NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|- | |- | ||
| 1993–2001 | | 1993–2001 | ||
| − | | [[NOWAK MACIEJ | Maciej Nowak]] | + | | [[NOWAK MACIEJ, krytyk, historyk teatru | Maciej Nowak]] |
|- | |- | ||
| 2001 | | 2001 | ||
Wersja z 17:40, 27 gru 2022
NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 8 IX 1954. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej.
W 1974 WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. Wydawał własne pismo, zob. „Ziemia Gdańska. Biuletyn Metodyczny”.
W 1992, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie. 5 X 1992, podczas odbywającej się w Ratuszu Starego Miasta konferencji ministrów kultury krajów nadbałtyckich, decyzją wojewody gdańskiego Macieja Płażyńskiego WDK został przekształcony w NCK. Przez pierwsze sześć lat w NCK-u mieścił się sekretariat organizacji ministrów kultury państw nadbałtyckich Ars Baltica.
Zadaniem NCK-u jest upowszechnianie kultury, organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa pomorskiego z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego. Realizowane są projekty muzyczne, literackie, naukowe, filmowe, wystawy oraz działania interdyscyplinarne, warsztatowe, akcje kulturalne i społeczne, jak również wydawnicze (głównie materiałów po organizowanych sesjach, na przykład Fortyfikacje Gdańska, Kamienica w krajach Europy Północnej czy 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku, Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego).
Gospodarz i główny użytkownik budynku Ratusza Starego Miasta, mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji, sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W 1995, w wyniku porozumienia z archidiecezją gdańską, przedłużonego w 2007 do 2045, NCK przejął w użytkowanie do celów wystawowych i koncertowych kościół św. Jana (Centrum św. Jana). W 2010 został wyróżniony Medalem św. Wojciecha.
| 1992–1993 | Tomasz Bedyński |
| 1993–2001 | Maciej Nowak |
| 2001 | Marek Wysoczański |
| 2001–2003 | Adam Hlebowicz |
| 2003–2004 | Arkadiusz Rybicki |
| 2004– | Lawrence Okey Ugwu |
