FABRICIUS ISAAK, pastor, diakon
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''ISAAK FABRICIUS''' (Fabritius; Schmidt) (5 VIII 1623 Gdańsk – 10 IX 1682 Gdańsk), pastor kościołów [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]], diakon. W styczniu 1639 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W czasie nauki autor m.in. wiersza żałobnego po śmierci [[KRÜGER PETER, astronom, profesor Gimnazjum Akademickiego | Petera Krügera]] (''Trauer-Gedicht: Petrus Crügerus'', Danzig 1639) oraz – na zakończenie edukacji (1641) – wpisu do sztambucha Konrada Neu(en)felda (1623–1656), syna profesora tegoż Gimnazjum, [[NEUFELD GEORG sen., rektor szkoły św. Jana, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda seniora]]. <br/><br/> | '''ISAAK FABRICIUS''' (Fabritius; Schmidt) (5 VIII 1623 Gdańsk – 10 IX 1682 Gdańsk), pastor kościołów [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]], diakon. W styczniu 1639 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W czasie nauki autor m.in. wiersza żałobnego po śmierci [[KRÜGER PETER, astronom, profesor Gimnazjum Akademickiego | Petera Krügera]] (''Trauer-Gedicht: Petrus Crügerus'', Danzig 1639) oraz – na zakończenie edukacji (1641) – wpisu do sztambucha Konrada Neu(en)felda (1623–1656), syna profesora tegoż Gimnazjum, [[NEUFELD GEORG sen., rektor szkoły św. Jana, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georga Neufelda seniora]]. <br/><br/> | ||
| − | Od 1641 studiował w Królewcu, od 1647 w Rostocku, od 1648 w Jenie. 11 VII 1652 wyświęcony przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], w latach 1652–1656 pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku – do jego zniszczenia w czasie potopu szwedzkiego. Od 18 XI 1657 pastor kościoła św. Barbary, od 29 V 1672 diakon w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]], od 19 XI 1673 diakon w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Znany jest jego krótki wpis, zamieszczony w zbiorze ''Carmina lugubria'' (''Smutne pieśni''), napisanym po śmierci w 1669 rektora Gimnazjum Akademickiego [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]] przez wielu teologów, profesorów i znajomych z Lipska, Hamburga, Fryburga i Gdańska.<br/><br/> | + | Od 1641 studiował w Królewcu, od 1647 w Rostocku, od 1648 w Jenie. 11 VII 1652 wyświęcony przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], w latach 1652–1656 pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku – do jego zniszczenia w czasie potopu szwedzkiego. Od 18 XI 1657 pastor kościoła św. Barbary, od 29 V 1672 diakon w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]], od 19 XI 1673 diakon w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Wspólnie z [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanaelem Dilgerem]], [[HEYSE ABRAHAM, pastor kościoła NMP | Abrahamem Heyse]], [[FALCK MICHAEL, pastor kościołów św. Bartłomieja i św. Katarzyny, profesor | Michaelem Falckiem]], [[WEISSATIUS SAMUEL, pastor kościoła św. Bartłomieja | Samuelem Weissatiusem]], [[ZWICKER FRIEDRICH II, diakon kościoła św. Bartłomieja | Friedrichem Zwickerem II]], diakonem kościoła św. Jana w Gdańsku Johannesem Albinusem i [[BARTHOLDI CASPAR, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Casparem Bartholdim]] napisał krytykę synkretyzmu ''Syncretismus. Das ist: Schriftmäßige Erörterung Der Frage/ Ob unter denen/ welche in Hochwichtigen Religions-Artikeln mit einander uneins seyn...'' (Danzig, 1661). Znany jest jego krótki wpis, zamieszczony w zbiorze ''Carmina lugubria'' (''Smutne pieśni''), napisanym po śmierci w 1669 rektora Gimnazjum Akademickiego [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]] przez wielu teologów, profesorów i znajomych z Lipska, Hamburga, Fryburga i Gdańska.<br/><br/> |
Od 1652 mąż Cathariny (chrzest 19 XI 1622 w kościele NMP – pochowana tamże 4 X 1661 wraz z ojcem), córką gdańskiego chirurga, okulisty i operatora przepuklin (Steinschneider) Johanna Rurocka (pochowany 10 II 1639 w kościele NMP w wieku 70 lat, w grobie nr 252, od 1610 będącym własnością Petera Voßa). Wiersz żałobny po jej śmierci napisał Johannes Albinus, diakon kościoła św. Jana (''Trauer-Gedicht: Elisabeth, geborne Rurockin, Isaac Schmidt Hausfrau''; Danzig, 1662). Ojciec Johanna Fabriciusa (zm. 1723 Gdańsk), od 22 XII 1680 męża poślubionej w kościele NMP Cathariny Elisabeth (pochowana wraz z ojcem 24 I 1723, w wieku 60 lat), córki Mathiasa Schmidta (zm. 1688, pochowany tamże w grobie nr 461). {{author:JANSZ}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Od 1652 mąż Cathariny (chrzest 19 XI 1622 w kościele NMP – pochowana tamże 4 X 1661 wraz z ojcem), córką gdańskiego chirurga, okulisty i operatora przepuklin (Steinschneider) Johanna Rurocka (pochowany 10 II 1639 w kościele NMP w wieku 70 lat, w grobie nr 252, od 1610 będącym własnością Petera Voßa). Wiersz żałobny po jej śmierci napisał Johannes Albinus, diakon kościoła św. Jana (''Trauer-Gedicht: Elisabeth, geborne Rurockin, Isaac Schmidt Hausfrau''; Danzig, 1662). Ojciec Johanna Fabriciusa (zm. 1723 Gdańsk), od 22 XII 1680 męża poślubionej w kościele NMP Cathariny Elisabeth (pochowana wraz z ojcem 24 I 1723, w wieku 60 lat), córki Mathiasa Schmidta (zm. 1688, pochowany tamże w grobie nr 461). {{author:JANSZ}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 14:09, 9 lis 2024
ISAAK FABRICIUS (Fabritius; Schmidt) (5 VIII 1623 Gdańsk – 10 IX 1682 Gdańsk), pastor kościołów Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku i św. Barbary, diakon. W styczniu 1639 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W czasie nauki autor m.in. wiersza żałobnego po śmierci Petera Krügera (Trauer-Gedicht: Petrus Crügerus, Danzig 1639) oraz – na zakończenie edukacji (1641) – wpisu do sztambucha Konrada Neu(en)felda (1623–1656), syna profesora tegoż Gimnazjum, Georga Neufelda seniora.
Od 1641 studiował w Królewcu, od 1647 w Rostocku, od 1648 w Jenie. 11 VII 1652 wyświęcony przez gdańskie Ministerium Duchowne, w latach 1652–1656 pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku – do jego zniszczenia w czasie potopu szwedzkiego. Od 18 XI 1657 pastor kościoła św. Barbary, od 29 V 1672 diakon w kościele św. Bartłomieja, od 19 XI 1673 diakon w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP). Wspólnie z Nathanaelem Dilgerem, Abrahamem Heyse, Michaelem Falckiem, Samuelem Weissatiusem, Friedrichem Zwickerem II, diakonem kościoła św. Jana w Gdańsku Johannesem Albinusem i Casparem Bartholdim napisał krytykę synkretyzmu Syncretismus. Das ist: Schriftmäßige Erörterung Der Frage/ Ob unter denen/ welche in Hochwichtigen Religions-Artikeln mit einander uneins seyn... (Danzig, 1661). Znany jest jego krótki wpis, zamieszczony w zbiorze Carmina lugubria (Smutne pieśni), napisanym po śmierci w 1669 rektora Gimnazjum Akademickiego Johanna Maukischa przez wielu teologów, profesorów i znajomych z Lipska, Hamburga, Fryburga i Gdańska.
Od 1652 mąż Cathariny (chrzest 19 XI 1622 w kościele NMP – pochowana tamże 4 X 1661 wraz z ojcem), córką gdańskiego chirurga, okulisty i operatora przepuklin (Steinschneider) Johanna Rurocka (pochowany 10 II 1639 w kościele NMP w wieku 70 lat, w grobie nr 252, od 1610 będącym własnością Petera Voßa). Wiersz żałobny po jej śmierci napisał Johannes Albinus, diakon kościoła św. Jana (Trauer-Gedicht: Elisabeth, geborne Rurockin, Isaac Schmidt Hausfrau; Danzig, 1662). Ojciec Johanna Fabriciusa (zm. 1723 Gdańsk), od 22 XII 1680 męża poślubionej w kościele NMP Cathariny Elisabeth (pochowana wraz z ojcem 24 I 1723, w wieku 60 lat), córki Mathiasa Schmidta (zm. 1688, pochowany tamże w grobie nr 461).
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 135.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760,s. 3, 9, 15, 23.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 36, 54, 63, 74.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 115, 184, 188, 504.
