ROGGE NICOLAUS, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Herb rodu Rogge.jpg|thumb|Herb rodu Rogge]] | [[File:Herb rodu Rogge.jpg|thumb|Herb rodu Rogge]] | ||
| − | '''NICOLUS ROGGE''' (zm. 26 X 1450 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]]. Syn ławnika Głównego Miasta (1374–1387) Bernharda (zm. 1387). Od 1404 roku ławnik Głównego Miasta, od 1409 rajca, burmistrz 1416–1435, zwolniony, ponownie rajca. W | + | '''NICOLUS ROGGE''' (zm. 26 X 1450 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]]. Syn [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] Głównego Miasta (1374–1387) Bernharda (zm. 1387). Od 1404 roku ławnik Głównego Miasta, od 1409 rajca, burmistrz w latach 1416–1435, zwolniony, ponownie rajca. W okresie 1415–1446 brał udział w 30 zjazdach stanów pruskich, także w zjazdach [[HANZA | Hanzy]]: w 1417 w Lubece, w 1427 w Lubece i Stralsundzie, w 1431 w Lubece. W 1419 roku poseł z ramienia Krzyżaków do Gniewkowa na rokowania pokojowe z Polską, podobnie w roku 1434 w Złotorii. Po żonie, córce Johanna Walrabego, przejął (razem ze szwagrem, Heinrichem von Staden) kaplicę św. Brygidy w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Miał syna Heinricha (zm. 1492) − ławnika (1469) i rajcę (1489) Głównego Miasta; wnuka Eberharda (zm. 1538) − ławnika (1521) i rajcę (1523–1525); prawnuka Michaela (18 II 1527 – 2 VII 1602 Gdańsk) − rajcę (1581) i burgrabiego (1596). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:32, 3 cze 2016
NICOLUS ROGGE (zm. 26 X 1450 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta. Syn ławnika Głównego Miasta (1374–1387) Bernharda (zm. 1387). Od 1404 roku ławnik Głównego Miasta, od 1409 rajca, burmistrz w latach 1416–1435, zwolniony, ponownie rajca. W okresie 1415–1446 brał udział w 30 zjazdach stanów pruskich, także w zjazdach Hanzy: w 1417 w Lubece, w 1427 w Lubece i Stralsundzie, w 1431 w Lubece. W 1419 roku poseł z ramienia Krzyżaków do Gniewkowa na rokowania pokojowe z Polską, podobnie w roku 1434 w Złotorii. Po żonie, córce Johanna Walrabego, przejął (razem ze szwagrem, Heinrichem von Staden) kaplicę św. Brygidy w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Miał syna Heinricha (zm. 1492) − ławnika (1469) i rajcę (1489) Głównego Miasta; wnuka Eberharda (zm. 1538) − ławnika (1521) i rajcę (1523–1525); prawnuka Michaela (18 II 1527 – 2 VII 1602 Gdańsk) − rajcę (1581) i burgrabiego (1596).
