PRZYBYLSKI JANUSZ, dyrygent
Linia 4: | Linia 4: | ||
'''JANUSZ PRZYBYLSKI''' (ur. 2 XII 1939 Łódź), dyrygent. W 1962 ukończył Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie dyrygentury u prof. Tomasza Kiesewettera i klasie altówki u prof. Zbigniewa Friedmana. Pracował jako altowiolista w orkiestrze Filharmonii Łódzkiej. W latach 1964–1970 dyrektor chóru Filharmonii Krakowskiej; wykładowca w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1967 otrzymał nagrodę Amerykańskiej Akademii Płytowej za przygotowanie chórów do nagrania ''Pasji według Św. Łukasza'' Krzysztofa Pendereckiego. W okresie 1970–1980 dyrektor artystyczny Filharmonii Olsztyńskiej, w 1972 przebywał we Włoszech na stypendium tamtejszego rządu, w 1975–1976 na studiach aspiranckich (doktoranckich) w Leningradzie. Kierownik muzyczny Warszawskiej Opery Kameralnej (1980–1982), zastępca dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie (1982–1984); równolegle prowadził orkiestrę symfoniczną warszawskiej Akademii Muzycznej.<br/><br/> | '''JANUSZ PRZYBYLSKI''' (ur. 2 XII 1939 Łódź), dyrygent. W 1962 ukończył Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie dyrygentury u prof. Tomasza Kiesewettera i klasie altówki u prof. Zbigniewa Friedmana. Pracował jako altowiolista w orkiestrze Filharmonii Łódzkiej. W latach 1964–1970 dyrektor chóru Filharmonii Krakowskiej; wykładowca w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1967 otrzymał nagrodę Amerykańskiej Akademii Płytowej za przygotowanie chórów do nagrania ''Pasji według Św. Łukasza'' Krzysztofa Pendereckiego. W okresie 1970–1980 dyrektor artystyczny Filharmonii Olsztyńskiej, w 1972 przebywał we Włoszech na stypendium tamtejszego rządu, w 1975–1976 na studiach aspiranckich (doktoranckich) w Leningradzie. Kierownik muzyczny Warszawskiej Opery Kameralnej (1980–1982), zastępca dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie (1982–1984); równolegle prowadził orkiestrę symfoniczną warszawskiej Akademii Muzycznej.<br/><br/> | ||
W latach 1984–1993 dyrektor artystyczny [[PAŃSTWOWA OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Opery Bałtyckiej]], 1993–1994 [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Polskiej Filharmonii Bałtyckiej]]. W 1994–1996 dyrektor artystyczny Opery Narodowej w Skopje (Macedonia), w 1991 profesor tytularny [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki]] w Gdańsku, 1997–1999 konsultant artystyczny Filharmonii Koszalińskiej i Filharmonii Olsztyńskiej. Od września 2003 do grudnia 2007 kierownik muzyczny Państwowej Opery Bałtyckiej. W tym czasie kierownik podyplomowych studiów dla dyrygentów orkiestr dętych; prowadził zajęcia z zakresu dyrygentury symfonicznej i operowej w gdańskiej Akademii Muzycznej.<br/><br/> | W latach 1984–1993 dyrektor artystyczny [[PAŃSTWOWA OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Opery Bałtyckiej]], 1993–1994 [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Polskiej Filharmonii Bałtyckiej]]. W 1994–1996 dyrektor artystyczny Opery Narodowej w Skopje (Macedonia), w 1991 profesor tytularny [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki]] w Gdańsku, 1997–1999 konsultant artystyczny Filharmonii Koszalińskiej i Filharmonii Olsztyńskiej. Od września 2003 do grudnia 2007 kierownik muzyczny Państwowej Opery Bałtyckiej. W tym czasie kierownik podyplomowych studiów dla dyrygentów orkiestr dętych; prowadził zajęcia z zakresu dyrygentury symfonicznej i operowej w gdańskiej Akademii Muzycznej.<br/><br/> | ||
− | W latach 2007–2011 ponownie w Olsztynie, w Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii jako dyrektor artystyczny. W październiku 2010 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Koncertował we wszystkich krajach europejskich, Ameryce i Azji. Współpracuje | + | W latach 2007–2011 ponownie w Olsztynie, w Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii jako dyrektor artystyczny. W październiku 2010 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Koncertował we wszystkich krajach europejskich, Ameryce i Azji. Współpracuje m.in. z operą i filharmonią we Lwowie, w Skopje, z Petersburskim Teatrem Tańca, z Teatrem Wielkim w Mińsku. |
− | Odznaczony | + | Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2001), Orderem Emira Kuwejtu (w 2002), medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, wyróżniony Nagrodą Artystyczną [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w dziedzinie muzyki, za kierownictwo muzyczne przedstawienia opery Moniuszki „Straszny dwór” we Lwowie (2004), [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE| Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury]] (2007). Żonaty z Danutą, ojczym Michała, ojciec Witolda. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:58, 8 paź 2023
JANUSZ PRZYBYLSKI (ur. 2 XII 1939 Łódź), dyrygent. W 1962 ukończył Akademię Muzyczną w Łodzi w klasie dyrygentury u prof. Tomasza Kiesewettera i klasie altówki u prof. Zbigniewa Friedmana. Pracował jako altowiolista w orkiestrze Filharmonii Łódzkiej. W latach 1964–1970 dyrektor chóru Filharmonii Krakowskiej; wykładowca w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1967 otrzymał nagrodę Amerykańskiej Akademii Płytowej za przygotowanie chórów do nagrania Pasji według Św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego. W okresie 1970–1980 dyrektor artystyczny Filharmonii Olsztyńskiej, w 1972 przebywał we Włoszech na stypendium tamtejszego rządu, w 1975–1976 na studiach aspiranckich (doktoranckich) w Leningradzie. Kierownik muzyczny Warszawskiej Opery Kameralnej (1980–1982), zastępca dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie (1982–1984); równolegle prowadził orkiestrę symfoniczną warszawskiej Akademii Muzycznej.
W latach 1984–1993 dyrektor artystyczny Państwowej Opery Bałtyckiej, 1993–1994 Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. W 1994–1996 dyrektor artystyczny Opery Narodowej w Skopje (Macedonia), w 1991 profesor tytularny Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, 1997–1999 konsultant artystyczny Filharmonii Koszalińskiej i Filharmonii Olsztyńskiej. Od września 2003 do grudnia 2007 kierownik muzyczny Państwowej Opery Bałtyckiej. W tym czasie kierownik podyplomowych studiów dla dyrygentów orkiestr dętych; prowadził zajęcia z zakresu dyrygentury symfonicznej i operowej w gdańskiej Akademii Muzycznej.
W latach 2007–2011 ponownie w Olsztynie, w Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii jako dyrektor artystyczny. W październiku 2010 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Koncertował we wszystkich krajach europejskich, Ameryce i Azji. Współpracuje m.in. z operą i filharmonią we Lwowie, w Skopje, z Petersburskim Teatrem Tańca, z Teatrem Wielkim w Mińsku.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2001), Orderem Emira Kuwejtu (w 2002), medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, wyróżniony Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie muzyki, za kierownictwo muzyczne przedstawienia opery Moniuszki „Straszny dwór” we Lwowie (2004), Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (2007). Żonaty z Danutą, ojczym Michała, ojciec Witolda.