FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''MAXIMILIAN DIETRICH (DITERICH) FREISLICH''' (Freisslich, Freißlich, Fraislich; ochrzczony 7 II 1673 Immelborn koło Meiningen – pochowany 24 IV 1731 Gdańsk), kompozytor. Brat Johannesa Wigulaeusa (Wigaläusa) Freislicha (ochrzczony 2 IV 1679 Salzungen, Turyngia – 1710 Toruń), który w lutym 1700 roku został wpisany do najwyższej klasy (prima) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1703 w Toruniu kantora i nauczyciela w gimnazjum; brat przyrodni [[FREISLICH JOHANN BALTHASAR CHRISTIAN | Johanna Balthasara Christiana Freislicha]].<br/><br/> | '''MAXIMILIAN DIETRICH (DITERICH) FREISLICH''' (Freisslich, Freißlich, Fraislich; ochrzczony 7 II 1673 Immelborn koło Meiningen – pochowany 24 IV 1731 Gdańsk), kompozytor. Brat Johannesa Wigulaeusa (Wigaläusa) Freislicha (ochrzczony 2 IV 1679 Salzungen, Turyngia – 1710 Toruń), który w lutym 1700 roku został wpisany do najwyższej klasy (prima) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1703 w Toruniu kantora i nauczyciela w gimnazjum; brat przyrodni [[FREISLICH JOHANN BALTHASAR CHRISTIAN | Johanna Balthasara Christiana Freislicha]].<br/><br/> | ||
Około 1686 roku śpiewak w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) i uczeń [[MEDER JOHANN VALENTIN | Johanna Valentina Medera]]. Od 1699 roku kapelmistrz w tym kościele. Zachował się tylko jeden jego utwór: wokalno-instrumentalny psalm ''Dixit Dominus'' z 1727 roku oraz kilkadziesiąt drukowanych w Gdańsku tekstów [[KANTATA | kantat]] kościelnych i okolicznościowych, pisanych między innymi z okazji 200-lecia reformacji i na uroczystości rodzinne gdańszczan. Psalm i teksty większości kantat znajdują się w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]], a teksty dwóch kantat z 1717 roku w [[ARCHIWA | Archiwum Państwowym]].<br/><br/> | Około 1686 roku śpiewak w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) i uczeń [[MEDER JOHANN VALENTIN | Johanna Valentina Medera]]. Od 1699 roku kapelmistrz w tym kościele. Zachował się tylko jeden jego utwór: wokalno-instrumentalny psalm ''Dixit Dominus'' z 1727 roku oraz kilkadziesiąt drukowanych w Gdańsku tekstów [[KANTATA | kantat]] kościelnych i okolicznościowych, pisanych między innymi z okazji 200-lecia reformacji i na uroczystości rodzinne gdańszczan. Psalm i teksty większości kantat znajdują się w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]], a teksty dwóch kantat z 1717 roku w [[ARCHIWA | Archiwum Państwowym]].<br/><br/> | ||
| − | 22 XI 1701 w kościele NMP poślubił Annę Elisabethę (1682 – pochowana 28 III 1749 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]]), córkę Nathanaela Minne. Mieli dwanaścioro dzieci, sześciu synów: Johanna Nathanaela (ochrzczony 2 IX 1702 Gdańsk – po 1718), w 1718 ucznia Gimnazjum Akademickiego; Friedricha Gottlieba (ochrzczony 30 XI 1705 Gdańsk – po 1729), w 1722 ucznia Gimnazjum Akademickiego, który w 1726 przedstawił dysertację prawniczą ''De insufficientia paternae educationis ad vitam civilem'', następnie studiował w Królewcu; Carla Heinricha (ochrzczony 17 I 1709 Gdańsk – po 1748), który 22 V 1728 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]; Ferdinanda (ochrzczony 20 V 1712 Gdańsk); Alexandra (ochrzczony 1 IX 1713 Gdańsk), nieochrzczone niemowlę płci męskiej (pochowane 20 VIII 1720 Gdańsk), i sześć córek: Justinę Dorotheę (ochrzczona 6 VII 1710 Gdańsk – pochowana 23 IX 1712 Gdańsk); Annę Euphrosinę (ochrzczona 20 XI 1703 Gdańsk – 15 IX 1774 Gdańsk), trzykrotnie zamężną: od 31 V 1729 za Martina Christiana Lindenowa (zm. przed 1740 Lębork), z którym miała syna [[LINDENOWSKI JOHANN CHRISTIAN von | Johanna Christiana von Lindenowskiego]], od 1740 za Johanna Adolpha von Wagenfeldta (1703–1750), z którym miała syna Heinricha Adolpha (29 VIII 1747 Gdańsk – 25 II 1809 Gdańsk), ojca drugiej żony [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]], od marca 1752 za Benjamina Reimera (pochowany 17 V 1765 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] pod płytą nr 44); nieochrzczone niemowlę płci żeńskiej (pochowane 8 V 1711 Gdańsk); Eleonorę (ochrzczona 17 VII 1715 Gdańsk); Justinę Dorotheę (ochrzczona 16 II 1717 Gdańsk); Annę Elisabethę (ochrzczona 4 IX 1718 Gdańsk – pochowana 18 IX 1753 w kościele św. Mikołaja), od 1748 | + | 22 XI 1701 w kościele NMP poślubił Annę Elisabethę (1682 – pochowana 28 III 1749 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]]), córkę Nathanaela Minne. Mieli dwanaścioro dzieci, sześciu synów: Johanna Nathanaela (ochrzczony 2 IX 1702 Gdańsk – po 1718), w 1718 ucznia Gimnazjum Akademickiego; Friedricha Gottlieba (ochrzczony 30 XI 1705 Gdańsk – po 1729), w 1722 ucznia Gimnazjum Akademickiego, który w 1726 przedstawił dysertację prawniczą ''De insufficientia paternae educationis ad vitam civilem'', następnie studiował w Królewcu; Carla Heinricha (ochrzczony 17 I 1709 Gdańsk – po 1748), który 22 V 1728 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]; Ferdinanda (ochrzczony 20 V 1712 Gdańsk); Alexandra (ochrzczony 1 IX 1713 Gdańsk), nieochrzczone niemowlę płci męskiej (pochowane 20 VIII 1720 Gdańsk), i sześć córek: Justinę Dorotheę (ochrzczona 6 VII 1710 Gdańsk – pochowana 23 IX 1712 Gdańsk); Annę Euphrosinę (ochrzczona 20 XI 1703 Gdańsk – 15 IX 1774 Gdańsk), trzykrotnie zamężną: od 31 V 1729 za Martina Christiana Lindenowa (zm. przed 1740 Lębork), z którym miała syna [[LINDENOWSKI JOHANN CHRISTIAN von | Johanna Christiana von Lindenowskiego]], od 1740 za Johanna Adolpha von Wagenfeldta (1703–1750), z którym miała syna Heinricha Adolpha (29 VIII 1747 Gdańsk – 25 II 1809 Gdańsk), ojca drugiej żony [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]], od marca 1752 za Benjamina Reimera (pochowany 17 V 1765 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] pod płytą nr 44); nieochrzczone niemowlę płci żeńskiej (pochowane 8 V 1711 Gdańsk); Eleonorę (ochrzczona 17 VII 1715 Gdańsk); Justinę Dorotheę (ochrzczona 16 II 1717 Gdańsk); Annę Elisabethę (ochrzczona 4 IX 1718 Gdańsk – pochowana 18 IX 1753 w kościele św. Mikołaja), od 1748 żonę Jeana Petera Lamberta Bohona (? wieś Bohon (obecnie dzielnica Durbuy, Belgia) – 14 X 1775 Bydgoszcz), handlarza winem, właściciela kamienicy zwanej Bohonsche Haus przy Heilige-Geist-Gasse 111 (ul. św. Ducha; w 1848 kamienica została przebudowana na potrzeby [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]]). {{author: DS}}{{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 15:55, 7 sie 2021
MAXIMILIAN DIETRICH (DITERICH) FREISLICH (Freisslich, Freißlich, Fraislich; ochrzczony 7 II 1673 Immelborn koło Meiningen – pochowany 24 IV 1731 Gdańsk), kompozytor. Brat Johannesa Wigulaeusa (Wigaläusa) Freislicha (ochrzczony 2 IV 1679 Salzungen, Turyngia – 1710 Toruń), który w lutym 1700 roku został wpisany do najwyższej klasy (prima) Gimnazjum Akademickiego, w 1703 w Toruniu kantora i nauczyciela w gimnazjum; brat przyrodni Johanna Balthasara Christiana Freislicha.
Około 1686 roku śpiewak w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) i uczeń Johanna Valentina Medera. Od 1699 roku kapelmistrz w tym kościele. Zachował się tylko jeden jego utwór: wokalno-instrumentalny psalm Dixit Dominus z 1727 roku oraz kilkadziesiąt drukowanych w Gdańsku tekstów kantat kościelnych i okolicznościowych, pisanych między innymi z okazji 200-lecia reformacji i na uroczystości rodzinne gdańszczan. Psalm i teksty większości kantat znajdują się w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej, a teksty dwóch kantat z 1717 roku w Archiwum Państwowym.
22 XI 1701 w kościele NMP poślubił Annę Elisabethę (1682 – pochowana 28 III 1749 w kościele św. Mikołaja), córkę Nathanaela Minne. Mieli dwanaścioro dzieci, sześciu synów: Johanna Nathanaela (ochrzczony 2 IX 1702 Gdańsk – po 1718), w 1718 ucznia Gimnazjum Akademickiego; Friedricha Gottlieba (ochrzczony 30 XI 1705 Gdańsk – po 1729), w 1722 ucznia Gimnazjum Akademickiego, który w 1726 przedstawił dysertację prawniczą De insufficientia paternae educationis ad vitam civilem, następnie studiował w Królewcu; Carla Heinricha (ochrzczony 17 I 1709 Gdańsk – po 1748), który 22 V 1728 otrzymał obywatelstwo miejskie; Ferdinanda (ochrzczony 20 V 1712 Gdańsk); Alexandra (ochrzczony 1 IX 1713 Gdańsk), nieochrzczone niemowlę płci męskiej (pochowane 20 VIII 1720 Gdańsk), i sześć córek: Justinę Dorotheę (ochrzczona 6 VII 1710 Gdańsk – pochowana 23 IX 1712 Gdańsk); Annę Euphrosinę (ochrzczona 20 XI 1703 Gdańsk – 15 IX 1774 Gdańsk), trzykrotnie zamężną: od 31 V 1729 za Martina Christiana Lindenowa (zm. przed 1740 Lębork), z którym miała syna Johanna Christiana von Lindenowskiego, od 1740 za Johanna Adolpha von Wagenfeldta (1703–1750), z którym miała syna Heinricha Adolpha (29 VIII 1747 Gdańsk – 25 II 1809 Gdańsk), ojca drugiej żony Jakoba Kabruna, od marca 1752 za Benjamina Reimera (pochowany 17 V 1765 w kościele św. Bartłomieja pod płytą nr 44); nieochrzczone niemowlę płci żeńskiej (pochowane 8 V 1711 Gdańsk); Eleonorę (ochrzczona 17 VII 1715 Gdańsk); Justinę Dorotheę (ochrzczona 16 II 1717 Gdańsk); Annę Elisabethę (ochrzczona 4 IX 1718 Gdańsk – pochowana 18 IX 1753 w kościele św. Mikołaja), od 1748 żonę Jeana Petera Lamberta Bohona (? wieś Bohon (obecnie dzielnica Durbuy, Belgia) – 14 X 1775 Bydgoszcz), handlarza winem, właściciela kamienicy zwanej Bohonsche Haus przy Heilige-Geist-Gasse 111 (ul. św. Ducha; w 1848 kamienica została przebudowana na potrzeby szkoły św. Jana).
