GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE

Wersja z 15:10, 3 lip 2014

GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE (Societas Scientiarum Gedanensis; GTN), kontynuator Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (TPNiS), reaktywowanego w 1945 roku. Zarząd TPNiS już w roku 1948 podjął starania o zmianę statutu i przekształcenie w wielowydziałowe towarzystwo odpowiadające nowym warunkom życia naukowego w Gdańsku. GTN zarejestrowano w 1956 roku na podstawie nowego statutu, jednocześnie zostało rozwiązane TPNiS. Trzy powstałe wówczas wydziały: Wydział I – Nauk Społecznych i Humanistycznych, Wydział II – Nauk Biologicznych i Medycznych oraz Wydział IV – Nauk Technicznych, działają w niezmienionym kształcie do dziś. Natomiast ówczesny Wydział III – Nauk Matematyczno-Przyrodniczych zrestrukturyzowano, w jego miejsce powstał w 1975 roku Wydział Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych i Wydział V – Nauk o Ziemi. Poza wydziałami w strukturze GTN działa komisja rewizyjna, sąd honorowy i komisje przedmiotowe, od stycznia 2002 roku także zespół ekspertów GTN. W roku 1972, z okazji 50-lecia działalności, otrzymało od władz Gdańska siedzibę w odrestaurowanej i wpisanej do rejestru zabytków kamieniczce z XVIII wieku przy ul. Grodzkiej 12. W siedzibie mieszczą się biuro, sala odczytowa, pokoje gościnne, biblioteka; w sali odbywają się odczyty, konferencje, spotkania; z pokoi gościnnych korzystają pracownicy naukowi z kraju i zagranicy; z biblioteki (3256 woluminów) pracownicy naukowi, studenci i indywidualni czytelnicy. Pogłębiające się trudności finansowe zmusiły Zarząd GTN do podjęcia w 2011 roku uchwały o wydzierżawieniu kamieniczki przy ul. Grodzkiej 12 prywatnemu przedsiębiorcy. Aktualnie GTN dzierżawi dwa pomieszczenia użyczone przez władze UG w Instytut Archeologii przy ul. Bielańskiej. Celem GTN jest, w nawiązaniu do potrzeb i tradycji nauki, zapoczątkowywanie i organizowanie prac naukowo-badawczych z różnych dziedzin wiedzy, upowszechnianie wyników badań naukowych, przedstawianie władzom potrzeb i inicjatyw naukowych, rozwijanie życia naukowego regionu, działanie na rzecz wiązania nauki z potrzebami gospodarczymi i społecznymi, popieranie badań naukowych. GTN prowadzi działalność statutową, finansując ją ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (około 30–45% potrzeb), składek członków zwyczajnych i wspierających, darowizn od sponsorów, sprzedaży wydawnictw własnych, wynajmu pokoi gościnnych, sali odczytowej, pomieszczeń biurowych. Prowadzi działalność wydawniczą. Trzy spośród pięciu wydziałów dysponują własnymi czasopismami i wydawnictwami ciągłymi. Wydział I oprócz „Rocznika Gdańskiego” wydaje „Gdańskie Studia Językoznawcze”, „Pomorskie Monografie Topomastyczne” oraz „Serię Monografii”; Wydział II – „Acta Biologica et Medica”, Wydział V – „Peribalticum”. Wydawane były też materiały z licznych sesji, w tym międzynarodowych, organizowanych w większości przez przedstawicieli nauk ścisłych, biologiczno-medycznych i technicznych. W ciągu swojej działalności opublikowało: 108 monografii, 67 tomów „Rocznika Gdańskiego” (włączając wydane do roku 1956), Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego – 4 tomy oraz Suplement I i II, 15 tomów „Pomorskich Monografii Toponomastycznych”, 9 tomów „Gdańskich Studiów Językoznawczych”, 9 tomów „Peribalticum”, 20 numerów „Pomorza Gdańskiego”, 15 tytułów z dziedziny geografii Pomorza Nadwiślańskiego, 11 tomów „Acta Technica Gedanensia”, około 193 tomów materiałów pokonferencyjnych i wiele innych publikacji. Od 1974 roku przyznaje w drodze konkursu nagrody naukowe młodym badaczom w dziedzinach reprezentowanych przez wydziały – 5 nagród rocznie. Współpracuje z UG, PG, GUMed, Akademią Morską w Gdyni, AWFiS, Akademią Marynarki Wojennej w Gdyni, Wyższą Szkołą Bankową w Gdańsku, Wyższą Szkołą Zarządzania w Słupsku, Muzeum Archeologicznym, Muzeum Historycznym Miasta Gdańska, Polskim Towarzystwem Archeologicznym i Numizmatycznym w Gdańsku oraz z Nadbałtyckim Centrum Kultury; także z kontynuatorem gdańskiego niegdyś towarzystwa Danziger Naturforschende Gesellschaft w Lubece, a efektem tej współpracy są konferencje naukowe organizowane co 2 lata i wydawane drukiem materiały pokonferencyjne. Pełniący wiele lat funkcję sekretarza doc. dr hab. Andrzej Zbierski wyróżniony został tytułem honorowego prezesa. MWS