JOPPEK DANUTA, malarka, graficzka, scenografka
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Danuta_Jopek.jpg|thumb|Danuta Joppek w trakcie przygotowań do wystawy obrazów inspirowanych poezją Andre Verdeta, wpisującego swój wiersz na płótno.]] | [[File:Danuta_Jopek.jpg|thumb|Danuta Joppek w trakcie przygotowań do wystawy obrazów inspirowanych poezją Andre Verdeta, wpisującego swój wiersz na płótno.]] | ||
| − | '''DANUTA JOPPEK''' (ur. 27 III 1955 Węglówka, województwo małopolskie), malarka, graficzka, scenografka, kuratorka. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu, Wydział Wychowania Plastycznego, broniąc dyplom w 1989 | + | '''DANUTA JOPPEK''' (ur. 27 III 1955 Węglówka, województwo małopolskie), malarka, graficzka, scenografka, kuratorka. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu, Wydział Wychowania Plastycznego, broniąc dyplom w 1989 w pracowni prof. Wacława Twarowskiego. Równocześnie studiowała w PWSSP w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]) na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom uzyskała w pracowni [[ŁAJMING WŁODZIMIERZ | prof. Włodzimierza Łajminga]] w 1990, robiąc aneks z rysunku u [[ŚWIESZEWSKI MACIEJ | prof. Macieja Świeszewskiego]] oraz specjalizację w pracowni linorytu i litografii u prof. [[TUMIELEWICZ CZESŁAW | Czesława Tumielewicza]]. Mieszka i pracuje w Gdańsku, na [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspie Sobieszewskiej]]. Posiada także pracownię w Cannes we Francji.<br/><br/> |
| − | W latach 1986–1991 tworzyła scenografię do spektakli w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] oraz realizowała projekty jako architekt zieleni. Swoje prace wystawia od 1986 | + | W latach 1986–1991 tworzyła scenografię do spektakli w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] oraz realizowała projekty jako architekt zieleni. Swoje prace wystawia od 1986. Od 1993 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Uczestniczka wystaw w kraju i za granicą. Dorobek prezentowała na ponad 25 wystawach indywidualnych, między innymi w krakowskich galeriach Gil (1986) i Rękawka (1990), w galerii Les Arcenaulx w Marsylii (1998), Galerii Arsenał w Toruniu (2002), w Oddziale Sztuki Współczesnej [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku (2005), Galerii EL w Elblągu (2007) czy Vytauto Kazimiero Jonyno Galerija w Druskiennikach na Litwie (2009), a także na przeszło 40 wystawach zbiorowych. Momentem przełomowym w jej twórczości było spotkanie z André Verdetem (poetą, filozofem sztuki, rysownikiem, przyjacielem takich artystów jak Pablo Picasso, Marc Chagall czy Henri Matisse) i ich wspólna wystawa pt. ''La Peinture et la poesie a quatre mains'' w Musée municipal w Saint-Paul de Vence we Francji w 1996 roku.<br/><br/> |
| − | Została dwukrotnie wyróżniona w Konkursie Studenckim w Sopocie (1988, 1989), ponadto w ogólnopolskim konkursie Malarstwo Młodych – Promocje ’90 w Biurze Wystaw Artystycznych w Legnicy (1990) oraz na II Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdańsku (2003). Jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki (1996), w 2000, 2007 i 2009 | + | Została dwukrotnie wyróżniona w Konkursie Studenckim w Sopocie (1988, 1989), ponadto w ogólnopolskim konkursie Malarstwo Młodych – Promocje ’90 w Biurze Wystaw Artystycznych w Legnicy (1990) oraz na II Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdańsku (2003). Jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki (1996), w 2000, 2007 i 2009 otrzymała Stypendium Kulturalne Miasta Gdańska, w 2011 Stypendium Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury i w 2012 Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego. W 2021 otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. <br /><br /> |
| − | Jej twórczość określa się jako abstrakcję liryczną. Kompozycje charakteryzują się metaforyczną symboliką i melancholijnością, skłaniając widza do refleksji. W cyklu malarskim ''Dialog korzeni'' odwołała się do dziedzictwa Kaszub (motywy haftów, tradycyjna kolorystyka, kontakt z naturą). Inne prace to: ''Nie rób mi więcej takich niespodzianek, o mało nie wyskoczyłam z siebie!'' – dyptyk w technice własnej (2003), ''Było, jest i będzie'' oraz ''Wszyscy pójdziemy do nieba'' (oba 2005, technika własna na płótnie). Od 2010 | + | Jej twórczość określa się jako abstrakcję liryczną. Kompozycje charakteryzują się metaforyczną symboliką i melancholijnością, skłaniając widza do refleksji. W cyklu malarskim ''Dialog korzeni'' odwołała się do dziedzictwa Kaszub (motywy haftów, tradycyjna kolorystyka, kontakt z naturą). Inne prace to: ''Nie rób mi więcej takich niespodzianek, o mało nie wyskoczyłam z siebie!'' – dyptyk w technice własnej (2003), ''Było, jest i będzie'' oraz ''Wszyscy pójdziemy do nieba'' (oba 2005, technika własna na płótnie). Od 2010 jako kuratorka realizuje autorski cykl wystaw wędrujących pt. ''W drodze'', do którego zaprasza zarówno artystów z Gdańska, jak i z całego świata (między innymi Stanów Zjednoczonych, Turcji, Rosji, Peru, Chile, Szwecji). Na ekspozycjach z tego cyklu prezentowane są obrazy, grafiki oraz rzeźby z kręgu sztuki współczesnej wielu nurtów. |
Jej prace znajdują się między innymi w Muzeum Narodowym w Gdańsku oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji i Maroku. {{author: KP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Jej prace znajdują się między innymi w Muzeum Narodowym w Gdańsku oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji i Maroku. {{author: KP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:28, 7 kwi 2022
DANUTA JOPPEK (ur. 27 III 1955 Węglówka, województwo małopolskie), malarka, graficzka, scenografka, kuratorka. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu, Wydział Wychowania Plastycznego, broniąc dyplom w 1989 w pracowni prof. Wacława Twarowskiego. Równocześnie studiowała w PWSSP w Gdańsku ( Akademia Sztuk Pięknych) na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom uzyskała w pracowni prof. Włodzimierza Łajminga w 1990, robiąc aneks z rysunku u prof. Macieja Świeszewskiego oraz specjalizację w pracowni linorytu i litografii u prof. Czesława Tumielewicza. Mieszka i pracuje w Gdańsku, na Wyspie Sobieszewskiej. Posiada także pracownię w Cannes we Francji.
W latach 1986–1991 tworzyła scenografię do spektakli w Teatrze Wybrzeże oraz realizowała projekty jako architekt zieleni. Swoje prace wystawia od 1986. Od 1993 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Uczestniczka wystaw w kraju i za granicą. Dorobek prezentowała na ponad 25 wystawach indywidualnych, między innymi w krakowskich galeriach Gil (1986) i Rękawka (1990), w galerii Les Arcenaulx w Marsylii (1998), Galerii Arsenał w Toruniu (2002), w Oddziale Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku (2005), Galerii EL w Elblągu (2007) czy Vytauto Kazimiero Jonyno Galerija w Druskiennikach na Litwie (2009), a także na przeszło 40 wystawach zbiorowych. Momentem przełomowym w jej twórczości było spotkanie z André Verdetem (poetą, filozofem sztuki, rysownikiem, przyjacielem takich artystów jak Pablo Picasso, Marc Chagall czy Henri Matisse) i ich wspólna wystawa pt. La Peinture et la poesie a quatre mains w Musée municipal w Saint-Paul de Vence we Francji w 1996 roku.
Została dwukrotnie wyróżniona w Konkursie Studenckim w Sopocie (1988, 1989), ponadto w ogólnopolskim konkursie Malarstwo Młodych – Promocje ’90 w Biurze Wystaw Artystycznych w Legnicy (1990) oraz na II Ogólnopolskim Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej w Gdańsku (2003). Jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki (1996), w 2000, 2007 i 2009 otrzymała Stypendium Kulturalne Miasta Gdańska, w 2011 Stypendium Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury i w 2012 Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego. W 2021 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.
Jej twórczość określa się jako abstrakcję liryczną. Kompozycje charakteryzują się metaforyczną symboliką i melancholijnością, skłaniając widza do refleksji. W cyklu malarskim Dialog korzeni odwołała się do dziedzictwa Kaszub (motywy haftów, tradycyjna kolorystyka, kontakt z naturą). Inne prace to: Nie rób mi więcej takich niespodzianek, o mało nie wyskoczyłam z siebie! – dyptyk w technice własnej (2003), Było, jest i będzie oraz Wszyscy pójdziemy do nieba (oba 2005, technika własna na płótnie). Od 2010 jako kuratorka realizuje autorski cykl wystaw wędrujących pt. W drodze, do którego zaprasza zarówno artystów z Gdańska, jak i z całego świata (między innymi Stanów Zjednoczonych, Turcji, Rosji, Peru, Chile, Szwecji). Na ekspozycjach z tego cyklu prezentowane są obrazy, grafiki oraz rzeźby z kręgu sztuki współczesnej wielu nurtów.
Jej prace znajdują się między innymi w Muzeum Narodowym w Gdańsku oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji i Maroku.
