KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (Piecki)
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA''', Gdańsk-[[PIECKI| Piecki]], ul. Piecewska 9. Parafię założono dekretem [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | biskupa Lecha Kaczmarka]] z 14 X 1977, wydzielając z obszaru parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościele św. Franciszka z Asyżu]]. Początkowo obejmowała także [[SUCHANINO | Suchanino]] (do wyodrębnienia w 1982 parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE | kościele św. Maksymiliana Kolbe]]) oraz [[MIGOWO | Migowo]] (do wyłączenia w 1997 parafii przy [[KOŚCIÓŁ MIŁOSIERDZIA BOŻEGO | kościele Miłosierdzia Bożego]]).<br/><br/> | '''KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA''', Gdańsk-[[PIECKI| Piecki]], ul. Piecewska 9. Parafię założono dekretem [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | biskupa Lecha Kaczmarka]] z 14 X 1977, wydzielając z obszaru parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościele św. Franciszka z Asyżu]]. Początkowo obejmowała także [[SUCHANINO | Suchanino]] (do wyodrębnienia w 1982 parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE | kościele św. Maksymiliana Kolbe]]) oraz [[MIGOWO | Migowo]] (do wyłączenia w 1997 parafii przy [[KOŚCIÓŁ MIŁOSIERDZIA BOŻEGO | kościele Miłosierdzia Bożego]]).<br/><br/> | ||
Działalność parafii zainaugurowała 27 XI 1977 msza w dawnej masarni przy ul. Mozarta na [[SUCHANINO | Suchaninie]], pod przewodnictwem dziekana, ks. prałata Mieczysława Goździewskiego, który przekazał pierwszemu proboszczowi, ks. Władysławowi Matysowi, kamień węgłowy z Bazyliki św. Piotra w Rzymie. 6 XII 1977 wykupiono teren pod budowę świątyni. Kościół dwukondygnacyjny, projektu między innymi Adama Walczaka i Tadeusza Skwiercza, rozpoczęto budować w 1978, jako votum dziękczynne za wybór papieża Polaka. W trakcie budowy kościoła liturgie były sprawowane w tzw. domku sióstr. W 1980 zakończono budowę, 30 listopada tego roku biskup Lech Kaczmarek poświęcił kościół dolny. W latach 80. XX wieku od strony północno-wschodniej wzniesiono wieżę podtrzymującą konstrukcję kościoła górnego, zwieńczoną ogromnym, 18-metrowym krzyżem. Do 2007 pokryto nowoczesnym, cztero-częściowym dachem ze szwedzkiej blachodachówki i częściowo wyposażono kościół górny wraz z balkonem chóru (610 m²), przebudowano prezbiterium, w którym ustawiono marmurowy ołtarz, chrzcielnicę, ambonę i ambonkę – miejsce przewodniczenia oraz zainstalowano witraże – wszystko według projektu profesora Konstantego Ludwika Koschembahr-Łyskowskiego (18 VII 1940 Komorowo – 2011), kierownika Pracowni Witraży Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prace kamieniarskie wykonała firma „Murkam” Leona Czerwińskiego z Przodkowa, witraże wrocławska pracownia Zbigniewa Jaworskiego. W 2009 na wieży, obok krzyża zamontowano carillon. Po ostatecznym doposażeniu kościoła w budowane od 2011 dębowe ławki oraz konfesjonały, od Wielkanocy 2012 rozpoczęto coniedzielne sprawowanie liturgii w kościele górnym. Z racji swej konstrukcji i wyposażenia kościół – oprócz funkcji liturgicznych – stał się też wnętrzem koncertowym.<br/><br/> | Działalność parafii zainaugurowała 27 XI 1977 msza w dawnej masarni przy ul. Mozarta na [[SUCHANINO | Suchaninie]], pod przewodnictwem dziekana, ks. prałata Mieczysława Goździewskiego, który przekazał pierwszemu proboszczowi, ks. Władysławowi Matysowi, kamień węgłowy z Bazyliki św. Piotra w Rzymie. 6 XII 1977 wykupiono teren pod budowę świątyni. Kościół dwukondygnacyjny, projektu między innymi Adama Walczaka i Tadeusza Skwiercza, rozpoczęto budować w 1978, jako votum dziękczynne za wybór papieża Polaka. W trakcie budowy kościoła liturgie były sprawowane w tzw. domku sióstr. W 1980 zakończono budowę, 30 listopada tego roku biskup Lech Kaczmarek poświęcił kościół dolny. W latach 80. XX wieku od strony północno-wschodniej wzniesiono wieżę podtrzymującą konstrukcję kościoła górnego, zwieńczoną ogromnym, 18-metrowym krzyżem. Do 2007 pokryto nowoczesnym, cztero-częściowym dachem ze szwedzkiej blachodachówki i częściowo wyposażono kościół górny wraz z balkonem chóru (610 m²), przebudowano prezbiterium, w którym ustawiono marmurowy ołtarz, chrzcielnicę, ambonę i ambonkę – miejsce przewodniczenia oraz zainstalowano witraże – wszystko według projektu profesora Konstantego Ludwika Koschembahr-Łyskowskiego (18 VII 1940 Komorowo – 2011), kierownika Pracowni Witraży Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prace kamieniarskie wykonała firma „Murkam” Leona Czerwińskiego z Przodkowa, witraże wrocławska pracownia Zbigniewa Jaworskiego. W 2009 na wieży, obok krzyża zamontowano carillon. Po ostatecznym doposażeniu kościoła w budowane od 2011 dębowe ławki oraz konfesjonały, od Wielkanocy 2012 rozpoczęto coniedzielne sprawowanie liturgii w kościele górnym. Z racji swej konstrukcji i wyposażenia kościół – oprócz funkcji liturgicznych – stał się też wnętrzem koncertowym.<br/><br/> | ||
| − | Życie parafialne skupia się przede wszystkim w kościele dolnym, zbudowanym na planie zbiegającego się w prezbiterium trójkąta. Strop podtrzymuje kolumnada, na której rozmieszczono stacje Drogi Krzyżowej autorstwa rzeźbiarki i medalierki Krystyny Kręcickiej. Jej dziełem jest także figura Matki Bożej na ścianie bocznej prezbiterium. W ścianie ołtarzowej płaskorzeźba o treści eucharystycznej. Przechowuje się tu także fragmenty Ołtarza Papieskiego ([[PAPIEŻ JAN PAWEŁ II W GDAŃSKU | papież Jan Paweł II w Gdańsku]]), autorstwa [[KOŁODZIEJ MARIAN | Mariana Kołodzieja]], z mszy na [[ZASPA | Zaspie]] w 1987 (od 1994 w kaplicy św. Wojciecha).<br/><br/> | + | Życie parafialne skupia się przede wszystkim w kościele dolnym, zbudowanym na planie zbiegającego się w prezbiterium trójkąta. Strop podtrzymuje kolumnada, na której rozmieszczono stacje Drogi Krzyżowej autorstwa rzeźbiarki i medalierki Krystyny Kręcickiej. Jej dziełem jest także figura Matki Bożej na ścianie bocznej prezbiterium. W ścianie ołtarzowej płaskorzeźba o treści eucharystycznej. Przechowuje się tu także fragmenty Ołtarza Papieskiego ([[PAPIEŻ JAN PAWEŁ II W GDAŃSKU | papież Jan Paweł II w Gdańsku]]), autorstwa [[KOŁODZIEJ MARIAN, artysta plastyk, scenograf, honorowy obywatel Gdańska, patron gdańskiej ulicy | Mariana Kołodzieja]], z mszy na [[ZASPA | Zaspie]] w 1987 (od 1994 w kaplicy św. Wojciecha).<br/><br/> |
Dom parafialny wkomponowany w bryłę świątyni od strony południowo-zachodniej skupia działalność ponad 30 różnych organizacji i stowarzyszeń kościelnych, w tym chór [[CANTORES MINORES GEDANENSES | Cantores Minores Gedanenses]]. Mieści się tu między innymi od 1999 I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha, od 1998 Centrum Kształcenia Ponadgimnazjalnego im. prof. Kazimierza Sośnickiego oraz Muzeum Pedagogiczne, od 2012 Gimnazjum Katolickie. {{author: SK}} <br /><br /> | Dom parafialny wkomponowany w bryłę świątyni od strony południowo-zachodniej skupia działalność ponad 30 różnych organizacji i stowarzyszeń kościelnych, w tym chór [[CANTORES MINORES GEDANENSES | Cantores Minores Gedanenses]]. Mieści się tu między innymi od 1999 I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha, od 1998 Centrum Kształcenia Ponadgimnazjalnego im. prof. Kazimierza Sośnickiego oraz Muzeum Pedagogiczne, od 2012 Gimnazjum Katolickie. {{author: SK}} <br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Aktualna wersja na dzień 10:09, 26 gru 2022
KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA, Gdańsk- Piecki, ul. Piecewska 9. Parafię założono dekretem biskupa Lecha Kaczmarka z 14 X 1977, wydzielając z obszaru parafii przy kościele św. Franciszka z Asyżu. Początkowo obejmowała także Suchanino (do wyodrębnienia w 1982 parafii przy kościele św. Maksymiliana Kolbe) oraz Migowo (do wyłączenia w 1997 parafii przy kościele Miłosierdzia Bożego).
Działalność parafii zainaugurowała 27 XI 1977 msza w dawnej masarni przy ul. Mozarta na Suchaninie, pod przewodnictwem dziekana, ks. prałata Mieczysława Goździewskiego, który przekazał pierwszemu proboszczowi, ks. Władysławowi Matysowi, kamień węgłowy z Bazyliki św. Piotra w Rzymie. 6 XII 1977 wykupiono teren pod budowę świątyni. Kościół dwukondygnacyjny, projektu między innymi Adama Walczaka i Tadeusza Skwiercza, rozpoczęto budować w 1978, jako votum dziękczynne za wybór papieża Polaka. W trakcie budowy kościoła liturgie były sprawowane w tzw. domku sióstr. W 1980 zakończono budowę, 30 listopada tego roku biskup Lech Kaczmarek poświęcił kościół dolny. W latach 80. XX wieku od strony północno-wschodniej wzniesiono wieżę podtrzymującą konstrukcję kościoła górnego, zwieńczoną ogromnym, 18-metrowym krzyżem. Do 2007 pokryto nowoczesnym, cztero-częściowym dachem ze szwedzkiej blachodachówki i częściowo wyposażono kościół górny wraz z balkonem chóru (610 m²), przebudowano prezbiterium, w którym ustawiono marmurowy ołtarz, chrzcielnicę, ambonę i ambonkę – miejsce przewodniczenia oraz zainstalowano witraże – wszystko według projektu profesora Konstantego Ludwika Koschembahr-Łyskowskiego (18 VII 1940 Komorowo – 2011), kierownika Pracowni Witraży Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prace kamieniarskie wykonała firma „Murkam” Leona Czerwińskiego z Przodkowa, witraże wrocławska pracownia Zbigniewa Jaworskiego. W 2009 na wieży, obok krzyża zamontowano carillon. Po ostatecznym doposażeniu kościoła w budowane od 2011 dębowe ławki oraz konfesjonały, od Wielkanocy 2012 rozpoczęto coniedzielne sprawowanie liturgii w kościele górnym. Z racji swej konstrukcji i wyposażenia kościół – oprócz funkcji liturgicznych – stał się też wnętrzem koncertowym.
Życie parafialne skupia się przede wszystkim w kościele dolnym, zbudowanym na planie zbiegającego się w prezbiterium trójkąta. Strop podtrzymuje kolumnada, na której rozmieszczono stacje Drogi Krzyżowej autorstwa rzeźbiarki i medalierki Krystyny Kręcickiej. Jej dziełem jest także figura Matki Bożej na ścianie bocznej prezbiterium. W ścianie ołtarzowej płaskorzeźba o treści eucharystycznej. Przechowuje się tu także fragmenty Ołtarza Papieskiego ( papież Jan Paweł II w Gdańsku), autorstwa Mariana Kołodzieja, z mszy na Zaspie w 1987 (od 1994 w kaplicy św. Wojciecha).
Dom parafialny wkomponowany w bryłę świątyni od strony południowo-zachodniej skupia działalność ponad 30 różnych organizacji i stowarzyszeń kościelnych, w tym chór Cantores Minores Gedanenses. Mieści się tu między innymi od 1999 I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha, od 1998 Centrum Kształcenia Ponadgimnazjalnego im. prof. Kazimierza Sośnickiego oraz Muzeum Pedagogiczne, od 2012 Gimnazjum Katolickie.
| 1977–1997 | ks. Władysław Wojciech Matys |
| 26 VI 1997 – | ks. Wojciech Chistowski |
