WYSIATYCKI KAZIMIERZ, profesor Politechniki Gdańskiej
(uzupełnienie L.M.(5.11.2020)) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''KAZIMIERZ WYSIATYCKI''' (18 XI 1925 Sędziszów Małopolski - 12 V 2020), naukowiec, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach. <br/><br/> | '''KAZIMIERZ WYSIATYCKI''' (18 XI 1925 Sędziszów Małopolski - 12 V 2020), naukowiec, profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach. <br/><br/> | ||
Od 1946 roku w Gdańsku. Studiował na PG, działał w Bratniej Pomocy Studentów PG oraz w kole naukowym Inżynierii Lądowej. W 1951 roku absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej (magister inżynier budownictwa lądowego). W latach 1950–2004 pracownik PG, jednocześnie w okresie 1954–1964 zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. W 1956 roku uzyskał doktorat na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, w 1965 habilitację na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, w 1967 docent, w 1975 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1966–1971 był zastępcą dyrektora do spraw naukowo-dydaktycznych Instytutu Budownictwa i Architektury, 1967–1969 kierownikiem Zakładu Mostów Stalowych, 1977–1979, 1981–1983, 1985–1996 kierownikiem Katedry Mostów, 1984–1986 Zakładu Budowy Kolei, 1981–1984 dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego. W 1996 roku przeszedł na emeryturę. <br/><br/> | Od 1946 roku w Gdańsku. Studiował na PG, działał w Bratniej Pomocy Studentów PG oraz w kole naukowym Inżynierii Lądowej. W 1951 roku absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej (magister inżynier budownictwa lądowego). W latach 1950–2004 pracownik PG, jednocześnie w okresie 1954–1964 zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. W 1956 roku uzyskał doktorat na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, w 1965 habilitację na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, w 1967 docent, w 1975 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1966–1971 był zastępcą dyrektora do spraw naukowo-dydaktycznych Instytutu Budownictwa i Architektury, 1967–1969 kierownikiem Zakładu Mostów Stalowych, 1977–1979, 1981–1983, 1985–1996 kierownikiem Katedry Mostów, 1984–1986 Zakładu Budowy Kolei, 1981–1984 dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego. W 1996 roku przeszedł na emeryturę. <br/><br/> | ||
| − | Autor publikacji na temat numeryki, mechaniki budowli, budownictwa, mostów, w tym monografii ''Płaskie zagadnienie teorii sprężystości w budownictwie mostowym'' (1966). Był jednym z twórców Polskiej Normy Mostowej, konsultantem projektów mostów w kraju (między innymi mostu na trasie Sucharskiego w Gdańsku, jednego z pierwszych w Polsce mostów z betonu sprężonego), ekspertem ministerstwa budownictwa | + | Autor publikacji na temat numeryki, mechaniki budowli, budownictwa, mostów, w tym monografii ''Płaskie zagadnienie teorii sprężystości w budownictwie mostowym'' (1966). Był jednym z twórców Polskiej Normy Mostowej, konsultantem projektów mostów w kraju (między innymi mostu na trasie Sucharskiego w Gdańsku, jednego z pierwszych w Polsce mostów z betonu sprężonego), ekspertem ministerstwa budownictwa. <br/><br/> |
Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (członek honorowy), Związku Inżynierów i Techników Budowlanych (przewodniczący oddziału gdańskiego). Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1972), Medalem Jubileuszowym PG (2008). <br/><br/> | Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (członek honorowy), Związku Inżynierów i Techników Budowlanych (przewodniczący oddziału gdańskiego). Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1972), Medalem Jubileuszowym PG (2008). <br/><br/> | ||
Żonaty z Reginą z domu Załęską (1923 - 28 III 2016). Pochowany na cmentarzu [[SREBRZYSKO| Srebrzysko]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty z Reginą z domu Załęską (1923 - 28 III 2016). Pochowany na cmentarzu [[SREBRZYSKO| Srebrzysko]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:57, 22 lut 2021
KAZIMIERZ WYSIATYCKI (18 XI 1925 Sędziszów Małopolski - 12 V 2020), naukowiec, profesor Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach.
Od 1946 roku w Gdańsku. Studiował na PG, działał w Bratniej Pomocy Studentów PG oraz w kole naukowym Inżynierii Lądowej. W 1951 roku absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej (magister inżynier budownictwa lądowego). W latach 1950–2004 pracownik PG, jednocześnie w okresie 1954–1964 zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. W 1956 roku uzyskał doktorat na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, w 1965 habilitację na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, w 1967 docent, w 1975 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1966–1971 był zastępcą dyrektora do spraw naukowo-dydaktycznych Instytutu Budownictwa i Architektury, 1967–1969 kierownikiem Zakładu Mostów Stalowych, 1977–1979, 1981–1983, 1985–1996 kierownikiem Katedry Mostów, 1984–1986 Zakładu Budowy Kolei, 1981–1984 dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego. W 1996 roku przeszedł na emeryturę.
Autor publikacji na temat numeryki, mechaniki budowli, budownictwa, mostów, w tym monografii Płaskie zagadnienie teorii sprężystości w budownictwie mostowym (1966). Był jednym z twórców Polskiej Normy Mostowej, konsultantem projektów mostów w kraju (między innymi mostu na trasie Sucharskiego w Gdańsku, jednego z pierwszych w Polsce mostów z betonu sprężonego), ekspertem ministerstwa budownictwa.
Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (członek honorowy), Związku Inżynierów i Techników Budowlanych (przewodniczący oddziału gdańskiego). Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1972), Medalem Jubileuszowym PG (2008).
Żonaty z Reginą z domu Załęską (1923 - 28 III 2016). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
