ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE

Wersja z 11:27, 6 lut 2023

Siedziba Zrzeszenia w latach 1956–1957 przy al. Grunwaldzkiej 516

Tabliczka pamiątkowa na siedzibie Zrzeszenia w latach 1956–1957 przy al. Grunwaldzkiej 516

ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE (ZKP). Przed II wojną światową działało kilka organizacji społeczno-kulturalnych Kaszubów, żadna z nich nie miała masowego charakteru. Powstanie Zrzeszenia Kaszubskiego jako pierwszej masowej organizacji nastąpiło na fali wydarzeń związanych z Październikiem 1956. Zebranie organizacyjno-założycielskie odbyło się w Gdyni 28 X 1956, stowarzyszenie zarejestrowano 12 XI 1956, pierwszy zjazd miał miejsce w Gdańsku 2 XII 1956.

Gdańsk od początku jest siedzibą władz naczelnych stowarzyszenia (ul. Straganiarska 20–22). Jednocześnie w Gdańsku znajduje się jeden z oddziałów terenowych, powstały 17 II 1957 (jego pierwszym prezesem był Jan Pastwa). W 1964 Zrzeszenie Kaszubskie poszerzyło swoją formułę i zasięg działania, przyjmując nazwę: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, koncentrując się na nobilitowaniu i promowaniu języka i kultury kaszubskiej.

ZKP liczy 90 oddziałów terenowych oraz kilka klubów (łącznie liczbę członków szacuje się na około 4500 osób). Najstarszym klubem, założonym w 1962 przez Lecha Bądkowskiego, jest Klub Studencki „Pomorania”, skupiający młodzież kaszubsko-pomorską studiującą w uczelniach Trójmiasta. ZKP posiada własną prasę.

W latach 1957–1961 w Gdańsku ukazywał się dwutygodnik „Kaszëbë”. Po jego likwidacji od 1963 ukazywał się „Biuletyn Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubskiego”, w 1969 przemianowany na „Pomeranię” – miesięcznik ukazujący się w Gdańsku do dnia dzisiejszego. Siedzibą władz ZKP od 23 IV 1993 jest gdański Dom Kaszubski w odbudowanych kamieniczkach przy ul. Straganiarskiej 20/23, gdzie mieści się także redakcja „Pomeranii”, Akademia Kształcenia Zawodowego, Instytut Kaszubski oraz Tawerna Mestwin. W 1995 wyróżnione Nagrodą Bursztynowego Mieczyka. COB