PODGÓRCZYK STANISŁAW, pracownik PKP, działacz turystyczny
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Stanislawa_Podgorczyk.JPG|thumb|Kazimierz Małkowski, Stanisław Podgórczyk, ''Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia'', Gdańsk 1974]] | [[File:Stanislawa_Podgorczyk.JPG|thumb|Kazimierz Małkowski, Stanisław Podgórczyk, ''Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia'', Gdańsk 1974]] | ||
| − | '''STANISŁAW PODGÓRCZYK''' (31 XII 1908 Barwałd Dolny, powiat wadowicki, województwo małopolskie – 14 VIII 1989 Gdańsk), pracownik Polskich Kolei Państwowych (PKP), przewodnik Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), organizator i wykładowca na kursach przewodnickich PTTK, społeczny opiekun zabytków, wykładowca i konsultant historii sztuki sakralnej w gdańskim [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupim Seminarium Duchownym]], autor publikacji i przewodników po Trójmieście. W latach 1926–1931 uczęszczał do neoklasycznego Państwowego Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W okresie 1935–1937 był sekretarzem Urzędu Miejskiego w Makowie Podhalańskim, od 1937 | + | '''STANISŁAW PODGÓRCZYK''' (31 XII 1908 Barwałd Dolny, powiat wadowicki, województwo małopolskie – 14 VIII 1989 Gdańsk), pracownik Polskich Kolei Państwowych (PKP), przewodnik Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), organizator i wykładowca na kursach przewodnickich PTTK, społeczny opiekun zabytków, wykładowca i konsultant historii sztuki sakralnej w gdańskim [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupim Seminarium Duchownym]], autor publikacji i przewodników po Trójmieście. W latach 1926–1931 uczęszczał do neoklasycznego Państwowego Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W okresie 1935–1937 był sekretarzem Urzędu Miejskiego w Makowie Podhalańskim, od 1937 pracownikiem Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych (DOKP) w Toruniu.<br/><br/> |
Podczas II wojny światowej pracował jako kierowca. Od 1945 do 1969 zatrudniony w DOKP w Gdańsku, doszedł do stanowiska starszego radcy. W latach 1956–1969 przewodniczący Rady Miejscowej Związków Zawodowych Pracowników Kolejowych Centrali DOKP Gdańsk, 1967–1971 członek Kolegium Karno-Administracyjnego przy Prezydium Rady Narodowej Gdańsk-Portowa ([[DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU | Dzielnicowe Rady Narodowe w Gdańsku]]). <br/><br/> | Podczas II wojny światowej pracował jako kierowca. Od 1945 do 1969 zatrudniony w DOKP w Gdańsku, doszedł do stanowiska starszego radcy. W latach 1956–1969 przewodniczący Rady Miejscowej Związków Zawodowych Pracowników Kolejowych Centrali DOKP Gdańsk, 1967–1971 członek Kolegium Karno-Administracyjnego przy Prezydium Rady Narodowej Gdańsk-Portowa ([[DZIELNICOWE RADY NARODOWE W GDAŃSKU | Dzielnicowe Rady Narodowe w Gdańsku]]). <br/><br/> | ||
| − | Od 1948 był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], współorganizował w 1947 pierwszą po wojnie komórkę Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Gdańsku. W latach 1948–1949 organizator pierwszych kursów dla przewodników miejskich w Gdańsku. Od 1951 przewodnik PTTK po Trójmieście, województwie pomorskim, zamku w Malborku, Muzeum Stutthof. W 1951 organizator Sekcji | + | Od 1948 był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]], współorganizował w 1947 pierwszą po wojnie komórkę Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Gdańsku. W latach 1948–1949 organizator pierwszych kursów dla przewodników miejskich w Gdańsku. Od 1951 przewodnik PTTK po Trójmieście, województwie pomorskim, zamku w Malborku, Muzeum Stutthof. W 1951 organizator Sekcji do spraw Przewodnictwa przy Zarządzie Okręgu PTTK w Gdańsku; w latach 1952–1955 prezes Koła Przewodników Gdańskich PTTK ([[KOŁO PRZEWODNIKÓW MIEJSKICH I TERENOWYCH IM. FRANCISZKA MAMUSZKI| Koło Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki]] przy Oddziale Gdańskim PTTK).<br/><br/> |
Autor przewodnika turystycznego ''Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia'' (współautor Kazimierz Małkowski, 1974), planu z opisem zabytków Gdańska ''Gdańsk – Nowy Port – Wrzeszcz – Oliwa – Sopot – Orłowo – Mały Kack'' (współautor Feliks Dekert, 1954), skryptów dla przewodników ''Ratusz Głównego Miasta'' (współautor [[KLAMANN EDWARD | Edward Klamann]], 1972) oraz ''Gdańsk-Oliwa. Informator turystyczny'' (współautor Edward Klamann, 1981), ponadto skryptów szkoleniowych dla przewodników, artykułów w [[JANTAROWE SZLAKI | „Jantarowych Szlakach”]]. <br/><br/> | Autor przewodnika turystycznego ''Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia'' (współautor Kazimierz Małkowski, 1974), planu z opisem zabytków Gdańska ''Gdańsk – Nowy Port – Wrzeszcz – Oliwa – Sopot – Orłowo – Mały Kack'' (współautor Feliks Dekert, 1954), skryptów dla przewodników ''Ratusz Głównego Miasta'' (współautor [[KLAMANN EDWARD | Edward Klamann]], 1972) oraz ''Gdańsk-Oliwa. Informator turystyczny'' (współautor Edward Klamann, 1981), ponadto skryptów szkoleniowych dla przewodników, artykułów w [[JANTAROWE SZLAKI | „Jantarowych Szlakach”]]. <br/><br/> | ||
| − | Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1979), medalem „Za Zasługi w 20-lecu Kultury Fizycznej i Turystyki w Województwie Gdańskim” (1966), odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki” (1966), Złotą Odznaką PTTK (1960), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1969), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1971), medalem 30-lecia Sportu i Turystyki, odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), odznaką „25 lat PTTK” (1976) oraz tytułem Zasłużony Działacz Kultury (1987). <br/><br/> Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. {{author: SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1979), medalem „Za Zasługi w 20-lecu Kultury Fizycznej i Turystyki w Województwie Gdańskim” (1966), odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki” (1966), Złotą Odznaką PTTK (1960), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1969), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1971), medalem 30-lecia Sportu i Turystyki, odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), odznaką „25 lat PTTK” (1976) oraz tytułem Zasłużony Działacz Kultury (1987). <br/><br/> |
| + | Mąż Haliny z domu Grajkowskiej (19 III 1921 – 30 III 2013 Gdańsk), ojciec Barbary, zamężnej Miklas, i Jerzego. Pochowany w rodzinnym grobie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. {{author: SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Karta informacyjna członka Koła; kroniki Koła Przewodników Miejskich i Terenowych przy Oddziale Gdańskim PTTK. <br/> | Karta informacyjna członka Koła; kroniki Koła Przewodników Miejskich i Terenowych przy Oddziale Gdańskim PTTK. <br/> | ||
Wersja z 17:28, 9 cze 2022
STANISŁAW PODGÓRCZYK (31 XII 1908 Barwałd Dolny, powiat wadowicki, województwo małopolskie – 14 VIII 1989 Gdańsk), pracownik Polskich Kolei Państwowych (PKP), przewodnik Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), organizator i wykładowca na kursach przewodnickich PTTK, społeczny opiekun zabytków, wykładowca i konsultant historii sztuki sakralnej w gdańskim Biskupim Seminarium Duchownym, autor publikacji i przewodników po Trójmieście. W latach 1926–1931 uczęszczał do neoklasycznego Państwowego Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W okresie 1935–1937 był sekretarzem Urzędu Miejskiego w Makowie Podhalańskim, od 1937 pracownikiem Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych (DOKP) w Toruniu.
Podczas II wojny światowej pracował jako kierowca. Od 1945 do 1969 zatrudniony w DOKP w Gdańsku, doszedł do stanowiska starszego radcy. W latach 1956–1969 przewodniczący Rady Miejscowej Związków Zawodowych Pracowników Kolejowych Centrali DOKP Gdańsk, 1967–1971 członek Kolegium Karno-Administracyjnego przy Prezydium Rady Narodowej Gdańsk-Portowa ( Dzielnicowe Rady Narodowe w Gdańsku).
Od 1948 był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, współorganizował w 1947 pierwszą po wojnie komórkę Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Gdańsku. W latach 1948–1949 organizator pierwszych kursów dla przewodników miejskich w Gdańsku. Od 1951 przewodnik PTTK po Trójmieście, województwie pomorskim, zamku w Malborku, Muzeum Stutthof. W 1951 organizator Sekcji do spraw Przewodnictwa przy Zarządzie Okręgu PTTK w Gdańsku; w latach 1952–1955 prezes Koła Przewodników Gdańskich PTTK ( Koło Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim PTTK).
Autor przewodnika turystycznego Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia (współautor Kazimierz Małkowski, 1974), planu z opisem zabytków Gdańska Gdańsk – Nowy Port – Wrzeszcz – Oliwa – Sopot – Orłowo – Mały Kack (współautor Feliks Dekert, 1954), skryptów dla przewodników Ratusz Głównego Miasta (współautor Edward Klamann, 1972) oraz Gdańsk-Oliwa. Informator turystyczny (współautor Edward Klamann, 1981), ponadto skryptów szkoleniowych dla przewodników, artykułów w „Jantarowych Szlakach”.
Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1979), medalem „Za Zasługi w 20-lecu Kultury Fizycznej i Turystyki w Województwie Gdańskim” (1966), odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki” (1966), Złotą Odznaką PTTK (1960), odznaką „Za Zasługi dla Gdańska” (1969), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1971), medalem 30-lecia Sportu i Turystyki, odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), odznaką „25 lat PTTK” (1976) oraz tytułem Zasłużony Działacz Kultury (1987).
Mąż Haliny z domu Grajkowskiej (19 III 1921 – 30 III 2013 Gdańsk), ojciec Barbary, zamężnej Miklas, i Jerzego. Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
Bibliografia:
Karta informacyjna członka Koła; kroniki Koła Przewodników Miejskich i Terenowych przy Oddziale Gdańskim PTTK.
Informacje córki Barbary i syna Jerzego Podgórczyków.
Ślubowski Wiesław, Sylwetki gdańskich przewodników, Jantarowe Szlaki, dodatek do nr 3-4, 1971.
Podgórczyk Jerzy, Stanisław Podgórczyk, Jantarowe Szlaki nr 1 2001 (wspomnienia).
Wędzik Dariusz Kazimierz, Stanisław Podgórczyk, Jantarowe Szlaki, nr 1, 1988 (biogram).
