AYCKE JOHANN CHRISTIAN, radny Gdańska
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN CHRISTIAN AYCKE''' (9 IX | + | '''JOHANN CHRISTIAN AYCKE''' (9 IX 1766 Gdańsk – 23 XII 1854 Gdańsk-Wrzeszcz), kupiec, prawnik, członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Syn Johanna Georga Ayckego (1719–1767), bratanek kupca Paula Gottfrieda Ayckego (1716–1795), kuzyn kupca [[AYCKE PAUL JOACHIM | Paula Joachima Ayckego]]. W 1782 roku został uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1788 z pomocą stryja studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze. Po powrocie do Gdańska prowadził po ojcu rodzinną firmę handlową. Po 1800 jego firma Johann Christian Aycke zajęła się hurtowym handlem i eksportem zboża. W 1817 roku kantor mieścił się przy Langer Markt 498 (Długi Targ 40). W tym czasie posiadał też wytwórnię octu przy Baumgartsche Gasse 1028 (ul. Heweliusza 22), w 1831 przy Hundegasse 275 (ul. Ogarna 54), w 1839 przy Jopengasse 729 (ul. Piwna 50). <br/><br/> |
W 1854 roku jako emeryt, ale nadal właściciel firmy handlowej, mieszkał w willi we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] (Langfuhr 44). W 1822 był współzałożycielem, następnie członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1817 został wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej nominowanej przez władze pruskie, w latach 1818–1826 był członkiem Rady Miejskiej wybranej przez obywateli Gdańska mających prawo wyborcze ograniczone cenzusem majątkowym; w latach 1830–1832 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1793 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> | W 1854 roku jako emeryt, ale nadal właściciel firmy handlowej, mieszkał w willi we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] (Langfuhr 44). W 1822 był współzałożycielem, następnie członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W 1817 został wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej nominowanej przez władze pruskie, w latach 1818–1826 był członkiem Rady Miejskiej wybranej przez obywateli Gdańska mających prawo wyborcze ograniczone cenzusem majątkowym; w latach 1830–1832 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1793 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> | ||
W grudniu 1801 roku w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] zawarł związek małżeński z Rachelą Dorotheą Philipsen. Brak informacji o potomkach, w 1843 roku – w czasie zakładania karty meldunkowej przez [[POLICJA | policję]] – był osobą samotną. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W grudniu 1801 roku w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] zawarł związek małżeński z Rachelą Dorotheą Philipsen. Brak informacji o potomkach, w 1843 roku – w czasie zakładania karty meldunkowej przez [[POLICJA | policję]] – był osobą samotną. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:59, 20 lip 2019
JOHANN CHRISTIAN AYCKE (9 IX 1766 Gdańsk – 23 XII 1854 Gdańsk-Wrzeszcz), kupiec, prawnik, członek Rady Miejskiej. Syn Johanna Georga Ayckego (1719–1767), bratanek kupca Paula Gottfrieda Ayckego (1716–1795), kuzyn kupca Paula Joachima Ayckego. W 1782 roku został uczniem Gimnazjum Akademickiego. Od 1788 z pomocą stryja studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze. Po powrocie do Gdańska prowadził po ojcu rodzinną firmę handlową. Po 1800 jego firma Johann Christian Aycke zajęła się hurtowym handlem i eksportem zboża. W 1817 roku kantor mieścił się przy Langer Markt 498 (Długi Targ 40). W tym czasie posiadał też wytwórnię octu przy Baumgartsche Gasse 1028 (ul. Heweliusza 22), w 1831 przy Hundegasse 275 (ul. Ogarna 54), w 1839 przy Jopengasse 729 (ul. Piwna 50).
W 1854 roku jako emeryt, ale nadal właściciel firmy handlowej, mieszkał w willi we Wrzeszczu (Langfuhr 44). W 1822 był współzałożycielem, następnie członkiem Korporacji Kupców. W 1817 został wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej nominowanej przez władze pruskie, w latach 1818–1826 był członkiem Rady Miejskiej wybranej przez obywateli Gdańska mających prawo wyborcze ograniczone cenzusem majątkowym; w latach 1830–1832 nieetatowy członek Zarządu Miasta. Od 1793 należał do Towarzystwa Przyrodniczego.
W grudniu 1801 roku w kościele św. Bartłomieja zawarł związek małżeński z Rachelą Dorotheą Philipsen. Brak informacji o potomkach, w 1843 roku – w czasie zakładania karty meldunkowej przez policję – był osobą samotną.
