WYDAWNICTWO MORSKIE
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''WYDAWNICTWO MORSKIE''', utworzone 1 I 1951 w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953 | + | '''WYDAWNICTWO MORSKIE''', utworzone 1 I 1951 w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym. <br/><br/> |
Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA, czasopismo | „Technika i Gospodarka Morska”]]. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca. <br/><br/> | Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i [[TECHNIKA I GOSPODARKA MORSKA, czasopismo | „Technika i Gospodarka Morska”]]. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca. <br/><br/> | ||
W 1969 wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] 38/40. Za wydanie w 1981 książki o [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lechu Wałęsie]], albumu o strajkach w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami, w marcu 1982 zespół składający się z pracowników gdańskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Marynarki Wojennej, wojewódzkich władz Milicji Obywatelskiej, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Gdańskiego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk przeprowadził weryfikację pracowników, zwalniając w maju z pracy dyrektora Edwarda Mazurkiewicza, kierowniczkę redakcji literatury pięknej Wandę Przybysławską oraz redaktorki Ewę Górską i Teresę Ciesielską (wiceprzewodniczącą KZ „Solidarności)”. <br/><br/> | W 1969 wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] 38/40. Za wydanie w 1981 książki o [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lechu Wałęsie]], albumu o strajkach w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami, w marcu 1982 zespół składający się z pracowników gdańskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Marynarki Wojennej, wojewódzkich władz Milicji Obywatelskiej, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Gdańskiego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk przeprowadził weryfikację pracowników, zwalniając w maju z pracy dyrektora Edwarda Mazurkiewicza, kierowniczkę redakcji literatury pięknej Wandę Przybysławską oraz redaktorki Ewę Górską i Teresę Ciesielską (wiceprzewodniczącą KZ „Solidarności)”. <br/><br/> |
Aktualna wersja na dzień 12:57, 16 sie 2023
WYDAWNICTWO MORSKIE, utworzone 1 I 1951 w Gdańsku przez Ministerstwo Żeglugi, jedyny w Polsce wydawca morskiej literatury fachowej i popularnonaukowej, wydający również czasopisma i literaturę piękną. Początkowo z siedzibą w Sopocie, od 1 IV 1951 w baraku przy ul. Jaśkowa Dolina, następnie w budynku przy tej ulicy, od jesieni tegoż roku zaś w baraku przy al. Wojska Polskiego (siedziba do końca 1953). Łącznie z personelem administracyjnym i redakcją techniczną zatrudniało około 50 osób. Wydawnictwa Morskie zlikwidowano 1 I 1952, przekazując zadanie wydawania morskiej literatury fachowej Wydawnictwom Komunikacyjnym w Warszawie, a literatury morskiej z zakresu okrętownictwa – Państwowym Wydawnictwom Technicznym.
Na bazie zlikwidowanych Wydawnictw Morskich utworzono Oddział Morski Wydawnictw Komunikacyjnych (w latach 1954–1968 z siedzibą w Gdyni, przy ul. Waszyngtona), składający się z redakcji książek, działu żeglugi i redakcji czasopism działu żeglugi. W oddziale pozostało 12 redaktorów książek fachowych (zaniechano wydawania książek popularnonaukowych i beletrystycznych) oraz redakcje czasopism: „Ster”, „Rybak Morski” i „Technika i Gospodarka Morska”. W latach 1952–1956 w oddziale wydano 220 pozycji książkowych. 1 I 1957 decyzją prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw Przemysłu Graficznego i Księgarstwa oddział przekształcił się w podlegające Ministerstwu Kultury i Sztuki Wydawnictwo Morskie z siedzibą w Gdyni i z uprawnieniami do publikowania literatury pięknej i popularnonaukowej, nie tylko z zakresu tematyki morskiej, lecz także dotyczącej spraw regionu nadmorskiego, oraz książek pisanych przez członków gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od stycznia 1957 publikacje Wydawnictwa Morskiego firmował rysunek stylizowanego żaglowca.
W 1969 wydawnictwo otrzymało na siedzibę czterokondygnacyjny budynek w Gdańsku przy ul. Szerokiej 38/40. Za wydanie w 1981 książki o Lechu Wałęsie, albumu o strajkach w Stoczni Gdańskiej i stenogramów negocjacji ze stoczniowcami, w marcu 1982 zespół składający się z pracowników gdańskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR, Marynarki Wojennej, wojewódzkich władz Milicji Obywatelskiej, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Gdańskiego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk przeprowadził weryfikację pracowników, zwalniając w maju z pracy dyrektora Edwarda Mazurkiewicza, kierowniczkę redakcji literatury pięknej Wandę Przybysławską oraz redaktorki Ewę Górską i Teresę Ciesielską (wiceprzewodniczącą KZ „Solidarności)”.
W latach 1970–1981 oddział Wydawnictwa Morskiego działał w Bydgoszczy. W latach 80. XX wieku nastąpiło załamanie produkcji wydawniczej. 7 XII 1992 ogłoszono upadłość wydawnictwa; ze względu na rozpoczętą produkcję książek przedłużono jego działalność gospodarczą o trzy miesiące. Siedziba przy ul. Szerokiej 38/40 została sprzedana firmie PZU na Życie SA Inspektorat w Gdańsku.
1951–1952 | Czesław Pilichowski |
1952–1957 | Kazimierz Ślepowroński |
1 I 1957 – 28 II 1957 | Włodzimierz Korchot |
1 III 1957 – 20 V 1957 | Tadeusz Cieślak |
1957–1972 | Włodzimierz Jabłoński |
1972 – 31 V 1982 | Edward Mazurkiewicz |
1 VI 1982 – 31 V 1989 | Jerzy Szulczewski |
15 VI 1989 – 18 IX 1990 | Jerzy Litwin |
19 IX 1990 – 9 IX 1992 | Joanna Konopacka |
Literatura fachowa | Morska literatura popularnonaukowa | Literatura popularnonaukowa i naukowa pomorska | Literatura marynistyczna | Literatura piękna (niemarynistyczna) |
---|---|---|---|---|
Biblioteka Nawigatora | Miniatury Morskie | Monografie Pomorskie | Z Fregatą | Z Konikiem Morskim |
Biblioteka Okrętowca | Biblioteka „Morza” | Biblioteczka Elbląska | Opowieści Marynarzy | Z Różą Wiatrów |
Biblioteka Siłowni i Maszyn Okrętowych | Sławni Żeglarze | Opowieści Morskie | Biblioteka Kaszubska | |
Biblioteka Elektrotechniki i Elektroniki Okrętowej | Wspomnienia Ludzi Morza i Wybrzeża | Miniatury Literackie | Mała Biblioteka „Pomorza” | |
Biblioteka Transportu Morskiego | Historia Morska | Zabytki Polskiego Piśmiennictwa Morskiego | Biblioteka Gdańska | |
Biblioteka Przemysłu Rybnego | Wojny Morskie | Światowa Proza Morska | Transgresje | |
Biblioteka Oceanologii i Hydrotechniki | Światowa Poezja Morska | |||
Biblioteka Inżynierii Morskiej | ||||
Biblioteka Oceanologii | ||||
Technika i Gospodarka Morska | ||||
Rodzaj literatury | Liczba wydanych tytułów |
---|---|
Literatura fachowa | 687 |
Morska literatura popularnonaukowa | 439 |
Literatura popularnonaukowa i naukowa pomorska | 303 |
Literatura marynistyczna | 387 |
Literatura piękna (niemarynistyczna) | 580 |
Razem | 2396 |
1951–1970 | „Morze” |
1951–1952 | „Młody Żeglarz” |
1951–1958 | „Rybak Morski” |
1951–1958 | „Ster” |
1958–1964 | „Tygodnik Morski” |
1951–1989 | „Technika i Gospodarka Morska” |
1978–1981 | „Punkt” |