HELM OTTO, aptekarz, radny
(poprawki, mail BŚ 10.2016) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Helm Otto.JPG|thumb|Otto Helm]] | [[File:Helm Otto.JPG|thumb|Otto Helm]] | ||
| − | '''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. W latach 1863–1874 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], 1875–1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki: inkluzje]]). Z liczącej blisko 5000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ| Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]] po II wojnie światowej odnalazło się ponad 2400 okazów w Muzeum Przyrodniczym w Gotha (Turyngia), eksponowane w Westpreussische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech. Autor chemicznej analiz wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W roku 1899 uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny [[BURSZTYNNICTWO, BURSZTYNIARSTWO | bursztynnictwa]]. W Gdańsku otrzymał tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (''Stadtältester''). Od 1857 roku członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''OTTO HELM''' (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. W latach 1863–1874 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], 1875–1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; [[BURSZTYN BAŁTYCKI | bursztyn bałtycki: inkluzje]]). Z liczącej blisko 5000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ| Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]], po II wojnie światowej odnalazło się ponad 2400 okazów w Muzeum Przyrodniczym w Gotha (Turyngia), eksponowane w Westpreussische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech. Autor chemicznej analiz wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W roku 1899 uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny [[BURSZTYNNICTWO, BURSZTYNIARSTWO | bursztynnictwa]]. W Gdańsku otrzymał tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (''Stadtältester''). Od 1857 roku członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:01, 25 paź 2016
OTTO HELM (21 II 1826 Słupsk – 24 III 1902 Gdańsk), aptekarz, kolekcjoner. Po ukończeniu gimnazjum w Słupsku studiował farmację w Królewcu. W latach 1854–1874 właściciel dawnej Polnische Apotheke, za jego czasów Königliche Apotheke przy Heilige-Geist-Gasse 25 (ul. św. Ducha). Sprzedał ją 1 I 1874 Albinowi Rehefeldowi. W latach 1863–1874 członek Rady Miejskiej, 1875–1897 radca, nieetatowy członek Zarządu Miasta. Kolekcjoner bursztynu, w tym inkluzji (okazów z wtopionymi elementami roślin i owadów; bursztyn bałtycki: inkluzje). Z liczącej blisko 5000 okazów kolekcji, przekazanej po jego śmierci do Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, po II wojnie światowej odnalazło się ponad 2400 okazów w Muzeum Przyrodniczym w Gotha (Turyngia), eksponowane w Westpreussische Landesmuseum (Zachodnopruskie Muzeum Krajowe) w Münster w Niemczech. Autor chemicznej analiz wody pitnej dla Gdańska i prac z dziedziny historii gdańskiego aptekarstwa. W roku 1899 uniwersytet w Królewcu przyznał mu tytuł doktora honoris causa za prace z dziedziny bursztynnictwa. W Gdańsku otrzymał tytuł starszego obywatela (Stadtältester). Od 1857 roku członek loży Eugenia ( wolnomularstwo). W 1892 mieszkał przy Poggenpfuhl 88 (ul. Żabi Kruk). Żonaty z Elisabeth Leupold.
