańsk), kupiec z rodziny [[MENONICI | menonickiej]], [[RADA MIEJSKA | radny miasta Gdańska]]. Syn kupca Berenda i Magdaleny (1754 Gdańsk –1837 Gdańsk) z domu Bachdach (poprzednio zamężnej za Corneliusa Dycka). Brat Corneliusa (1785 Gdańsk – 1839 Gdańsk), współwłaściciela spółki handlowej z [[ZERNECKE JOHANN SAMUEL | Johannem Samuelem Zernecke]], z siedzibą przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. Świętego Ducha 37/39), w 1817 – prowizora [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Ducha i św. Elżbiety]], właściciela majątku w [[ŚWIĘTA STUDZIENKA | Świętej Studzience]], oraz Berenda (1787 Gdańsk – 1855 Gdańsk) i Magdaleny (1794 Gdańsk – 1837 Gdańsk). <br/><br/> | ||
Od 28 VIII 1806 posiadał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Prowadził firmę hurtowego handlu zbożem, był właścicielem destylarni spirytusu przy Steindamm 353 (ul. Kamienna Grobla 15), w 1854 miał udziały w młynie olejowym przy tej samej ulicy. 1 I 1818 z bratem Corneliusem utworzył firmę "J.H. und C. Focking". W latach 1824–1829 członek Rady Miasta, od 1832 do 1850 – radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1822 należał do gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]].<br/><br/> | Od 28 VIII 1806 posiadał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Prowadził firmę hurtowego handlu zbożem, był właścicielem destylarni spirytusu przy Steindamm 353 (ul. Kamienna Grobla 15), w 1854 miał udziały w młynie olejowym przy tej samej ulicy. 1 I 1818 z bratem Corneliusem utworzył firmę "J.H. und C. Focking". W latach 1824–1829 członek Rady Miasta, od 1832 do 1850 – radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1822 należał do gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]].<br/><br/> | ||
| − | W 1865 mieszkał w Stadtgebiet ([[ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE | Oruńskie Przedmieście]]). Po raz pierwszy żonaty był z Elisabeth z domu Jantzen (7 X 1787 Gdańsk – 26 IX 1852 Gdańsk), po raz drugi – z Johanną Caroliną z domu Bulcke (1798 – 2 V 1875 Gdańsk). Najstarszym dzieckiem była córka Amalie Henriette Focking (1810 – 6 III 1865), spadkobiercą – syn Hermann Wilhelm (1820–1878).<br/><br/> | + | W 1865 mieszkał w Stadtgebiet ([[ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE | Oruńskie Przedmieście]]). Po raz pierwszy żonaty był z Elisabeth z domu Jantzen (7 X 1787 Gdańsk – 26 IX 1852 Gdańsk), po raz drugi – z Johanną Caroliną z domu Bulcke (1798 – 2 V 1875 Gdańsk). Najstarszym dzieckiem była córka Amalie Henriette Focking (1810 – 6 III 1865), spadkobiercą – syn Hermann Wilhelm (1820–1878), miał jeszcze syna Heinricha Adolpha (ur. 21 XII 1814 Gdańsk).<br/><br/> |
15 IX 1868 pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | nowym cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | 15 IX 1868 pochowany na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | nowym cmentarzu Zbawiciela na Chełmie]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
„Intelligenz Blatt” nr 1 z 3 I 1818, s. 24, ogłoszenie o spółce; nr 226 z 27 IX 1852, s. 2997, nekrolog pierwszej żony; | „Intelligenz Blatt” nr 1 z 3 I 1818, s. 24, ogłoszenie o spółce; nr 226 z 27 IX 1852, s. 2997, nekrolog pierwszej żony; | ||
nr 119 z 4 IV 1875, nekrolog drugiej żony; nr 57 z 8 III 1865, s. 931, nekrolog córki.<br/> | nr 119 z 4 IV 1875, nekrolog drugiej żony; nr 57 z 8 III 1865, s. 931, nekrolog córki.<br/> | ||
| − | |||
Danzigs Communalbehorden 1827, nekrolog. | Danzigs Communalbehorden 1827, nekrolog. | ||
Wersja z 17:19, 27 lip 2022
JOHANN HEINRICH FOCKING (14 VI 1786 Gdańsk – 11 IX 1868 Gdańsk), kupiec z rodziny menonickiej, radny miasta Gdańska. Syn kupca Berenda i Magdaleny (1754 Gdańsk –1837 Gdańsk) z domu Bachdach (poprzednio zamężnej za Corneliusa Dycka). Brat Corneliusa (1785 Gdańsk – 1839 Gdańsk), współwłaściciela spółki handlowej z Johannem Samuelem Zernecke, z siedzibą przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. Świętego Ducha 37/39), w 1817 – prowizora szpitali św. Ducha i św. Elżbiety, właściciela majątku w Świętej Studzience, oraz Berenda (1787 Gdańsk – 1855 Gdańsk) i Magdaleny (1794 Gdańsk – 1837 Gdańsk).
Od 28 VIII 1806 posiadał obywatelstwo Gdańska. Prowadził firmę hurtowego handlu zbożem, był właścicielem destylarni spirytusu przy Steindamm 353 (ul. Kamienna Grobla 15), w 1854 miał udziały w młynie olejowym przy tej samej ulicy. 1 I 1818 z bratem Corneliusem utworzył firmę "J.H. und C. Focking". W latach 1824–1829 członek Rady Miasta, od 1832 do 1850 – radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1822 należał do gdańskiej Korporacji Kupców.
W 1865 mieszkał w Stadtgebiet ( Oruńskie Przedmieście). Po raz pierwszy żonaty był z Elisabeth z domu Jantzen (7 X 1787 Gdańsk – 26 IX 1852 Gdańsk), po raz drugi – z Johanną Caroliną z domu Bulcke (1798 – 2 V 1875 Gdańsk). Najstarszym dzieckiem była córka Amalie Henriette Focking (1810 – 6 III 1865), spadkobiercą – syn Hermann Wilhelm (1820–1878), miał jeszcze syna Heinricha Adolpha (ur. 21 XII 1814 Gdańsk).
15 IX 1868 pochowany na nowym cmentarzu Zbawiciela na Chełmie.
Bibliografia:
„Danziger Zeitung”, 12 IX 1868.
„Danziger Dampfboote”, 18 VIII 1856.
„Intelligenz Blatt” nr 1 z 3 I 1818, s. 24, ogłoszenie o spółce; nr 226 z 27 IX 1852, s. 2997, nekrolog pierwszej żony;
nr 119 z 4 IV 1875, nekrolog drugiej żony; nr 57 z 8 III 1865, s. 931, nekrolog córki.
Danzigs Communalbehorden 1827, nekrolog.
