KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ
(uzupełnienia_BŚ_) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg|thumb|Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | [[File:Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg|thumb|Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | ||
− | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ''', Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w [[OLIWA | Oliwie]], wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807 roku, katolicy po kasacie opactwa rozpoczęli starania o własną kaplicę. Wystawiono ją 1854 przy Sasper Straße 40 (ul. Na Zaspę, róg Seemannsstraße (Wilków Morskich)). Właściwy kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowano u zbiegu ulic Olivaer Straße (ul. Oliwskiej) i Hedwigskirchstraße. Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w roku 1945. W nastawie ołtarza głównego figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zasłaniana obrazem patronki kościoła św. Jadwigi. Ołtarz boczny po stronie wschodniej z figurą Pana Jezusa i obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ołtarz po stronie zachodniej z figurą św. Józefa z Dzieciątkiem i charakterystycznym dla kultu z przełomu XX i XXI wieku obrazem Jezusa Miłosiernego. Zachowała się część figur 12 apostołów (w tym rzeźby obu Jakubów). Charakterystyczna bogata ornamentyka nastaw i mens. W 1866 | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ''', Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w [[OLIWA | Oliwie]], wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807 roku, katolicy po kasacie opactwa rozpoczęli starania o własną kaplicę. Wystawiono ją 1854 przy Sasper Straße 40 (ul. Na Zaspę, róg Seemannsstraße (Wilków Morskich)). Właściwy kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowano u zbiegu ulic Olivaer Straße (ul. Oliwskiej) i Hedwigskirchstraße.<br/><br/> |
+ | Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w roku 1945. W nastawie ołtarza głównego figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zasłaniana obrazem patronki kościoła św. Jadwigi. Ołtarz boczny po stronie wschodniej z figurą Pana Jezusa i obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ołtarz po stronie zachodniej z figurą św. Józefa z Dzieciątkiem i charakterystycznym dla kultu z przełomu XX i XXI wieku obrazem Jezusa Miłosiernego. Zachowała się część figur 12 apostołów (w tym rzeźby obu Jakubów). Charakterystyczna bogata ornamentyka nastaw i mens.<br/><br/> | ||
+ | W 1866 utworzono osobną parafię, obejmującą poza Nowym Portem [[BRZEŹNO | Brzeźno]] i [[LETNICA | Letnicę]]. Dom parafialny zbudowany w 1925, na południe od kościoła, w stylu secesyjnym. Po 1987 na terenie przykościelnym stanął dom katechetyczny z ośrodkiem duszpasterstwa Stella Maris dla marynarzy. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] z parafią związany był jako wikary ks. [[GÓRECKI MARIAN | Marian Górecki]]. Prowadził on m.in. polskie duszpasterstwo w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, urządzonej w 1932 w dawnej stajni artyleryjskiej w budynkach po [[KOSZARY | koszarach]] przy ul. Oliwskiej. Obraz Czarnej Madonny z tej kaplicy przechowywany jest obecnie w przyległym do kościoła św. Jadwigi oratorium pod tym samym wezwaniem. <br/><br/> | ||
+ | Po II wojnie światowej krótko działali na terenie parafii św. Jadwigi [[ZMARTWYCHWSTAŃCY | zmartwychwstańcy]], natomiast stałe klasztory otworzyli [[FRANCISZKANIE | franciszkanie]] ([[REFORMACI | reformaci]]), siostry [[FRANCISZKANKI RODZINY MARYI | Franciszkanki Rodziny Maryi]] i [[SIOSTRY CÓRKI MARYI NIEPOKALANEJ | Siostry Córki Maryi Niepokalanej]] (niepokalanki). Zasłużony dla parafii i Nowego Portu był proboszcz od 1948 [[GUSTKOWICZ JAN | Jan Gustkowicz]]. {{author: SK}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Linia 41: | Linia 44: | ||
|- | |- | ||
| 1 VII 2001 – 1 X 2006 | | 1 VII 2001 – 1 X 2006 | ||
− | | ks. Jeremiasz Andrzejewski | + | |[[ANDRZEJEWSKI JEREMIASZ | ks. Jeremiasz Andrzejewski]] |
|- | |- | ||
| 1 X 2006 – 1 II 2013 | | 1 X 2006 – 1 II 2013 |
Wersja z 14:00, 30 cze 2021
KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ, Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w Oliwie, wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807 roku, katolicy po kasacie opactwa rozpoczęli starania o własną kaplicę. Wystawiono ją 1854 przy Sasper Straße 40 (ul. Na Zaspę, róg Seemannsstraße (Wilków Morskich)). Właściwy kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowano u zbiegu ulic Olivaer Straße (ul. Oliwskiej) i Hedwigskirchstraße.
Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w roku 1945. W nastawie ołtarza głównego figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zasłaniana obrazem patronki kościoła św. Jadwigi. Ołtarz boczny po stronie wschodniej z figurą Pana Jezusa i obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ołtarz po stronie zachodniej z figurą św. Józefa z Dzieciątkiem i charakterystycznym dla kultu z przełomu XX i XXI wieku obrazem Jezusa Miłosiernego. Zachowała się część figur 12 apostołów (w tym rzeźby obu Jakubów). Charakterystyczna bogata ornamentyka nastaw i mens.
W 1866 utworzono osobną parafię, obejmującą poza Nowym Portem Brzeźno i Letnicę. Dom parafialny zbudowany w 1925, na południe od kościoła, w stylu secesyjnym. Po 1987 na terenie przykościelnym stanął dom katechetyczny z ośrodkiem duszpasterstwa Stella Maris dla marynarzy. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska z parafią związany był jako wikary ks. Marian Górecki. Prowadził on m.in. polskie duszpasterstwo w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, urządzonej w 1932 w dawnej stajni artyleryjskiej w budynkach po koszarach przy ul. Oliwskiej. Obraz Czarnej Madonny z tej kaplicy przechowywany jest obecnie w przyległym do kościoła św. Jadwigi oratorium pod tym samym wezwaniem.
Po II wojnie światowej krótko działali na terenie parafii św. Jadwigi zmartwychwstańcy, natomiast stałe klasztory otworzyli franciszkanie ( reformaci), siostry Franciszkanki Rodziny Maryi i Siostry Córki Maryi Niepokalanej (niepokalanki). Zasłużony dla parafii i Nowego Portu był proboszcz od 1948 Jan Gustkowicz.
1854–1857 | ks. Karl Kniffke |
1857–1865 | ks. Johann Schwalm |
1866–1868 | ks. Anton Mühl |
1868–1872 | ks. Teofil Mey |
1872–1904 | ks. Franz Reimann |
1905–1939 | ks. Franz Freude |
1939–1945 | ks. Johann Maier |
1945–1948 | ks. Leopold Filipowski |
1948–1984 | ks. Jan Gustkowicz |
15 VII 1984 – 15 IV 1992 | ks. Antoni Misiaszek |
15 IV 1992 – 1 VII 2001 | ks. Ryszard Preuss |
1 VII 2001 – 1 X 2006 | ks. Jeremiasz Andrzejewski |
1 X 2006 – 1 II 2013 | ks. Wiesław Philipp |
1 II 2013 – | ks. Paweł Górny |