GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
+ | [[File: GTN_1977.jpeg |thumb| Wystawa w siedzibie Gdańskiego Towarzystwa Naukowego przy ul. Grodzkiej 12, 1977]] | ||
'''GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE''' (Societas Scientiarum Gedanensis; GTN), kontynuator [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (TPNiS), reaktywowanego w 1945 roku. Zarząd TPNiS już w roku 1948 podjął starania o zmianę statutu i przekształcenie w wielowydziałowe towarzystwo odpowiadające nowym warunkom życia naukowego w Gdańsku. GTN zarejestrowano w 1956 roku na podstawie nowego statutu, jednocześnie zostało rozwiązane TPNiS.<br/><br/> | '''GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE''' (Societas Scientiarum Gedanensis; GTN), kontynuator [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (TPNiS), reaktywowanego w 1945 roku. Zarząd TPNiS już w roku 1948 podjął starania o zmianę statutu i przekształcenie w wielowydziałowe towarzystwo odpowiadające nowym warunkom życia naukowego w Gdańsku. GTN zarejestrowano w 1956 roku na podstawie nowego statutu, jednocześnie zostało rozwiązane TPNiS.<br/><br/> | ||
Trzy powstałe wówczas wydziały: Wydział I – Nauk Społecznych i Humanistycznych, Wydział II – Nauk Biologicznych i Medycznych oraz Wydział IV – Nauk Technicznych, działają w niezmienionym kształcie do dziś. Natomiast ówczesny Wydział III – Nauk Matematyczno-Przyrodniczych zrestrukturyzowano, w jego miejsce powstał w 1975 roku Wydział Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych i Wydział V – Nauk o Ziemi. Poza wydziałami w strukturze GTN działa komisja rewizyjna, sąd honorowy i komisje przedmiotowe, od stycznia 2002 roku także zespół ekspertów GTN.<br/><br/> | Trzy powstałe wówczas wydziały: Wydział I – Nauk Społecznych i Humanistycznych, Wydział II – Nauk Biologicznych i Medycznych oraz Wydział IV – Nauk Technicznych, działają w niezmienionym kształcie do dziś. Natomiast ówczesny Wydział III – Nauk Matematyczno-Przyrodniczych zrestrukturyzowano, w jego miejsce powstał w 1975 roku Wydział Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych i Wydział V – Nauk o Ziemi. Poza wydziałami w strukturze GTN działa komisja rewizyjna, sąd honorowy i komisje przedmiotowe, od stycznia 2002 roku także zespół ekspertów GTN.<br/><br/> |
Wersja z 14:18, 16 lis 2021
GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE (Societas Scientiarum Gedanensis; GTN), kontynuator Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (TPNiS), reaktywowanego w 1945 roku. Zarząd TPNiS już w roku 1948 podjął starania o zmianę statutu i przekształcenie w wielowydziałowe towarzystwo odpowiadające nowym warunkom życia naukowego w Gdańsku. GTN zarejestrowano w 1956 roku na podstawie nowego statutu, jednocześnie zostało rozwiązane TPNiS.
Trzy powstałe wówczas wydziały: Wydział I – Nauk Społecznych i Humanistycznych, Wydział II – Nauk Biologicznych i Medycznych oraz Wydział IV – Nauk Technicznych, działają w niezmienionym kształcie do dziś. Natomiast ówczesny Wydział III – Nauk Matematyczno-Przyrodniczych zrestrukturyzowano, w jego miejsce powstał w 1975 roku Wydział Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych i Wydział V – Nauk o Ziemi. Poza wydziałami w strukturze GTN działa komisja rewizyjna, sąd honorowy i komisje przedmiotowe, od stycznia 2002 roku także zespół ekspertów GTN.
W roku 1972, z okazji 50-lecia działalności, otrzymało od władz Gdańska siedzibę w odrestaurowanej i wpisanej do rejestru zabytków kamieniczce z XVIII wieku przy ul. Grodzkiej 12. W siedzibie mieściły się biuro, sala odczytowa, pokoje gościnne, biblioteka; w sali odbywały się odczyty, konferencje, spotkania; z pokoi gościnnych korzystali pracownicy naukowi z kraju i zagranicy; z biblioteki (3256 woluminów) pracownicy naukowi, studenci i indywidualni czytelnicy. Pogłębiające się trudności finansowe zmusiły Zarząd GTN do podjęcia w 2011 roku uchwały o wydzierżawieniu kamieniczki przy ul. Grodzkiej 12 prywatnemu przedsiębiorcy. Od tego roku GTN dzierżawi dwa pomieszczenia użyczone przez władze Uniwersytetu Gdańskiego (UG) w Instytucie Archeologii przy ul. Bielańskiej.
Celem GTN jest, w nawiązaniu do potrzeb i tradycji nauki, zapoczątkowywanie i organizowanie prac naukowo-badawczych z różnych dziedzin wiedzy, upowszechnianie wyników badań naukowych, przedstawianie władzom potrzeb i inicjatyw naukowych, rozwijanie życia naukowego regionu, działanie na rzecz wiązania nauki z potrzebami gospodarczymi i społecznymi, popieranie badań naukowych. GTN prowadzi działalność statutową, finansując ją ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (około 30–45% potrzeb), składek członków zwyczajnych i wspierających, darowizn od sponsorów, sprzedaży wydawnictw własnych, wynajmu pokoi gościnnych, sali odczytowej, pomieszczeń biurowych.
Prowadzi działalność wydawniczą. Trzy spośród pięciu wydziałów dysponują własnymi czasopismami i wydawnictwami ciągłymi. Wydział I oprócz „Rocznika Gdańskiego” wydaje „Gdańskie Studia Językoznawcze”, „Pomorskie Monografie Topomastyczne” oraz „Serię Monografii”; Wydział II – „Acta Biologica et Medica”, Wydział V – „Peribalticum”. Wydawane były też materiały z licznych sesji, w tym międzynarodowych, organizowanych w większości przez przedstawicieli nauk ścisłych, biologiczno-medycznych i technicznych.
Od 1974 roku przyznaje w drodze konkursu nagrody naukowe młodym badaczom w dziedzinach reprezentowanych przez wydziały – 5 nagród rocznie. Współpracuje z UG, Politechniką Gdańską, Gdańskim Uniwersytetem Medycznym, Akademią Morską w Gdyni, Akademią Wychowania Fizycznego i Sportu, Akademią Marynarki Wojennej w Gdyni, Wyższą Szkołą Bankową w Gdańsku, Wyższą Szkołą Zarządzania w Słupsku, Muzeum Archeologicznym, Muzeum Gdańska, Polskim Towarzystwem Archeologicznym i Numizmatycznym w Gdańsku oraz z Nadbałtyckim Centrum Kultury; także z kontynuatorem gdańskiego niegdyś towarzystwa Danziger Naturforschende Gesellschaft w Lubece, a efektem tej współpracy są konferencje naukowe organizowane co 2 lata i wydawane drukiem materiały pokonferencyjne. Pełniący wiele lat funkcję sekretarza doc. dr hab. Andrzej Zbierski wyróżniony został tytułem honorowego prezesa.
1956–1959 | prof. Tadeusz Bilikiewicz |
1959–1963 | prof. Stanisław Hiller |
1963–1965 | prof. Wacław Balcerski |
1965–1971 | prof. Józef Sawlewicz |
1971–1973 | prof. Robert Szewalski |
1973–1979 | prof. Gotfryd Kupryszewski |
1979–1985 | prof. Roman Wapiński |
1985–1995 | prof. Włodzimierz Prosnak |
1995–1998 | prof. Marek Latoszek |
1998–2012 | prof. Jan Drwal |
2012–2013 | prof. Marek Wesołowski |
2013– | prof. Jerzy Błażejowski |