KUBIŃSKI WOJCIECH, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
(zmiany nadesłane prze Małgorzatę Ogonowską) |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Na UG był wicedyrektorem do spraw studenckich w Instytucie Anglistyki (1993–1996), założycielem i pierwszym kierownikiem (1994/1995) zaocznych magisterskich studiów uzupełniających II stopnia, kierownikiem Zakładu Językoznawstwa (2000–2005), a następnie Zakładu Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową (2005–2010), Zakładu Translatoryki (2010–2011), Katedry Translatoryki (2011–2012 i 2013–2016), a także kierownikiem Centrum Translatorycznego przy Wydziale Filologicznym UG (2015–2016). Był współzałożycielem specjalności translatorycznej w Instytucie Anglistyki UG (2006), a w roku akademickim 2010/2011 Studiów Podyplomowych Translatoryka, w pierwszej edycji wspartych funduszami europejskimi („Kapitał Ludzki”). <br/><br/> | Na UG był wicedyrektorem do spraw studenckich w Instytucie Anglistyki (1993–1996), założycielem i pierwszym kierownikiem (1994/1995) zaocznych magisterskich studiów uzupełniających II stopnia, kierownikiem Zakładu Językoznawstwa (2000–2005), a następnie Zakładu Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową (2005–2010), Zakładu Translatoryki (2010–2011), Katedry Translatoryki (2011–2012 i 2013–2016), a także kierownikiem Centrum Translatorycznego przy Wydziale Filologicznym UG (2015–2016). Był współzałożycielem specjalności translatorycznej w Instytucie Anglistyki UG (2006), a w roku akademickim 2010/2011 Studiów Podyplomowych Translatoryka, w pierwszej edycji wspartych funduszami europejskimi („Kapitał Ludzki”). <br/><br/> | ||
W latach 1981–2010 współpracował z Festiwalem Polskich Filmów Fabularnych, tłumacząc symultanicznie dialogi polskich filmów na język angielski, w latach 90. XX wieku z [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademią Medyczną w Gdańsku]] – był tłumaczem kabinowym szkoleń, które pod auspicjami Rady Europy przeprowadzano dla instytucji państwowych oraz organizacji pozarządowych na temat pomocy dla osób zagrożonych AIDS. Dla Sądu Okręgowego w Warszawie oceniał tłumaczenia kandydatów na tłumaczy przysięgłych. | W latach 1981–2010 współpracował z Festiwalem Polskich Filmów Fabularnych, tłumacząc symultanicznie dialogi polskich filmów na język angielski, w latach 90. XX wieku z [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademią Medyczną w Gdańsku]] – był tłumaczem kabinowym szkoleń, które pod auspicjami Rady Europy przeprowadzano dla instytucji państwowych oraz organizacji pozarządowych na temat pomocy dla osób zagrożonych AIDS. Dla Sądu Okręgowego w Warszawie oceniał tłumaczenia kandydatów na tłumaczy przysięgłych. | ||
| − | Zorganizował (wraz z żoną, [[KUBIŃSKA OLGA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Olgą Kubińską]]) dwie edycje Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej „Przekładając nieprzekładalne” (1999, 2002). Współredagował serię „Przekładając nieprzekładalne”, ukazującą się w Wydawnictwie Uniwersytetu Gdańskiego (od 2000). Tłumaczył (również wspólnie z Olgą Kubińską) między innymi Alexandre’a Koyrégo, George’a Steinera, Zygmunta Baumana, Franka Kermode’a czy Anthony’ego Burgessa. <br/><br/> | + | Zorganizował (wraz z żoną, [[KUBIŃSKA OLGA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Olgą Kubińską]]) dwie edycje Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej „Przekładając nieprzekładalne” (1999, 2002). Współredagował serię „Przekładając nieprzekładalne”, ukazującą się w Wydawnictwie Uniwersytetu Gdańskiego (od 2000). Tłumaczył (również wspólnie z Olgą Kubińską) między innymi Alexandre’a Koyrégo, George’a Steinera, Zygmunta Baumana, Franka Kermode’a, Philipa Rotha czy Anthony’ego Burgessa. <br/><br/> |
Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015). Z okazji czterdziestolecia pracy naukowej współpracownicy, uczniowie i przyjaciele ofiarowali mu publikację ''Pod pretekstem słów. Księga jubileuszowa dla Profesora Wojciecha Kubińskiego'' (pod red. Pauli Gorszczyńskiej i Wiolety Karwackiej, 2016). {{author: MO}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015). Z okazji czterdziestolecia pracy naukowej współpracownicy, uczniowie i przyjaciele ofiarowali mu publikację ''Pod pretekstem słów. Księga jubileuszowa dla Profesora Wojciecha Kubińskiego'' (pod red. Pauli Gorszczyńskiej i Wiolety Karwackiej, 2016). {{author: MO}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:46, 3 lut 2023
.jpg)
WOJCIECH KUBIŃSKI (ur. 10 VI 1953 Gdynia), profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG), specjalista między innymi w zakresie językoznawstwa kognitywnego i translatoryki, tłumacz. Syn pracownika Polskich Linii Oceanicznych Zenona Kubińskiego (6 II 1929 Warszawa – 25 VII 1995 Gdańsk) i Danuty Kubińskiej z domu Słapczyńskiej (20 II 1926 Zaklików). Wczesne lata dzieciństwa spędził z rodzicami za granicą: w Bombaju (1957–1958) oraz w Tokio (1963–1967). W Japonii uczył się w St. Mary’s International School, kanadyjskiej szkole z angielskim językiem wykładowym. Po powrocie do Polski uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 7 im. Tadeusza Kościuszki w Sopocie, następnie w latach 1968–1972 do III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni (do klasy z wykładowym językiem angielskim).
W 1972 rozpoczął studia anglistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu. W ramach programu wymiany studentów między UAM a University of Sussex w Brighton przebywał przez trzy miesiące 1977 w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku obronił pracę magisterską przygotowaną pod kierunkiem prof. Jacka Fisiaka.
Od 1977 związany z UG. Jako asystent stażysta rozpoczął pracę w Zakładzie Filologii Angielskiej UG. W latach 1979–1980 przebywał na stypendium British Council na University of Sussex. Po powrocie zaangażował się w działalność Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Był jednym z oficjalnych tłumaczy jego Komisji Krajowej, a w stanie wojennym jednym z redaktorów podziemnego czasopisma „Gryps”. Zatrzymany w lipcu 1982 i przetrzymywany w Areszcie Śledczym przy ul. Kurkowej w Gdańsku, został zwolniony w lipcu 1983 (na podstawie amnestii). Członkiem Solidarności pozostawał do 1990, odszedł po ataku Lecha Wałęsy na Jerzego Turowicza.
Po wyjściu z aresztu został ponownie zatrudniony na UG. Pod kierunkiem prof. Tomasza P. Krzeszowskiego dokończył rozprawę doktorską Reflexivization in English and Polish. An Arc Pair Grammar View i obronił ją w 1985 (została opublikowana w Niemczech w 1987). W roku akademickim 1990/1991 przebywał na stypendium Fundacji Fulbrighta w USA (University of California w San Diego). W 1999 uzyskał habilitację na podstawie monografii Word order in English and Polish. On the statement of linearization patterns in Cognitive Grammar. Od 2015 profesor nadzwyczajny (tytularny) (na podstawie dorobku i monografii Obrazowanie a komunikacja. Gramatyka kognitywna wobec analizy dyskursu); od tego roku na stanowisku profesora zwyczajnego. W 2019 przeszedł na emeryturę, kontynuując współpracę z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Elblągu, w której wykłada od 1993.
Na UG był wicedyrektorem do spraw studenckich w Instytucie Anglistyki (1993–1996), założycielem i pierwszym kierownikiem (1994/1995) zaocznych magisterskich studiów uzupełniających II stopnia, kierownikiem Zakładu Językoznawstwa (2000–2005), a następnie Zakładu Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową (2005–2010), Zakładu Translatoryki (2010–2011), Katedry Translatoryki (2011–2012 i 2013–2016), a także kierownikiem Centrum Translatorycznego przy Wydziale Filologicznym UG (2015–2016). Był współzałożycielem specjalności translatorycznej w Instytucie Anglistyki UG (2006), a w roku akademickim 2010/2011 Studiów Podyplomowych Translatoryka, w pierwszej edycji wspartych funduszami europejskimi („Kapitał Ludzki”).
W latach 1981–2010 współpracował z Festiwalem Polskich Filmów Fabularnych, tłumacząc symultanicznie dialogi polskich filmów na język angielski, w latach 90. XX wieku z Akademią Medyczną w Gdańsku – był tłumaczem kabinowym szkoleń, które pod auspicjami Rady Europy przeprowadzano dla instytucji państwowych oraz organizacji pozarządowych na temat pomocy dla osób zagrożonych AIDS. Dla Sądu Okręgowego w Warszawie oceniał tłumaczenia kandydatów na tłumaczy przysięgłych.
Zorganizował (wraz z żoną, Olgą Kubińską) dwie edycje Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej „Przekładając nieprzekładalne” (1999, 2002). Współredagował serię „Przekładając nieprzekładalne”, ukazującą się w Wydawnictwie Uniwersytetu Gdańskiego (od 2000). Tłumaczył (również wspólnie z Olgą Kubińską) między innymi Alexandre’a Koyrégo, George’a Steinera, Zygmunta Baumana, Franka Kermode’a, Philipa Rotha czy Anthony’ego Burgessa.
Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015). Z okazji czterdziestolecia pracy naukowej współpracownicy, uczniowie i przyjaciele ofiarowali mu publikację Pod pretekstem słów. Księga jubileuszowa dla Profesora Wojciecha Kubińskiego (pod red. Pauli Gorszczyńskiej i Wiolety Karwackiej, 2016).
