SCHUMANN SAMUEL FRIEDRICH, burmistrz Gdańska
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN''' (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem burmistrza [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] [[SCHUMANN JACOB ERNST, burmistrz Gdańska | Jacoba Ernsta Schumanna]] i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885). <br/><br/> | '''SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN''' (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem burmistrza [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] [[SCHUMANN JACOB ERNST, burmistrz Gdańska | Jacoba Ernsta Schumanna]] i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885). <br/><br/> | ||
| − | Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 roku studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 roku został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był [[SYNDYK MIEJSKI | syndykiem]] w [[RADA MIEJSKA | Zarządzie Miasta Gdańska]]. Po nagłej śmierci [[JACOBI CARL GEORG ADOLPH | Carla Jacobiego]] od grudnia 1846 | + | Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 roku studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 roku został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był [[SYNDYK MIEJSKI | syndykiem]] w [[RADA MIEJSKA | Zarządzie Miasta Gdańska]]. Po nagłej śmierci [[JACOBI CARL GEORG ADOLPH, burmistrz Gdańska | Carla Jacobiego]] od grudnia 1846 do emerytury w grudniu 1862 był gdańskim burmistrzem, zastępcą nadburmistrzów [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachima Heinricha von Weickhmanna]] i [[GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska | Karla Augusta Groddecka]]. <br/><br/> |
| − | W 1846 | + | W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], wcześniej do [[TOWARZYSTWO BIBLIJNE | Towarzystwa Biblijnego]] i [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]], wspierającego stypendiami ubogich studentów z Gdańska i Pomorza. <br/><br/> |
| − | Mieszkał od 1835 w kamienicy przy Brotbänkengasse 43 (ul. Chlebnicka), nabytej od wdowy po [[GNUSCHKE JOHANN CARL | Johannie Carlu Gnuschke]] i sprzedanej w 1862 roku. Od 1827 roku był żonaty z Marią Johanną Drebs (1810 Gdańsk – 1900 Słupsk), która przeżyła wszystkich swoich synów. Najstarszy Franz Drebs von Schumann (1828–1893) był w 1858 roku sędzią w Malborku, po 1870 prezesem sądu w jednym z miast Prus Wschodnich, w 1884 w Gdańsku. Friedrich Drebs von Schumann (1832 – 9 XII 1856) w 1856 pracował jako lekarz stażysta w szpitalu miejskim w Gdańsku, gdzie zaraził się tyfusem i zmarł. Heinrich Drebs von Schumann (1836–1867) był sędzią, zmarł w Zgorzelcu. Handlem w Gdańsku zajmowali się synowie Otto Oswald Drebs von Schumann (1834–1879) i Gustav Drebs von Schumann (1850–1884). <br/><br/> | + | Mieszkał od 1835 w kamienicy przy Brotbänkengasse 43 (ul. Chlebnicka), nabytej od wdowy po [[GNUSCHKE JOHANN CARL, kupiec, radny | Johannie Carlu Gnuschke]] i sprzedanej w 1862 roku. Od 1827 roku był żonaty z Marią Johanną Drebs (1810 Gdańsk – 1900 Słupsk), która przeżyła wszystkich swoich synów. Najstarszy Franz Drebs von Schumann (1828–1893) był w 1858 roku sędzią w Malborku, po 1870 prezesem sądu w jednym z miast Prus Wschodnich, w 1884 w Gdańsku. Friedrich Drebs von Schumann (1832 – 9 XII 1856) w 1856 pracował jako lekarz stażysta w szpitalu miejskim w Gdańsku, gdzie zaraził się tyfusem i zmarł. Heinrich Drebs von Schumann (1836–1867) był sędzią, zmarł w Zgorzelcu. Handlem w Gdańsku zajmowali się synowie Otto Oswald Drebs von Schumann (1834–1879) i Gustav Drebs von Schumann (1850–1884). <br/><br/> |
Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu Zbawiciela]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarzu Zbawiciela]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:43, 21 gru 2022
SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem burmistrza I Wolnego Miasta Gdańska Jacoba Ernsta Schumanna i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885).
Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 roku studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 roku został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był syndykiem w Zarządzie Miasta Gdańska. Po nagłej śmierci Carla Jacobiego od grudnia 1846 do emerytury w grudniu 1862 był gdańskim burmistrzem, zastępcą nadburmistrzów Joachima Heinricha von Weickhmanna i Karla Augusta Groddecka.
W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, wcześniej do Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju, wspierającego stypendiami ubogich studentów z Gdańska i Pomorza.
Mieszkał od 1835 w kamienicy przy Brotbänkengasse 43 (ul. Chlebnicka), nabytej od wdowy po Johannie Carlu Gnuschke i sprzedanej w 1862 roku. Od 1827 roku był żonaty z Marią Johanną Drebs (1810 Gdańsk – 1900 Słupsk), która przeżyła wszystkich swoich synów. Najstarszy Franz Drebs von Schumann (1828–1893) był w 1858 roku sędzią w Malborku, po 1870 prezesem sądu w jednym z miast Prus Wschodnich, w 1884 w Gdańsku. Friedrich Drebs von Schumann (1832 – 9 XII 1856) w 1856 pracował jako lekarz stażysta w szpitalu miejskim w Gdańsku, gdzie zaraził się tyfusem i zmarł. Heinrich Drebs von Schumann (1836–1867) był sędzią, zmarł w Zgorzelcu. Handlem w Gdańsku zajmowali się synowie Otto Oswald Drebs von Schumann (1834–1879) i Gustav Drebs von Schumann (1850–1884).
Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Zbawiciela.
