MUZYK WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WŁADYSŁAW MUZYK''' (1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn Jarosława, ojciec [[MUZYK FELIKS | Feliksa]] i [[MUZYK EDMUND | Edmunda Muzyków]]. Do Gdańska przybył około 1890 roku. Właściciel kamienicy przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia”. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] był znanym działaczem polonijnym, członkiem [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]], Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk. Aresztowany w październiku 1939 roku, osadzony w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]], w którym przebywał do 25 IV 1945 roku. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''WŁADYSŁAW MUZYK''' (1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn Jarosława, ojciec [[MUZYK FELIKS | Feliksa]] i [[MUZYK EDMUND | Edmunda Muzyków]]. Do Gdańska przybył około 1890 roku. Właściciel kamienicy przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia”. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] był znanym działaczem polonijnym, członkiem [[GMINA POLSKA | Gminy Polskiej]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]], [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]], Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk. Aresztowany w październiku 1939 roku, osadzony w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]], w którym przebywał do 25 IV 1945 roku. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:58, 31 sie 2016
WŁADYSŁAW MUZYK (1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn Jarosława, ojciec Feliksa i Edmunda Muzyków. Do Gdańska przybył około 1890 roku. Właściciel kamienicy przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia”. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska był znanym działaczem polonijnym, członkiem Gminy Polskiej, Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk. Aresztowany w październiku 1939 roku, osadzony w obozie Stutthof, w którym przebywał do 25 IV 1945 roku. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty.
