CHABIOR MONIKA, wiceprezydentka Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 4: Linia 4:
 
W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA [[EURO 2012 W GDAŃSKU | EURO 2012]], pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu „Wolontariat. Włącz się!”, polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.<br/><br/>
 
W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA [[EURO 2012 W GDAŃSKU | EURO 2012]], pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu „Wolontariat. Włącz się!”, polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.<br/><br/>
 
W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy „Nasz Orlik”. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu Urbact Change!. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]], brała udział w opracowaniu programów: Solidarność Codziennie, Culture for Local Development, Solidarity Here and Now.<br/><br/>
 
W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy „Nasz Orlik”. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu Urbact Change!. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS) | Europejskiego Centrum Solidarności]], brała udział w opracowaniu programów: Solidarność Codziennie, Culture for Local Development, Solidarity Here and Now.<br/><br/>
Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasnośc majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca [[GDAŃSKA RADA DO SPRAW RÓWNEGO TRAKTOWANIA | Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania]], członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. W 2023 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. {{author: RaKo}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
+
Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasnośc majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca [[GDAŃSKA RADA DO SPRAW RÓWNEGO TRAKTOWANIA | Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania]], członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]]. W 2022 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. {{author: RaKo}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia:''' <br/>
 
'''Bibliografia:''' <br/>
 
Wywiad z Moniką Chabior, korespondencja z kwietnia i lipca 2021.<br/>
 
Wywiad z Moniką Chabior, korespondencja z kwietnia i lipca 2021.<br/>

Wersja z 17:48, 30 gru 2023

Monika Chabior

MONIKA CHABIOR (ur. 27 I 1980 Gdynia), socjolożka, menadżerka, zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Córka Dariusza i Aliny. Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 70, w 1998 ukończyła III Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku. W latach 1999–2004 studiowała socjologię na Uniwersytecie Gdańskim. Podczas studiów była wolontariuszem Amnesty International Polska, po studiach pracowała w Londynie, w charakterze community and education officer, koordynując projekty artystyczne i edukacyjne z Discovery Childrens' Centre. Realizowała m.in. projekt Connecting Stories, ukierunkowany na budowanie spójności społecznej.

W latach 2008–2009 pracowała w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, na stanowisku inspektora do spraw projektów społecznych w Biurze Prezydenta do Spraw Sportu i EURO 2012. Koordynowała Polski Program Odpowiedzialności Społecznej Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, pracując w Spółce PL.2012, w tym projekt Respect, w którym działały organizacje pozarządowe z Polski i Ukrainy. Jednym z jej zadań była także realizacja projektu „Wolontariat. Włącz się!”, polegającego na aktywizacji społeczno-zawodowej osób nieaktywnych zawodowo, bezrobotnych i niepełnosprawnych w organizacjach sportowych, kulturalnych i publicznych.

W latach 2012–2015 była w Warszawie prezeską Zarządu Fundacji Rozwoju Kultury Fizycznej, należącej do skarbu państwa i realizującej we współpracy z Ministerstwem Sportu i Turystyki innowacyjny, ogólnopolski program sportowy „Nasz Orlik”. Od 2013 mieszkała we Władysławowie. W 2015 ponownie podjęła współpracę z Urzędem Miejskim w Gdańsku jako koordynatorka gdańskiej grupy międzynarodowego projektu Urbact Change!. Od 2015 była ekspertką w dziale Projektów Obywatelskich Europejskiego Centrum Solidarności, brała udział w opracowaniu programów: Solidarność Codziennie, Culture for Local Development, Solidarity Here and Now.

Od 2018 pełniła funkcję koordynatora Puckiego Klubu Integracji Społecznej, w 2019 została wybrana przewodniczącą Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych. W 2020 współorganizowała Strajki Kobiet w Pucku. Do listopada 2020 była ewaluatorką w Laboratorium Innowacji Społecznych w Gdyni (małżeńska współwłasnośc majątkowa). 1 XII 2020 powołana została, w miejsce ustępującego Piotra Kowalczuka, na stanowisko zastępczyni prezydenta Gdańska do spraw edukacji i usług społecznych, od 9 III 2021 (po zmianie nazwy) – do spraw rozwoju społecznego i równego traktowania. Od 2021 współprzewodnicząca Gdańskiej Rady do spraw Równego Traktowania, członkini Pomorskiej Rady Oświatowej przy Zarządzie Województwa Pomorskiego, od 1 I 2022 Rady Nadzorczej Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów. W 2022 uhonorowana Medalem 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. RaKo















Bibliografia:
Wywiad z Moniką Chabior, korespondencja z kwietnia i lipca 2021.
Monika Chabior – gdański pedagog postępu?, 19 XI 2020, http://wybrzeze24.pl/aktualnosci/pedagog-postepu.
Monika Chabior nowym zastępcą prezydent Gdańska, 10 XI 2020, https://nadmorski24.pl.
Monika Chabior za Piotra Kowalczuka. Zmiana na stanowisku zastępcy prezydent Gdańska, 9 listopada 2020, https://www.gdansk.pl/wiadomosci.
Monika Chabior zawodowo, 5 I 2019, http://monika-chabior.blogspot.com/.
Oto nowa wiceprezydent Gdańska! Monika Chabior zastąpiła Piotra Kowalczuka, 9 XI 2020, https://www.fakt.pl/wydarzenia/polska/trojmiasto.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania