GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''ABRAHAM GRODDECK''' (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem [[GRODDECK ALBRECHT | Albrechta Groddecka]] (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 roku razem z bratem Gabrielem podjął naukę w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapisany do przedostatniej klasy (secunda). W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam między innymi prawo. W 1692 roku kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, ''De sacrificiis seu victimis status…'', ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692 roku. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 roku praca ''De magistro navis…'' przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra. <br/><br/> | '''ABRAHAM GRODDECK''' (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem [[GRODDECK ALBRECHT | Albrechta Groddecka]] (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 roku razem z bratem Gabrielem podjął naukę w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapisany do przedostatniej klasy (secunda). W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam między innymi prawo. W 1692 roku kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, ''De sacrificiis seu victimis status…'', ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692 roku. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 roku praca ''De magistro navis…'' przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra. <br/><br/> | ||
Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 roku był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie ''Annotationes ad librum fundorum…'', obszerne wyciągi z gdańskich [[KSIĘGI GRUNTOWE | ksiąg gruntowych]]. <br/><br/> | Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 roku był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie ''Annotationes ad librum fundorum…'', obszerne wyciągi z gdańskich [[KSIĘGI GRUNTOWE | ksiąg gruntowych]]. <br/><br/> | ||
| − | Od 1712 | + | Od 1712 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1716 [[RADA MIEJSKA | rajcą]], w 1720 [[SĘDZIA | sędzią]].W 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej [[SIEDLCE | Siedlcami]]. W latach 1723–1730 pełnił funkcję protobibliotekarza, nadzorując [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Bibliotekę Rady Miejskiej]]. W 1730 roku został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza piastował w latach 1731, 1735 i 1739, drugiego – 1730, 1734 i 1738, trzeciego – 1733 i 1737, czwartego – 1732 i 1736. W 1725 roku był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. <br/><br/> |
Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 roku król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza [[BÖMELN GABRIEL | Gabriela von Bömelna]], przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenia Gdańska w 1734 roku]] zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników. <br/><br/> | Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 roku król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza [[BÖMELN GABRIEL | Gabriela von Bömelna]], przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenia Gdańska w 1734 roku]] zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników. <br/><br/> | ||
17 I 1702 roku poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED | Johann Gottfried von Diesseldorf]] był burmistrzem Gdańska. Doczekał się czterech synów, jednak tylko dwóch zyskało w mieście znaczenie: Constantin Gottfried (21 VIII 1710 Gdańsk – 16 VIII 1770) był kupcem-armatorem, ławnikiem (od 1752), rajcą (od 1755), żonatym z Jakobą Elisabeth, córką burmistrza [[REYGER FRIEDRICH | Friedricha Reygera]]; Karl Ernst (zm. 1780) był znanym w Gdańsku kolekcjonerem książek i dzieł sztuki. Oprócz posiadłości dziedziczonych po ojcu Groddeckowie dysponowali w połowie XVIII wieku kamienicą przy Langgasse 18 (ul. Długa). | 17 I 1702 roku poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED | Johann Gottfried von Diesseldorf]] był burmistrzem Gdańska. Doczekał się czterech synów, jednak tylko dwóch zyskało w mieście znaczenie: Constantin Gottfried (21 VIII 1710 Gdańsk – 16 VIII 1770) był kupcem-armatorem, ławnikiem (od 1752), rajcą (od 1755), żonatym z Jakobą Elisabeth, córką burmistrza [[REYGER FRIEDRICH | Friedricha Reygera]]; Karl Ernst (zm. 1780) był znanym w Gdańsku kolekcjonerem książek i dzieł sztuki. Oprócz posiadłości dziedziczonych po ojcu Groddeckowie dysponowali w połowie XVIII wieku kamienicą przy Langgasse 18 (ul. Długa). | ||
Został pochowany 19 VI 1739 roku w krypcie [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Został pochowany 19 VI 1739 roku w krypcie [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:20, 25 wrz 2021
ABRAHAM GRODDECK (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem Albrechta Groddecka (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 roku razem z bratem Gabrielem podjął naukę w Gimnazjum Akademickim, zapisany do przedostatniej klasy (secunda). W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam między innymi prawo. W 1692 roku kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, De sacrificiis seu victimis status…, ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692 roku. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 roku praca De magistro navis… przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra.
Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 roku był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie Annotationes ad librum fundorum…, obszerne wyciągi z gdańskich ksiąg gruntowych.
Od 1712 był ławnikiem, od 1716 rajcą, w 1720 sędzią.W 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej Siedlcami. W latach 1723–1730 pełnił funkcję protobibliotekarza, nadzorując Bibliotekę Rady Miejskiej. W 1730 roku został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza piastował w latach 1731, 1735 i 1739, drugiego – 1730, 1734 i 1738, trzeciego – 1733 i 1737, czwartego – 1732 i 1736. W 1725 roku był burgrabią królewskim w Gdańsku.
Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 roku król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza Gabriela von Bömelna, przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie oblężenia Gdańska w 1734 roku zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników.
17 I 1702 roku poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat Johann Gottfried von Diesseldorf był burmistrzem Gdańska. Doczekał się czterech synów, jednak tylko dwóch zyskało w mieście znaczenie: Constantin Gottfried (21 VIII 1710 Gdańsk – 16 VIII 1770) był kupcem-armatorem, ławnikiem (od 1752), rajcą (od 1755), żonatym z Jakobą Elisabeth, córką burmistrza Friedricha Reygera; Karl Ernst (zm. 1780) był znanym w Gdańsku kolekcjonerem książek i dzieł sztuki. Oprócz posiadłości dziedziczonych po ojcu Groddeckowie dysponowali w połowie XVIII wieku kamienicą przy Langgasse 18 (ul. Długa).
Został pochowany 19 VI 1739 roku w krypcie kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
