KOPERKIEWICZ ADAM, dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
(uzupełnienia BŚ (e-mail z 27.02.2014)) |
(poprawka czytelniczki (e-mail z 3.03.2015)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | '''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), nauczyciel w SP nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w [[CENTRALNE MUZEUM MORSKIE | Centralnym Muzeum Morskim]]. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 dyrektor [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]. Podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się Muzeum, finansowanemu od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną placówkę kulturalną Gdańska. Po roku 1995 udostępnione zostały dalsze placówki, w tym: Zespół [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedynego w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (z koncertowym [[CARILLONY | carillonem]]), a realizując inicjatywę prezydenta Gdańska [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]], doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej” w 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w dziedzinie kultury „Splendor Gedanensis ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). W 2009 otrzymał [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medal św. Wojciecha]], w 2012 francuski Narodowy Order Zasługi. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
| − | '''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), nauczyciel w SP nr | + | |
Wersja z 20:08, 4 mar 2015
ADAM KOPERKIEWICZ (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej (następnie Uniwersytet Gdański). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), nauczyciel w SP nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w Centralnym Muzeum Morskim. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się Muzeum, finansowanemu od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną placówkę kulturalną Gdańska. Po roku 1995 udostępnione zostały dalsze placówki, w tym: Zespół Dworu Artusa, Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedynego w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży kościoła św. Katarzyny (z koncertowym carillonem), a realizując inicjatywę prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w Wisłoujściu. Za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej” w 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w dziedzinie kultury „Splendor Gedanensis ( nagrody miasta Gdańska). W 2009 otrzymał Medal św. Wojciecha, w 2012 francuski Narodowy Order Zasługi.
