SADEWASSER JACOB, aptekarz, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JACOB ERNST AUGUST SADEWASSER''' (21 IX 1799 – 22 I 1869 Gdańsk), aptekarz, [[RADA MIEJSKA | radny]]. Syn Johanny Friederiki z domu Schultz (1771 – 3 XI 1846 Gdansk) i Georga Friedricha (1771 – 20 I 1847 Gdańsk), mieszkającego początkowo przy Schmiedegasse 7 (ul. Kowalska), który w 1810 nabył od cukiernika Heinricha Gottlieba Porsche kamienice przy Langgasse 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83, tuż przy [[BRAMA ZŁOTA | Złotej Bramie]]), gdzie otworzył „Löwen Apotheke” (aptekę „Pod Lewem”), resztę pomieszczeń przeznaczając na mieszkania czynszowe. Podobnie na wynajem przeznaczył nabytą od [[ROTZOLL CHRISTIAN FRIEDRICH, kupiec| Christiana Friedricha Rotzolla]] kamienicę przy Langgasse 386 (ul. Długa 22, róg z ul. Pocztową), którą jednak w 1830 sprzedał Pruskiemu | + | '''JACOB ERNST AUGUST SADEWASSER''' (21 IX 1799 – 22 I 1869 Gdańsk), aptekarz, [[RADA MIEJSKA | radny]]. Syn Johanny Friederiki z domu Schultz (1771 – 3 XI 1846 Gdansk) i Georga Friedricha (1771 – 20 I 1847 Gdańsk), mieszkającego początkowo przy Schmiedegasse 7 (ul. Kowalska), który w 1810 nabył od cukiernika Heinricha Gottlieba Porsche kamienice przy Langgasse 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83, tuż przy [[BRAMA ZŁOTA | Złotej Bramie]]), gdzie otworzył „Löwen Apotheke” (aptekę „Pod Lewem”), resztę pomieszczeń przeznaczając na mieszkania czynszowe. Podobnie na wynajem przeznaczył nabytą od [[ROTZOLL CHRISTIAN FRIEDRICH, kupiec| Christiana Friedricha Rotzolla]] kamienicę przy Langgasse 386 (ul. Długa 22, róg z ul. Pocztową), jedną z dwóch pod tym adresem (o właścicieli drugiej zob. [[RÖSNER DANIEL FRIEDRICH, pastor | Daniel Friedrich Rösner]]), którą jednak w 1830 sprzedał Pruskiemu Ministerstwu Skarbu na planowaną budowę [[BUDYNEK POCZTY | budynku Poczty Głównej]]. <br/><br/> |
Miał ośmioro rodzeństwa. 22 II 1829 przejął ojcowskie kamienice i aptekę przy Langgase 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83). Kamienice sprzedał od razu kupcowi (hurtowy handel drewnem) Friedrichowi Gustawowi Störmerowi (1810–1863), nabywając dawne kamienice rodziny von Krockow przy tej samej ulicy, pod 534a i 534b (ul. Długa nr 73a i 74), do tej pierwszej przenosząc też aptekę. W 1838 polecił przebudować jej przyziemie, dostosowując do nowej funkcji. Od 1833 do 1852 był członkiem Rady Miasta Gdańska. Należał do loży masońskiej „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]) i w latach 1843–1856 do gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. 1 VII 1852 sprzedał kamienice (z apteką) Carlowi Theodorowi Niefeldowi. Jako rentier zamieszkał początkowo przy Jopengasse 10 ( ul. Piwna), w 1854 w zakupionej przez siebie kamienicy przy Große Gerbergasse 5 (ul. Garbary). W 1863 sprzedał tą kamienicę nadburmistrzowi Gdańska [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopoldowi von Winterowi]].<br/><br/> | Miał ośmioro rodzeństwa. 22 II 1829 przejął ojcowskie kamienice i aptekę przy Langgase 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83). Kamienice sprzedał od razu kupcowi (hurtowy handel drewnem) Friedrichowi Gustawowi Störmerowi (1810–1863), nabywając dawne kamienice rodziny von Krockow przy tej samej ulicy, pod 534a i 534b (ul. Długa nr 73a i 74), do tej pierwszej przenosząc też aptekę. W 1838 polecił przebudować jej przyziemie, dostosowując do nowej funkcji. Od 1833 do 1852 był członkiem Rady Miasta Gdańska. Należał do loży masońskiej „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]) i w latach 1843–1856 do gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. 1 VII 1852 sprzedał kamienice (z apteką) Carlowi Theodorowi Niefeldowi. Jako rentier zamieszkał początkowo przy Jopengasse 10 ( ul. Piwna), w 1854 w zakupionej przez siebie kamienicy przy Große Gerbergasse 5 (ul. Garbary). W 1863 sprzedał tą kamienicę nadburmistrzowi Gdańska [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopoldowi von Winterowi]].<br/><br/> | ||
9 VII 1832 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z Laurą Alexandrą, córka kupca Georga Mallisona. Po jej śmierci ożenił się ponownie 5 VI 1835 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] z Marią Rosalią Bellauf (1813 – po 1874). {{author:MrGl}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | 9 VII 1832 zawarł w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] związek małżeński z Laurą Alexandrą, córka kupca Georga Mallisona. Po jej śmierci ożenił się ponownie 5 VI 1835 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] z Marią Rosalią Bellauf (1813 – po 1874). {{author:MrGl}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 06:19, 28 cze 2024
JACOB ERNST AUGUST SADEWASSER (21 IX 1799 – 22 I 1869 Gdańsk), aptekarz, radny. Syn Johanny Friederiki z domu Schultz (1771 – 3 XI 1846 Gdansk) i Georga Friedricha (1771 – 20 I 1847 Gdańsk), mieszkającego początkowo przy Schmiedegasse 7 (ul. Kowalska), który w 1810 nabył od cukiernika Heinricha Gottlieba Porsche kamienice przy Langgasse 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83, tuż przy Złotej Bramie), gdzie otworzył „Löwen Apotheke” (aptekę „Pod Lewem”), resztę pomieszczeń przeznaczając na mieszkania czynszowe. Podobnie na wynajem przeznaczył nabytą od Christiana Friedricha Rotzolla kamienicę przy Langgasse 386 (ul. Długa 22, róg z ul. Pocztową), jedną z dwóch pod tym adresem (o właścicieli drugiej zob. Daniel Friedrich Rösner), którą jednak w 1830 sprzedał Pruskiemu Ministerstwu Skarbu na planowaną budowę budynku Poczty Głównej.
Miał ośmioro rodzeństwa. 22 II 1829 przejął ojcowskie kamienice i aptekę przy Langgase 1999 i 2000 (ul. Długa 82 i 83). Kamienice sprzedał od razu kupcowi (hurtowy handel drewnem) Friedrichowi Gustawowi Störmerowi (1810–1863), nabywając dawne kamienice rodziny von Krockow przy tej samej ulicy, pod 534a i 534b (ul. Długa nr 73a i 74), do tej pierwszej przenosząc też aptekę. W 1838 polecił przebudować jej przyziemie, dostosowując do nowej funkcji. Od 1833 do 1852 był członkiem Rady Miasta Gdańska. Należał do loży masońskiej „Eugenia” ( wolnomularstwo) i w latach 1843–1856 do gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego. 1 VII 1852 sprzedał kamienice (z apteką) Carlowi Theodorowi Niefeldowi. Jako rentier zamieszkał początkowo przy Jopengasse 10 ( ul. Piwna), w 1854 w zakupionej przez siebie kamienicy przy Große Gerbergasse 5 (ul. Garbary). W 1863 sprzedał tą kamienicę nadburmistrzowi Gdańska Leopoldowi von Winterowi.
9 VII 1832 zawarł w kościele Najświętszej Marii Panny związek małżeński z Laurą Alexandrą, córka kupca Georga Mallisona. Po jej śmierci ożenił się ponownie 5 VI 1835 w kościele św. Elżbiety z Marią Rosalią Bellauf (1813 – po 1874).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księga zgonów kościoła NMP (z błędną datą urodzin 18 VI 1798).
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 39, 16 II 1829, s. 400; nr 18, 22 I 1847, s. 172 (nekrolog ojca); nr 20, 25 I 1869, s. 346 (nekrolog).
Schumann Eduard, Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 100.
