STEFFENS CARL OTTO, kupiec, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Otto_Steffens_willa.JPG |thumb| Była willa Steffensów przy ul. Jaśkowa Dolina 15, 2022]] | [[File: Otto_Steffens_willa.JPG |thumb| Była willa Steffensów przy ul. Jaśkowa Dolina 15, 2022]] | ||
'''CARL OTTO STEFFENS''' (7 IV 1826 Gdańsk – 12 VIII 1904 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[STEFFENS EDUARD LUDWIG FERDINAND, kupiec, radny | Eduarda Ludwiga Ferdinanda Steffensa]]. Wiosną 1845 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], w latach 1845–1848 studiował prawo w Berlinie i Heidelbergu. Po studiach do 1861 sędzia w miejskim i powiatowym sądzie w Gdańsku, współwłaściciel rodzinnej firmy handlu zbożem i drewnem Carl Gottlieb Steffens und Söhne (z biurami w [[ZŁOTA KAMIENICZKA | Złotej Kamieniczce]]). <br/><br/> | '''CARL OTTO STEFFENS''' (7 IV 1826 Gdańsk – 12 VIII 1904 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[STEFFENS EDUARD LUDWIG FERDINAND, kupiec, radny | Eduarda Ludwiga Ferdinanda Steffensa]]. Wiosną 1845 ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], w latach 1845–1848 studiował prawo w Berlinie i Heidelbergu. Po studiach do 1861 sędzia w miejskim i powiatowym sądzie w Gdańsku, współwłaściciel rodzinnej firmy handlu zbożem i drewnem Carl Gottlieb Steffens und Söhne (z biurami w [[ZŁOTA KAMIENICZKA | Złotej Kamieniczce]]). <br/><br/> | ||
| − | Od 1861 radca prawny rodzinnej firmy, po śmierci ojca od 1864 współwłaściciel wraz z innymi członkami rodziny, a jednocześnie jej szef; w latach 1864–1874 właściciel należącej do rodziny kamienicy przy Langgasse 28 (ul. Długa). Udziałowiec [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK | Danziger Privat-Aktien-Bank]] i aktywny działacz [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1864–1884 we własnej kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 117 (ul. św. Ducha 41/43), w 1884 i w latach następnych w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 4 (ul. Jaśkowa Dolina 15, w miejscu dawnego dworu [[LABES JOHANN, kupiec, senator | Johanna Labesa]]). <br/><br/> | + | Od 1861 radca prawny rodzinnej firmy, po śmierci ojca od 1864 współwłaściciel wraz z innymi członkami rodziny, a jednocześnie jej szef; w latach 1864–1874 właściciel należącej do rodziny kamienicy przy Langgasse 28 (ul. Długa). Udziałowiec [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK | Danziger Privat-Aktien-Bank]] i aktywny działacz [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1864–1884 we własnej kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 117 (ul. św. Ducha 41/43), w 1884 i w latach następnych w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 4 (ul. Jaśkowa Dolina 15, w miejscu dawnego dworu [[LABES JOHANN, kupiec, senator | Johanna Labesa]], po I wojnie światowej własność [[GRUNDMANN EMIL, kupiec, poseł do Volkstagu | Emila Grundmanna]]). <br/><br/> |
W latach 1863–1898 członek Rady Miejskiej (w której zastąpił ojca), 1871–1878 jej wiceprzewodniczący, od 1880 do grudnia 1898 przewodniczący. Współpracował ściśle z nadburmistrzem [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopoldem von Winterem]] na rzecz unowocześnienia Gdańska, mając duży wpływ na gospodarkę (rozwój przemysłu, portu, żeglugi) i sprawy społeczne (kultura i oświata). 25 III 1896, w 70. rocznicę urodzin, Rada Miejska nadała mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Uroczystość wręczenia odbyła się 7 kwietnia w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], uroczysty bankiet wieczorem w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Do 1945 patron ulicy we Wrzeszczu (od 1946 ul. Stefana Batorego). <br/><br/> | W latach 1863–1898 członek Rady Miejskiej (w której zastąpił ojca), 1871–1878 jej wiceprzewodniczący, od 1880 do grudnia 1898 przewodniczący. Współpracował ściśle z nadburmistrzem [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopoldem von Winterem]] na rzecz unowocześnienia Gdańska, mając duży wpływ na gospodarkę (rozwój przemysłu, portu, żeglugi) i sprawy społeczne (kultura i oświata). 25 III 1896, w 70. rocznicę urodzin, Rada Miejska nadała mu [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Uroczystość wręczenia odbyła się 7 kwietnia w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], uroczysty bankiet wieczorem w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]]. Do 1945 patron ulicy we Wrzeszczu (od 1946 ul. Stefana Batorego). <br/><br/> | ||
11 VIII 1854 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z kuzynką, panną Marią Elisabeth (8 IV 1835 – 7 IV 1920), córką [[STEFFENS CARL WILHELM GUSTAV, kupiec, radca | Carla Wilhelma Gustava Steffensa]]. Miał synów [[STEFFENS KURT, urzędnik | Kurta]] i Carla Gottlieba (o którym brak wiadomości). Z córek Maria Andelisa (1856–1944) była żoną Augusta Alfreda Becka (1847–1882), z kolei Paula – małżonką radcy rejencyjnego Richarda Claassena.<br/><br/> | 11 VIII 1854 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z kuzynką, panną Marią Elisabeth (8 IV 1835 – 7 IV 1920), córką [[STEFFENS CARL WILHELM GUSTAV, kupiec, radca | Carla Wilhelma Gustava Steffensa]]. Miał synów [[STEFFENS KURT, urzędnik | Kurta]] i Carla Gottlieba (o którym brak wiadomości). Z córek Maria Andelisa (1856–1944) była żoną Augusta Alfreda Becka (1847–1882), z kolei Paula – małżonką radcy rejencyjnego Richarda Claassena.<br/><br/> | ||
Po jego śmierci właścicielem firmy został [[BERENZ CARL HERMANN EMIL, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy| Emil Berenz]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po jego śmierci właścicielem firmy został [[BERENZ CARL HERMANN EMIL, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy| Emil Berenz]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:55, 31 mar 2023
CARL OTTO STEFFENS (7 IV 1826 Gdańsk – 12 VIII 1904 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Eduarda Ludwiga Ferdinanda Steffensa. Wiosną 1845 ukończył Gimnazjum Miejskie, w latach 1845–1848 studiował prawo w Berlinie i Heidelbergu. Po studiach do 1861 sędzia w miejskim i powiatowym sądzie w Gdańsku, współwłaściciel rodzinnej firmy handlu zbożem i drewnem Carl Gottlieb Steffens und Söhne (z biurami w Złotej Kamieniczce).
Od 1861 radca prawny rodzinnej firmy, po śmierci ojca od 1864 współwłaściciel wraz z innymi członkami rodziny, a jednocześnie jej szef; w latach 1864–1874 właściciel należącej do rodziny kamienicy przy Langgasse 28 (ul. Długa). Udziałowiec Danziger Privat-Aktien-Bank i aktywny działacz Korporacji Kupców. W latach 1864–1884 we własnej kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 117 (ul. św. Ducha 41/43), w 1884 i w latach następnych w swojej willi przy Jäschkentaler Weg 4 (ul. Jaśkowa Dolina 15, w miejscu dawnego dworu Johanna Labesa, po I wojnie światowej własność Emila Grundmanna).
W latach 1863–1898 członek Rady Miejskiej (w której zastąpił ojca), 1871–1878 jej wiceprzewodniczący, od 1880 do grudnia 1898 przewodniczący. Współpracował ściśle z nadburmistrzem Leopoldem von Winterem na rzecz unowocześnienia Gdańska, mając duży wpływ na gospodarkę (rozwój przemysłu, portu, żeglugi) i sprawy społeczne (kultura i oświata). 25 III 1896, w 70. rocznicę urodzin, Rada Miejska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Uroczystość wręczenia odbyła się 7 kwietnia w Ratuszu Głównego Miasta, uroczysty bankiet wieczorem w Dworze Artusa. Do 1945 patron ulicy we Wrzeszczu (od 1946 ul. Stefana Batorego).
11 VIII 1854 w kościele Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z kuzynką, panną Marią Elisabeth (8 IV 1835 – 7 IV 1920), córką Carla Wilhelma Gustava Steffensa. Miał synów Kurta i Carla Gottlieba (o którym brak wiadomości). Z córek Maria Andelisa (1856–1944) była żoną Augusta Alfreda Becka (1847–1882), z kolei Paula – małżonką radcy rejencyjnego Richarda Claassena.
Po jego śmierci właścicielem firmy został Emil Berenz.
