NOWAK CZESŁAW, polityk, działacz społeczny
(wstawienie ilustracji (e-mail z 16.08.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Czesław_Nowak.png|thumb|Czesław Nowak, podczas odsłonięcia tablicy upamiętniającej 28 rocznicę spotkania z młodzieżą na Westerplatte papieża Jana Pawła II, 2015]] | ||
| − | '''CZESŁAW NOWAK''' (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960 roku, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”]], w zarządzie portowej organizacji. Inicjator przywrócenia krzyża 1 IX 1981 na symbolicznym Cmentarzyku Obrońców Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] organizator 13–21 XII 1981 strajku i blokady portu gdańskiego. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w lutym 1982, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej na 4,5 roku więzienia; wyrok odbywał w więzieniu w Potulicach koło Bydgoszczy. W kwietniu 1983 (na mocy amnestii) zwolniony z więzienia oraz z pracy w porcie gdańskim, utrzymywał się z doraźnych zajęć, działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”, wydawał biuletyn jej portowej organizacji „Portowiec”. W 1988 roku ponownie skazany za antyrządową działalność na kilka tygodni aresztu. W czerwcu 1989 został gdańskim posłem w Sejmie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji (z Gdyni; [[WYBORY 1989 | wybory 1989]]) z ramienia Obywatelskiego Komitetu przy [[WAŁĘSA LECH | Lechu Wałęsie]]. W 1991 roku ponownie wybrany na posła z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, którego był współzałożycielem. Do 1995 zasiadał w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W latach 1998–2006 radny gdański, zajmował się sprawami gospodarki morskiej, inicjator budowy we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] [[POMNIK JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO | pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego]], przyznania honorowego obywatelstwa Gdańska Ryszardowi Kuklińskiemu, Ronaldowi Reaganowi ([[PARK NADMORSKI IM. RONALDA REAGANA | Park Nadmorski im. Ronalda Reagana]]), Margareth Thatcher, Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, [[BOGDANOWICZ STANISŁAW | Stanisławowi Bogdanowiczowi]]. Od roku 1994 prezes założonego z jego inicjatywy społecznego stowarzyszenia Godność, zajmującego się między innymi popularyzacją polskich tradycji wolnościowych, w tym bohaterskiej obrony Westerplatte w 1939 roku. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''CZESŁAW NOWAK''' (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960 roku, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”]], w zarządzie portowej organizacji. Inicjator przywrócenia krzyża 1 IX 1981 na symbolicznym Cmentarzyku Obrońców Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] organizator 13–21 XII 1981 strajku i blokady portu gdańskiego. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w lutym 1982, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej na 4,5 roku więzienia; wyrok odbywał w więzieniu w Potulicach koło Bydgoszczy. W kwietniu 1983 (na mocy amnestii) zwolniony z więzienia oraz z pracy w porcie gdańskim, utrzymywał się z doraźnych zajęć, działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”, wydawał biuletyn jej portowej organizacji „Portowiec”. W 1988 roku ponownie skazany za antyrządową działalność na kilka tygodni aresztu. W czerwcu 1989 został gdańskim posłem w Sejmie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji (z Gdyni; [[WYBORY 1989 | wybory 1989]]) z ramienia Obywatelskiego Komitetu przy [[WAŁĘSA LECH | Lechu Wałęsie]]. W 1991 roku ponownie wybrany na posła z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, którego był współzałożycielem. W 1993 roku bezskutecznie ubiegał się wybór do Sejmu RP z ramienia PC, podobnie w 1997 do Senatu RP z listy Ruchu Odbudowy Polski. Do 1995 zasiadał w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W latach 1998–2006 radny gdański (w wyborach 1998 otrzymał 2169 głosów), zajmował się sprawami gospodarki morskiej, inicjator budowy we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] [[POMNIK JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO | pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego]], przyznania honorowego obywatelstwa Gdańska Ryszardowi Kuklińskiemu, Ronaldowi Reaganowi ([[PARK NADMORSKI IM. RONALDA REAGANA | Park Nadmorski im. Ronalda Reagana]]), Margareth Thatcher, Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, [[BOGDANOWICZ STANISŁAW | Stanisławowi Bogdanowiczowi]]. Od roku 1994 prezes założonego z jego inicjatywy społecznego stowarzyszenia Godność, zajmującego się między innymi popularyzacją polskich tradycji wolnościowych, w tym bohaterskiej obrony Westerplatte w 1939 roku. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:04, 16 sie 2018
CZESŁAW NOWAK (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960 roku, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”, w zarządzie portowej organizacji. Inicjator przywrócenia krzyża 1 IX 1981 na symbolicznym Cmentarzyku Obrońców Składnicy na Westerplatte. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizator 13–21 XII 1981 strajku i blokady portu gdańskiego. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w lutym 1982, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej na 4,5 roku więzienia; wyrok odbywał w więzieniu w Potulicach koło Bydgoszczy. W kwietniu 1983 (na mocy amnestii) zwolniony z więzienia oraz z pracy w porcie gdańskim, utrzymywał się z doraźnych zajęć, działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”, wydawał biuletyn jej portowej organizacji „Portowiec”. W 1988 roku ponownie skazany za antyrządową działalność na kilka tygodni aresztu. W czerwcu 1989 został gdańskim posłem w Sejmie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji (z Gdyni; wybory 1989) z ramienia Obywatelskiego Komitetu przy Lechu Wałęsie. W 1991 roku ponownie wybrany na posła z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, którego był współzałożycielem. W 1993 roku bezskutecznie ubiegał się wybór do Sejmu RP z ramienia PC, podobnie w 1997 do Senatu RP z listy Ruchu Odbudowy Polski. Do 1995 zasiadał w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W latach 1998–2006 radny gdański (w wyborach 1998 otrzymał 2169 głosów), zajmował się sprawami gospodarki morskiej, inicjator budowy we Wrzeszczu pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego, przyznania honorowego obywatelstwa Gdańska Ryszardowi Kuklińskiemu, Ronaldowi Reaganowi ( Park Nadmorski im. Ronalda Reagana), Margareth Thatcher, Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, Stanisławowi Bogdanowiczowi. Od roku 1994 prezes założonego z jego inicjatywy społecznego stowarzyszenia Godność, zajmującego się między innymi popularyzacją polskich tradycji wolnościowych, w tym bohaterskiej obrony Westerplatte w 1939 roku. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
