DUISBURG FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von, pastor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von DUISBURG''' (1764 Stadthagen, Północna Westfalia – 2 IV 1824 Kłajpeda (Memel)), pastor. Syn Christiana Gottlieba Duisburga (1736 Stadthagen w księstwie Lippe-Detmold, Północna Westfalia – 23 I 1814 Gdańsk) kalwińskiego pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]] (1772–1814) i Caroliny Charlotty z domu Meister (zm. 20 IV 1809 Gdańsk). Brat Christiana Georga Ludwiga (9 V 1768 Stadthagen – 30 XI 1825 Gdańsk), od 1784 ucznia Gimnazjum Akademickiego, lekarza prywatnego w Gdańsku (mieszkającego przy Hundegasse 355 (ul. Ogarna 128), pochowanego na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| cmentarzu Bożego Ciała]]), Eleonory Amalii Caroliny (21 III 1770 – 25 IV 1813), Henrietty Wilhelminy, Concordii Ernestyny Heleny, Heinricha Anthona Carla i Johanna Hieronymusa Christiana (1776 Gdańsk – 1827). Stryj [[DUISBURG KARL LUDWIG von, lekarz, kolekcjoner | Karla Ludwiga von Duisburga]].<br/><br/> | '''FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von DUISBURG''' (1764 Stadthagen, Północna Westfalia – 2 IV 1824 Kłajpeda (Memel)), pastor. Syn Christiana Gottlieba Duisburga (1736 Stadthagen w księstwie Lippe-Detmold, Północna Westfalia – 23 I 1814 Gdańsk) kalwińskiego pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]] (1772–1814) i Caroliny Charlotty z domu Meister (zm. 20 IV 1809 Gdańsk). Brat Christiana Georga Ludwiga (9 V 1768 Stadthagen – 30 XI 1825 Gdańsk), od 1784 ucznia Gimnazjum Akademickiego, lekarza prywatnego w Gdańsku (mieszkającego przy Hundegasse 355 (ul. Ogarna 128), pochowanego na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| cmentarzu Bożego Ciała]]), Eleonory Amalii Caroliny (21 III 1770 – 25 IV 1813), Henrietty Wilhelminy, Concordii Ernestyny Heleny, Heinricha Anthona Carla i Johanna Hieronymusa Christiana (1776 Gdańsk – 1827). Stryj [[DUISBURG KARL LUDWIG von, lekarz, kolekcjoner | Karla Ludwiga von Duisburga]].<br/><br/> | ||
| − | + | W 1781 zapisany do klasy secundy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], studiował teologię na uniwersytecie w Królewcu (1784) i Halle (1787). W latach 1790–1810 nauczyciel w elementarnej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]]. Obok nauczania zajmował się także porządkowaniem prywatnych księgozbiorów gdańszczan i handlem antykwarycznym książkami. Autor opracowań historycznych o Gdańsku: ''Danzig, eine Skizze in Briefen'' (''Gdańsk – szkice w formie listów'') (1808), | |
''Geschichte der Belagerungen und Blokaden Danzigs 1807'' (''Historia oblężenia i blokad Gdańska'') (1808) i ''Versuch einer historisch-topographischen Beschreibung der freien Stadt Danzig'' (''Próba historyczno-topograficznego opisu Wolnego Miasta Gdańska'') (1809). Opisywał gdańską codzienność, nie stroniąc od ukazywania jej nieprzyjemnych stron (zob. [[WODOCIĄGI | wodociągi]]). W 1814 członek loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> | ''Geschichte der Belagerungen und Blokaden Danzigs 1807'' (''Historia oblężenia i blokad Gdańska'') (1808) i ''Versuch einer historisch-topographischen Beschreibung der freien Stadt Danzig'' (''Próba historyczno-topograficznego opisu Wolnego Miasta Gdańska'') (1809). Opisywał gdańską codzienność, nie stroniąc od ukazywania jej nieprzyjemnych stron (zob. [[WODOCIĄGI | wodociągi]]). W 1814 członek loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> | ||
Po 1810 pastor kościołów w Sambrodzie (Samrodt) i Kwitajnach (Hohendorf; powiat pasłęcki), od 1822 do śmierci w Kłajpedzie. Był jednym z autorów wykazu najcenniejszych gdańskich zabytków sztuki i historii, który władzom Gdańska polecił sporządzić w 1822 nadprezydent prowincji [[SCHÖN HEINRICH THEODOR von, nadprezydent prowincji Prusy Zachodnie | Heinrich Theodor von Schön]] (zob. [[OCHRONA ZABYTKÓW W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | ochrona zabytków w XIX i początku XX wieku]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po 1810 pastor kościołów w Sambrodzie (Samrodt) i Kwitajnach (Hohendorf; powiat pasłęcki), od 1822 do śmierci w Kłajpedzie. Był jednym z autorów wykazu najcenniejszych gdańskich zabytków sztuki i historii, który władzom Gdańska polecił sporządzić w 1822 nadprezydent prowincji [[SCHÖN HEINRICH THEODOR von, nadprezydent prowincji Prusy Zachodnie | Heinrich Theodor von Schön]] (zob. [[OCHRONA ZABYTKÓW W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | ochrona zabytków w XIX i początku XX wieku]]). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:31, 9 paź 2023
FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von DUISBURG (1764 Stadthagen, Północna Westfalia – 2 IV 1824 Kłajpeda (Memel)), pastor. Syn Christiana Gottlieba Duisburga (1736 Stadthagen w księstwie Lippe-Detmold, Północna Westfalia – 23 I 1814 Gdańsk) kalwińskiego pastora kościoła św. Elżbiety (1772–1814) i Caroliny Charlotty z domu Meister (zm. 20 IV 1809 Gdańsk). Brat Christiana Georga Ludwiga (9 V 1768 Stadthagen – 30 XI 1825 Gdańsk), od 1784 ucznia Gimnazjum Akademickiego, lekarza prywatnego w Gdańsku (mieszkającego przy Hundegasse 355 (ul. Ogarna 128), pochowanego na cmentarzu Bożego Ciała), Eleonory Amalii Caroliny (21 III 1770 – 25 IV 1813), Henrietty Wilhelminy, Concordii Ernestyny Heleny, Heinricha Anthona Carla i Johanna Hieronymusa Christiana (1776 Gdańsk – 1827). Stryj Karla Ludwiga von Duisburga.
W 1781 zapisany do klasy secundy Gimnazjum Akademickiego, studiował teologię na uniwersytecie w Królewcu (1784) i Halle (1787). W latach 1790–1810 nauczyciel w elementarnej szkole św. Piotra i Pawła. Obok nauczania zajmował się także porządkowaniem prywatnych księgozbiorów gdańszczan i handlem antykwarycznym książkami. Autor opracowań historycznych o Gdańsku: Danzig, eine Skizze in Briefen (Gdańsk – szkice w formie listów) (1808),
Geschichte der Belagerungen und Blokaden Danzigs 1807 (Historia oblężenia i blokad Gdańska) (1808) i Versuch einer historisch-topographischen Beschreibung der freien Stadt Danzig (Próba historyczno-topograficznego opisu Wolnego Miasta Gdańska) (1809). Opisywał gdańską codzienność, nie stroniąc od ukazywania jej nieprzyjemnych stron (zob. wodociągi). W 1814 członek loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo).
Po 1810 pastor kościołów w Sambrodzie (Samrodt) i Kwitajnach (Hohendorf; powiat pasłęcki), od 1822 do śmierci w Kłajpedzie. Był jednym z autorów wykazu najcenniejszych gdańskich zabytków sztuki i historii, który władzom Gdańska polecił sporządzić w 1822 nadprezydent prowincji Heinrich Theodor von Schön (zob. ochrona zabytków w XIX i początku XX wieku).
