ANDRZEJEWSKI MAREK, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''MAREK ANDRZEJEWSKI''' (4 X 1947 Bydgoszcz – 29 XI 2023 Gdańsk), historyk. W 1966 ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku, w 1973 Instytut Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Badacz historii Gdańska i Elbląga, stosunków polsko-niemieckich i kontaktów polsko-szwajcarskich, cywilizacji, historii UG, sportu. Do 1975 pracował w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym, od 1976 w Bibliotece Głównej UG, od 1989 w Instytucie Historii UG. Od 1976 doktor (''Socjaldemokratyczna Partia Wolnego Miasta Gdańska 1920–1936'', wyd. 1980), od 1987 doktor habilitowany (''Wolne Miasto Gdańsk w rewizjonistycznej propagandzie niemieckiej 1920–1939'', 1987), od 1996 profesor tytularny, od 2005 profesor zwyczajny. Od 2017 na emeryturze. Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta, [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Ericha Brosta]] i DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst; Niemiecka Centrala Wymiany Akademickiej) w Bonn, Fundacji Weichmana w Hamburgu, [[INSTYTUT HERDERA W MARBURGU. ZBIORY GDAŃSKIE | Instytut Herdera]] w Marburgu, Instytutu Eckerta w Brunszwiku, Fundacji Pro Helvetia i Niklaus Schnitter-Fonds w Zurychu. <br/><br/> | '''MAREK ANDRZEJEWSKI''' (4 X 1947 Bydgoszcz – 29 XI 2023 Gdańsk), historyk. W 1966 ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku, w 1973 Instytut Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Badacz historii Gdańska i Elbląga, stosunków polsko-niemieckich i kontaktów polsko-szwajcarskich, cywilizacji, historii UG, sportu. Do 1975 pracował w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym, od 1976 w Bibliotece Głównej UG, od 1989 w Instytucie Historii UG. Od 1976 doktor (''Socjaldemokratyczna Partia Wolnego Miasta Gdańska 1920–1936'', wyd. 1980), od 1987 doktor habilitowany (''Wolne Miasto Gdańsk w rewizjonistycznej propagandzie niemieckiej 1920–1939'', 1987), od 1996 profesor tytularny, od 2005 profesor zwyczajny. Od 2017 na emeryturze. Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta, [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Ericha Brosta]] i DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst; Niemiecka Centrala Wymiany Akademickiej) w Bonn, Fundacji Weichmana w Hamburgu, [[INSTYTUT HERDERA W MARBURGU. ZBIORY GDAŃSKIE | Instytut Herdera]] w Marburgu, Instytutu Eckerta w Brunszwiku, Fundacji Pro Helvetia i Niklaus Schnitter-Fonds w Zurychu. <br/><br/> | ||
W jego autorskiej serii „Genius loci” ukazało się 10 książek, m.in. ''Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939)'', 1997; ''Prasa gdańska na przestrzeni wieków'' (redaktor), 1999; ''Beiträge zum Alltagsleben Danzig, Bremen und Antike'' (redaktor), 2000; ''Erich Brost. Życie i działalność gdańskiego socjaldemokraty'', 2003; ''Roman Korynt – legenda gdańskiej Lechii'', 2004; ''Polityczna emigracja z Wolnego Miasta Gdańska (1933–1939, 1945)'', 2005; ''Die Bibliotheken in der Freien Stadt Danzig'', 2006. Ponadto autor m.in. książek ''Schweizer in Polen. Spuren der Geschichte eines Brückenschlages'', 2002; ''Gabriel Narutowicz. Wasserbauer, Hochschullehrer und Politiker'', 2006. Zainicjował serię „Brostiana” i w ramach jej redagował: ''Antyhitlerowska opozycja 1933–1939. Wolne Miasto Gdańsk, Prusy Wschodnie, Śląsk, Łódź'', 1996; ''Gdańsk. Z historii stosunków polsko-niemieckich'', 1998. <br/><br/> | W jego autorskiej serii „Genius loci” ukazało się 10 książek, m.in. ''Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939)'', 1997; ''Prasa gdańska na przestrzeni wieków'' (redaktor), 1999; ''Beiträge zum Alltagsleben Danzig, Bremen und Antike'' (redaktor), 2000; ''Erich Brost. Życie i działalność gdańskiego socjaldemokraty'', 2003; ''Roman Korynt – legenda gdańskiej Lechii'', 2004; ''Polityczna emigracja z Wolnego Miasta Gdańska (1933–1939, 1945)'', 2005; ''Die Bibliotheken in der Freien Stadt Danzig'', 2006. Ponadto autor m.in. książek ''Schweizer in Polen. Spuren der Geschichte eines Brückenschlages'', 2002; ''Gabriel Narutowicz. Wasserbauer, Hochschullehrer und Politiker'', 2006. Zainicjował serię „Brostiana” i w ramach jej redagował: ''Antyhitlerowska opozycja 1933–1939. Wolne Miasto Gdańsk, Prusy Wschodnie, Śląsk, Łódź'', 1996; ''Gdańsk. Z historii stosunków polsko-niemieckich'', 1998. <br/><br/> | ||
| − | Pomysłodawca ufundowania w Gdańsku dwóch tablic pamiątkowych poświęconych przeciwnikom Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP): [[WIECHMANN HANS, poseł do Volkstagu | Hansowi Wiechmannowi]] (ul. Sieroca) i [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Erichowi Brostowi]] (ul. Kramarska). W 2000 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. | + | Pomysłodawca ufundowania w Gdańsku dwóch tablic pamiątkowych poświęconych przeciwnikom Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP): [[WIECHMANN HANS, poseł do Volkstagu | Hansowi Wiechmannowi]] (ul. Sieroca) i [[BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny | Erichowi Brostowi]] (ul. Kramarska). W 2000 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Gdańsku-Oliwie]]. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:00, 5 gru 2023
MAREK ANDRZEJEWSKI (4 X 1947 Bydgoszcz – 29 XI 2023 Gdańsk), historyk. W 1966 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku, w 1973 Instytut Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Badacz historii Gdańska i Elbląga, stosunków polsko-niemieckich i kontaktów polsko-szwajcarskich, cywilizacji, historii UG, sportu. Do 1975 pracował w Gdańskim Wydawnictwie Prasowym, od 1976 w Bibliotece Głównej UG, od 1989 w Instytucie Historii UG. Od 1976 doktor (Socjaldemokratyczna Partia Wolnego Miasta Gdańska 1920–1936, wyd. 1980), od 1987 doktor habilitowany (Wolne Miasto Gdańsk w rewizjonistycznej propagandzie niemieckiej 1920–1939, 1987), od 1996 profesor tytularny, od 2005 profesor zwyczajny. Od 2017 na emeryturze. Stypendysta Fundacji Friedricha Eberta, Ericha Brosta i DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst; Niemiecka Centrala Wymiany Akademickiej) w Bonn, Fundacji Weichmana w Hamburgu, Instytut Herdera w Marburgu, Instytutu Eckerta w Brunszwiku, Fundacji Pro Helvetia i Niklaus Schnitter-Fonds w Zurychu.
W jego autorskiej serii „Genius loci” ukazało się 10 książek, m.in. Ludzie Wolnego Miasta Gdańska (1920–1939), 1997; Prasa gdańska na przestrzeni wieków (redaktor), 1999; Beiträge zum Alltagsleben Danzig, Bremen und Antike (redaktor), 2000; Erich Brost. Życie i działalność gdańskiego socjaldemokraty, 2003; Roman Korynt – legenda gdańskiej Lechii, 2004; Polityczna emigracja z Wolnego Miasta Gdańska (1933–1939, 1945), 2005; Die Bibliotheken in der Freien Stadt Danzig, 2006. Ponadto autor m.in. książek Schweizer in Polen. Spuren der Geschichte eines Brückenschlages, 2002; Gabriel Narutowicz. Wasserbauer, Hochschullehrer und Politiker, 2006. Zainicjował serię „Brostiana” i w ramach jej redagował: Antyhitlerowska opozycja 1933–1939. Wolne Miasto Gdańsk, Prusy Wschodnie, Śląsk, Łódź, 1996; Gdańsk. Z historii stosunków polsko-niemieckich, 1998.
Pomysłodawca ufundowania w Gdańsku dwóch tablic pamiątkowych poświęconych przeciwnikom Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej (NSDAP): Hansowi Wiechmannowi (ul. Sieroca) i Erichowi Brostowi (ul. Kramarska). W 2000 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gdańsku-Oliwie.
