AFANASJEW ALINA, pisarka, aktorka, scenograf
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''ALINA AFANASJEW''' (27 VI 1930 Puszkarnia koło Wilna – 17 VI 2018 Sopot), scenograf teatralny i telewizyjny, aktorka, pisarka, autorka bajek, scenariuszy i słuchowisk radiowych. Córka Włodzimierza, pracownika branży turystycznej („Orbis”) i Olgi, nauczycielki. Siostra-bliźniaczka aktora Ryszarda Ronczewskiego. Przed II wojną światową mieszkała we Lwowie.<br/><br/> | '''ALINA AFANASJEW''' (27 VI 1930 Puszkarnia koło Wilna – 17 VI 2018 Sopot), scenograf teatralny i telewizyjny, aktorka, pisarka, autorka bajek, scenariuszy i słuchowisk radiowych. Córka Włodzimierza, pracownika branży turystycznej („Orbis”) i Olgi, nauczycielki. Siostra-bliźniaczka aktora Ryszarda Ronczewskiego. Przed II wojną światową mieszkała we Lwowie.<br/><br/> | ||
Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]). W latach 1959–1965 prowadziła z mężem [[AFANASJEW JERZY | Jerzym Afanasjewem]] teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Wystąpiła w filmach: ''Białe zwierzęta'' (1960) i ''Prom'' (1970). W Polskim Radiu debiutowała słuchowiskiem ''Motyl'', na rynku księgarskim opowiadaniem dla dzieci ''Czarodziejski młyn'' (wspólnie z mężem, [[WYDAWNICTWO MORSKIE | Wydawnictwo Morskie]] 1961), w prasie – tekstem w miesięczniku [[LITERY | „Litery”]] (1963).<br/><br/> | Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademia Sztuk Pięknych]]). W latach 1959–1965 prowadziła z mężem [[AFANASJEW JERZY | Jerzym Afanasjewem]] teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Wystąpiła w filmach: ''Białe zwierzęta'' (1960) i ''Prom'' (1970). W Polskim Radiu debiutowała słuchowiskiem ''Motyl'', na rynku księgarskim opowiadaniem dla dzieci ''Czarodziejski młyn'' (wspólnie z mężem, [[WYDAWNICTWO MORSKIE | Wydawnictwo Morskie]] 1961), w prasie – tekstem w miesięczniku [[LITERY | „Litery”]] (1963).<br/><br/> | ||
| − | Autorka około 100 projektów scenograficznych, między innymi scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki ''Dobry wieczór, błaźnie'', opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię między innymi do wystawionych w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]] dwóch przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: ''Niobe'' (premiera 20 V 1967) oraz ''Pancernik Potiomkin'' (6 XI 1967), opowieści scenicznej [[JABŁOŃSKI HENRYK HUBERTUS | Henryka Jabłońskiego]] ''Gdańska noc'' (11 XII 1970), opery ''Rita'' Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] była autorką scenografii do ''Don Juana'' Moliera (premiera 5 II 1969), ''Pana Damazego'' Józefa Blizińskiego (5 III 1983), ''Teatru'' Michela de Ghelderode (30 III 1985) i innych. Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała między innymi scenografię do ''Madame Sans-Gêne'' Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; [[MADAME SANS-GÊNE | | + | Autorka około 100 projektów scenograficznych, między innymi scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki ''Dobry wieczór, błaźnie'', opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię między innymi do wystawionych w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]] dwóch przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: ''Niobe'' (premiera 20 V 1967) oraz ''Pancernik Potiomkin'' (6 XI 1967), opowieści scenicznej [[JABŁOŃSKI HENRYK HUBERTUS | Henryka Jabłońskiego]] ''Gdańska noc'' (11 XII 1970), opery ''Rita'' Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] była autorką scenografii do ''Don Juana'' Moliera (premiera 5 II 1969), ''Pana Damazego'' Józefa Blizińskiego (5 III 1983), ''Teatru'' Michela de Ghelderode (30 III 1985) i innych. Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała między innymi scenografię do ''Madame Sans-Gêne'' Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; [[MADAME SANS-GÊNE, księżna gdańska | Madam Sans-Gêne, księżna gdańska]]), ''Machiavellego'' Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), ''Żołnierza królowej Madagaskaru'' Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Autorka scenografii do przedstawienia ''Cyrk rodziny Afanasjeff bis'' wyreżyserowanego przez syna, Jerzego Afanasjewa (premiera w [[MIEJSKI TEATR „MINIATURA” | Teatrze Miniatura]] 19 XI 2004). <br/><br/> |
Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980), jedyna kobieta wśród członków-założycieli [[FUNDACJA „PRO ARTE SACRA” | Fundacji „Pro Arte Sacra”]] (8 VIII 1991). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury. Autorka poświęconej mężowi wystawy ''Afanasjew z Sopotu'' (1993) oraz wystawy ''Sybir Pro Memento'' (2000). W 1998 roku otrzymała [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal księcia Mściwoja II]], w 1999 Medal Wojewody Pomorskiego, w 2007 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska]] w Dziedzinie Kultury za całokształt twórczości, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2012 odznakę Pro Ecclesia et Populo.<br/><br/> | Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980), jedyna kobieta wśród członków-założycieli [[FUNDACJA „PRO ARTE SACRA” | Fundacji „Pro Arte Sacra”]] (8 VIII 1991). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury. Autorka poświęconej mężowi wystawy ''Afanasjew z Sopotu'' (1993) oraz wystawy ''Sybir Pro Memento'' (2000). W 1998 roku otrzymała [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal księcia Mściwoja II]], w 1999 Medal Wojewody Pomorskiego, w 2007 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska]] w Dziedzinie Kultury za całokształt twórczości, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2012 odznakę Pro Ecclesia et Populo.<br/><br/> | ||
Od roku 1957 żona Jerzego Afanasjewa, matka Jerzego Włodzimierza (ur. 1967). {{author: JAK}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od roku 1957 żona Jerzego Afanasjewa, matka Jerzego Włodzimierza (ur. 1967). {{author: JAK}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:50, 14 cze 2021
ALINA AFANASJEW (27 VI 1930 Puszkarnia koło Wilna – 17 VI 2018 Sopot), scenograf teatralny i telewizyjny, aktorka, pisarka, autorka bajek, scenariuszy i słuchowisk radiowych. Córka Włodzimierza, pracownika branży turystycznej („Orbis”) i Olgi, nauczycielki. Siostra-bliźniaczka aktora Ryszarda Ronczewskiego. Przed II wojną światową mieszkała we Lwowie.
Od 1945 roku w Sopocie. W roku 1961 absolwentka Wydziału Malarstwa gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych ( Akademia Sztuk Pięknych). W latach 1959–1965 prowadziła z mężem Jerzym Afanasjewem teatr Cyrk Rodziny Afanasjeff. Wystąpiła w filmach: Białe zwierzęta (1960) i Prom (1970). W Polskim Radiu debiutowała słuchowiskiem Motyl, na rynku księgarskim opowiadaniem dla dzieci Czarodziejski młyn (wspólnie z mężem, Wydawnictwo Morskie 1961), w prasie – tekstem w miesięczniku „Litery” (1963).
Autorka około 100 projektów scenograficznych, między innymi scenografii do współreżyserowanej z mężem sztuki Dobry wieczór, błaźnie, opartej na tekście ich obojga, wystawionej 26 III 1962. Realizowała projekty kostiumów i scenografię między innymi do wystawionych w Państwowej Operze Bałtyckiej dwóch przedstawień baletowych Juliusza Łuciuka: Niobe (premiera 20 V 1967) oraz Pancernik Potiomkin (6 XI 1967), opowieści scenicznej Henryka Jabłońskiego Gdańska noc (11 XII 1970), opery Rita Gaetana Donizettiego (8 X 1992). W Teatrze Wybrzeże była autorką scenografii do Don Juana Moliera (premiera 5 II 1969), Pana Damazego Józefa Blizińskiego (5 III 1983), Teatru Michela de Ghelderode (30 III 1985) i innych. Dla Teatru Muzycznego w Gdyni przygotowała między innymi scenografię do Madame Sans-Gêne Stefana Kisielewskiego (premiera 23 II 1975; Madam Sans-Gêne, księżna gdańska), Machiavellego Jerzego Wasowskiego (13 VII 1975), Żołnierza królowej Madagaskaru Juliana Tuwima według farsy Stanisława Dobrzańskiego (7 IV 1991). Autorka scenografii do przedstawienia Cyrk rodziny Afanasjeff bis wyreżyserowanego przez syna, Jerzego Afanasjewa (premiera w Teatrze Miniatura 19 XI 2004).
Członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Grudnia 1970 w Gdyni (od 1980), jedyna kobieta wśród członków-założycieli Fundacji „Pro Arte Sacra” (8 VIII 1991). W latach 1990–1996 radna Sopotu, przewodniczyła Komisji Kultury. Autorka poświęconej mężowi wystawy Afanasjew z Sopotu (1993) oraz wystawy Sybir Pro Memento (2000). W 1998 roku otrzymała Medal księcia Mściwoja II, w 1999 Medal Wojewody Pomorskiego, w 2007 Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt twórczości, w 2008 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2012 odznakę Pro Ecclesia et Populo.
Od roku 1957 żona Jerzego Afanasjewa, matka Jerzego Włodzimierza (ur. 1967).
