UPHAGEN PETER, kupiec, armator, rajca
(EBSZ – uzupełnienie wersji EG) |
m |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła.JPG|thumb|Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła]] | [[File:Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła.JPG|thumb|Kaplica grobowa rodziny Uphagenów w kościele św. Piotra i Pawła]] | ||
| − | '''PETER UPHAGEN''' (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. Syn [[UPHAGEN WILHELM HEINRICH | Wilhelma Heinricha Uphagena]], brat Karla (1 III 1699 Gdańsk – 25 III 1746 Gdańsk), w roku 1746 ławnika Głównego Miasta. Od 1719 uczył się w domu handlu, w 1726 odbył podróż po Europie (Niemcy, Holandia, Anglia, Francja). Po powrocie do Gdańska w 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske, działającą przez 40 lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Elżbiety]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | św. Ducha]], od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku wybrany ławnikiem | + | '''PETER UPHAGEN''' (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. Syn [[UPHAGEN WILHELM HEINRICH | Wilhelma Heinricha Uphagena]], brat Karla (1 III 1699 Gdańsk – 25 III 1746 Gdańsk), w roku 1746 ławnika [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]]. Od 1719 uczył się w domu handlu, w 1726 odbył podróż po Europie (Niemcy, Holandia, Anglia, Francja). Po powrocie do Gdańska w 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske, działającą przez 40 lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Elżbiety]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | św. Ducha]], od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku wybrany ławnikiem Głównego Miasta, kandydaturę zakwestionował król polskiego August III, ławnikiem został dopiero w 1758, od 1762 był rajcą. Członek licznych miejskich komisji: do spraw budowlanych, żeglugi, głębi morskiej, rzemiosła, straży obywatelskiej, od roku 1770 przewodniczący miejskiej artylerii. W 1763 nabył Dwór VIII w [[STRZYŻA | Strzyży]]. Kolekcjoner dzieł sztuki. W 1775 przekazał każdemu dziecku po 600 tysięcy florenów. Pochowany w fundowanej przez siebie w 1774 roku kaplicy rodzinnej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]. {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 21:07, 28 gru 2015
PETER UPHAGEN (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. Syn Wilhelma Heinricha Uphagena, brat Karla (1 III 1699 Gdańsk – 25 III 1746 Gdańsk), w roku 1746 ławnika Głównego Miasta. Od 1719 uczył się w domu handlu, w 1726 odbył podróż po Europie (Niemcy, Holandia, Anglia, Francja). Po powrocie do Gdańska w 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske, działającą przez 40 lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku wybrany ławnikiem Głównego Miasta, kandydaturę zakwestionował król polskiego August III, ławnikiem został dopiero w 1758, od 1762 był rajcą. Członek licznych miejskich komisji: do spraw budowlanych, żeglugi, głębi morskiej, rzemiosła, straży obywatelskiej, od roku 1770 przewodniczący miejskiej artylerii. W 1763 nabył Dwór VIII w Strzyży. Kolekcjoner dzieł sztuki. W 1775 przekazał każdemu dziecku po 600 tysięcy florenów. Pochowany w fundowanej przez siebie w 1774 roku kaplicy rodzinnej w kościele św. Piotra i Pawła.
