NOWAK CZESŁAW, polityk, działacz społeczny
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Nowak Czesław.JPG|thumb|Czesław Nowak]] | [[File:Nowak Czesław.JPG|thumb|Czesław Nowak]] | ||
| − | '''CZESŁAW NOWAK''' (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od roku 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek | + | '''CZESŁAW NOWAK''' (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od roku 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”]], w zarządzie portowej organizacji. Inicjator przywrócenia krzyża 1 IX 1981 na symbolicznym Cmentarzyku Obrońców Składnicy na [[WESTERPLATTE | Westerplatte]]. Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] organizator 13–21 XII 1981 strajku i blokady portu gdańskiego. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w lutym 1982, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej na 4,5 roku więzienia; wyrok odbywał w więzieniu w Potulicach koło Bydgoszczy. W kwietniu 1983 (na mocy amnestii) zwolniony z więzienia oraz z pracy w porcie gdańskim, utrzymywał się z doraźnych zajęć, działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”, wydawał biuletyn jej portowej organizacji „Portowiec”. W 1988 roku ponownie skazany za antyrządową działalność na kilka tygodni aresztu. W czerwcu 1989 został gdańskim posłem w Sejmie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji (z Gdyni; [[WYBORY 1989 | wybory 1989]]) z ramienia Obywatelskiego Komitetu przy [[WAŁĘSA LECH | Lechu Wałęsie]]. W roku 1991 ponownie wybrany posłem z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, którego był współzałożycielem. Zasiadał do roku 1995 w komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W latach 1998–2006 radny gdański, zajmował się sprawami gospodarki morskiej, inicjator budowy we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] [[POMNIK JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO | pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego]], przyznania honorowego obywatelstwa Gdańska Ryszardowi Kuklińskiemu, Ronaldowi Reaganowi ([[PARK NADMORSKI IM. RONALDA REAGANA | Park Nadmorski im. Ronalda Reagana]]), Margareth Thatcher, Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, [[BOGDANOWICZ STANISŁAW | Stanisławowi Bogdanowiczowi]]. Od roku 1994 prezes założonego z jego inicjatywy społecznego stowarzyszenia Godność, zajmującego się popularyzacją wolnościowych polskiej tradycji, w tym bohaterskiej obrony Westerplatte w 1939. Odznaczony w roku 2006 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:51, 24 cze 2014
CZESŁAW NOWAK (ur. 11 I 1938 Smykowo, powiat piotrkowski), robotnik, polityk, działacz społeczny, wykształcenie średnie (w 1964 roku zdał w Gdańsku maturę eksternistyczną). W Gdańsku od 1960, pracownik portu gdańskiego, operator dźwigu, działacz związkowy. Od roku 1995 do emerytury dyrektor Wolnego Obszaru Celnego w porcie gdańskim, od 1998 członek Zarządu Morskiego Portu Handlowego Gdańsk SA. Współorganizator strajków w porcie gdańskim w latach 1970 i 1980, od jesieni 1980 członek Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”, w zarządzie portowej organizacji. Inicjator przywrócenia krzyża 1 IX 1981 na symbolicznym Cmentarzyku Obrońców Składnicy na Westerplatte. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizator 13–21 XII 1981 strajku i blokady portu gdańskiego. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa w lutym 1982, skazany przez Sąd Marynarki Wojennej na 4,5 roku więzienia; wyrok odbywał w więzieniu w Potulicach koło Bydgoszczy. W kwietniu 1983 (na mocy amnestii) zwolniony z więzienia oraz z pracy w porcie gdańskim, utrzymywał się z doraźnych zajęć, działał w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”, wydawał biuletyn jej portowej organizacji „Portowiec”. W 1988 roku ponownie skazany za antyrządową działalność na kilka tygodni aresztu. W czerwcu 1989 został gdańskim posłem w Sejmie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej X kadencji (z Gdyni; wybory 1989) z ramienia Obywatelskiego Komitetu przy Lechu Wałęsie. W roku 1991 ponownie wybrany posłem z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, którego był współzałożycielem. Zasiadał do roku 1995 w komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. W latach 1998–2006 radny gdański, zajmował się sprawami gospodarki morskiej, inicjator budowy we Wrzeszczu pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego, przyznania honorowego obywatelstwa Gdańska Ryszardowi Kuklińskiemu, Ronaldowi Reaganowi ( Park Nadmorski im. Ronalda Reagana), Margareth Thatcher, Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu, Stanisławowi Bogdanowiczowi. Od roku 1994 prezes założonego z jego inicjatywy społecznego stowarzyszenia Godność, zajmującego się popularyzacją wolnościowych polskiej tradycji, w tym bohaterskiej obrony Westerplatte w 1939. Odznaczony w roku 2006 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
