HAGEDORN FRIEDRICH WILHELM, kupiec, ławnik
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Jako witryk (osoba świecka zarządzająca majątkiem) [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] był wielokrotnie sygnowany na elementach wyposażenia kościoła, m.in. na dzbanie liturgicznym z 1709, wykonanym przez gdańskiego złotnika Daniela Grenza. Od 1731 właściciel stalli w kościele św. Jana, usytuowanej w południowo-zachodnim narożniku (pod emporą), przyozdobionej żelaznym lichtarzem z 1730 (zniszczone w marcu 1945). <br/><br/> | Jako witryk (osoba świecka zarządzająca majątkiem) [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] był wielokrotnie sygnowany na elementach wyposażenia kościoła, m.in. na dzbanie liturgicznym z 1709, wykonanym przez gdańskiego złotnika Daniela Grenza. Od 1731 właściciel stalli w kościele św. Jana, usytuowanej w południowo-zachodnim narożniku (pod emporą), przyozdobionej żelaznym lichtarzem z 1730 (zniszczone w marcu 1945). <br/><br/> | ||
Od 13 II 1710 żonaty z poślubioną w kościele św. Jana Anną Cathariną (1690–1739) z domu Wieder, która jako wdowa w 1735 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] powtórnie wyszła za mąż za kupca i ławnika Starego Miasta Johanna Alexandra Jungschulza (1695 – pochowany 1767 w kościele NMP) i wyprowadziła się wraz z nim do Elbląga. Pochowana 8 X 1739 w Gdańsku, grobie pierwszego męża. <br/><br/> | Od 13 II 1710 żonaty z poślubioną w kościele św. Jana Anną Cathariną (1690–1739) z domu Wieder, która jako wdowa w 1735 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] powtórnie wyszła za mąż za kupca i ławnika Starego Miasta Johanna Alexandra Jungschulza (1695 – pochowany 1767 w kościele NMP) i wyprowadziła się wraz z nim do Elbląga. Pochowana 8 X 1739 w Gdańsku, grobie pierwszego męża. <br/><br/> | ||
| − | Pochowany 11 IX 1733 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]], w grobie nr 115. {{author:JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Pochowany 11 IX 1733 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]], w grobie nr 115. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| Linia 13: | Linia 13: | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 50, 220, 492; 2, 322; 5, 72. <br/> | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 50, 220, 492; 2, 322; 5, 72. <br/> | ||
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 127. | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 127. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 16:11, 2 sie 2023
FRIEDRICH WILHELM HAGEDORN (ok. 1683 – 2 IX 1733 Gdańsk), kupiec, ławnik Starego Miasta. Jeden z dziesięciorga dzieci kupca i armatora Friedricha i Esther z domu Bernsau.
Od 1709 właściciel Dworu Sołtysa (Schulzenhof, Sołtysówka) w Kowalach, który w 1721 odsprzedał swojemu bratu Johannowi Wilhelmowi. Od 1707 właściciel dóbr Artschau (Arciszewo koło Pruszcza Gdańskiego), zapisanych mu w spadku przez burmistrza Reinholda Wiedera, ojca przyszłej (od 1710) żony. W 1715 wsparł kwotą 2000 florenów dzieci leczone w Pockenhaus ( Domu dla Chorych na Ospę). W 1721 zakupił Wieniec (Kronenhof; na Wyspie Sobieszewskiej). Od 1725 kwatermistrz, od 1726 ławnik Starego Miasta Gdańska. Od 1730 właściciel zajazdu w Nowych Szkotach oraz współwłaściciel (wraz z Balthasarem Hagemeisterem III) młyna w Straszynie.
Jako witryk (osoba świecka zarządzająca majątkiem) kościoła św. Jana był wielokrotnie sygnowany na elementach wyposażenia kościoła, m.in. na dzbanie liturgicznym z 1709, wykonanym przez gdańskiego złotnika Daniela Grenza. Od 1731 właściciel stalli w kościele św. Jana, usytuowanej w południowo-zachodnim narożniku (pod emporą), przyozdobionej żelaznym lichtarzem z 1730 (zniszczone w marcu 1945).
Od 13 II 1710 żonaty z poślubioną w kościele św. Jana Anną Cathariną (1690–1739) z domu Wieder, która jako wdowa w 1735 w kościele św. Elżbiety powtórnie wyszła za mąż za kupca i ławnika Starego Miasta Johanna Alexandra Jungschulza (1695 – pochowany 1767 w kościele NMP) i wyprowadziła się wraz z nim do Elbląga. Pochowana 8 X 1739 w Gdańsku, grobie pierwszego męża.
Pochowany 11 IX 1733 w kościele św. Piotra i Pawła, w grobie nr 115.
Bibliografia:
Drost Willi, Kunstdenkmäler der Stadt Danzig, Bd. I: Sankt Johann, Stuttgart, 1957, s. 116–118, 183.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 50, 220, 492; 2, 322; 5, 72.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 127.
