AXT JOHANN EDUARD, prezes Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę AXT JOHANN EDUARD na AXT JOHANN EDUARD, prezes Gdańskiego Stowarzyszenia Wioślarskiego) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Johann_Eduard_Axt.png |thumb| Kamienice przy Langgasse 57-58 (ul. Długa), sprzedane przez Johanna Eduarda Axta na siedzibę Banku Przemysłowców z Poznania, 1924]] | [[File: Johann_Eduard_Axt.png |thumb| Kamienice przy Langgasse 57-58 (ul. Długa), sprzedane przez Johanna Eduarda Axta na siedzibę Banku Przemysłowców z Poznania, 1924]] | ||
| − | '''JOHANN EDUARD AXT''' (21 XI 1861 Gdańsk – 15 VIII 1944 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn [[AXT HERMANN EDUARD | Hermanna Eduarda]]. Od 1 II 1891 właściciel rodzinnego sklepu z porcelaną w dwóch kamienicach przy Langgasse 57 i 58 (ul. Długa). Od 1887 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1902–1903 pełnił funkcję prezesa [[DANZIGER RUDERVEREIN | Danziger Ruderverein (Gdańskie Stowarzyszenie Wioślarskie)]]. W 1921, po likwidacji sklepu przy Langgasse 57 i 58, sprzedał obie kamienice Bankowi Przemysłowców z Poznania, który założył tam swój gdański oddział, działający do 1928 (w latach 1939–1945 funkcjonowało w tym miejscu [[KINA | kino Tobis Palast]], od 1953 [[KINO LENINGRAD | Kino Leningrad (Neptun)]]). <br/><br/> | + | '''JOHANN EDUARD AXT''' (21 XI 1861 Gdańsk – 15 VIII 1944 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn [[AXT HERMANN EDUARD, kupiec | Hermanna Eduarda]]. Od 1 II 1891 właściciel rodzinnego sklepu z porcelaną w dwóch kamienicach przy Langgasse 57 i 58 (ul. Długa). Od 1887 był członkiem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1902–1903 pełnił funkcję prezesa [[DANZIGER RUDERVEREIN, klub wioślarski | Danziger Ruderverein (Gdańskie Stowarzyszenie Wioślarskie)]]. W 1921, po likwidacji sklepu przy Langgasse 57 i 58, sprzedał obie kamienice Bankowi Przemysłowców z Poznania, który założył tam swój gdański oddział, działający do 1928 (w latach 1939–1945 funkcjonowało w tym miejscu [[KINA | kino Tobis Palast]], od 1953 [[KINO LENINGRAD | Kino Leningrad (Neptun)]]). <br/><br/> |
Po 1920 jako rentier zamieszkał we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], we własnej kamienicy przy Johannistal 16 (ul. Matejki). Po jej sprzedaży mieszkał w 1928 i w latach następnych jako lokator w domu należącym do adwokata dr. Alfreda Muscate (1881–1968) przy Pelonkerstraße 112 (ul. Polanki). <br/><br/> | Po 1920 jako rentier zamieszkał we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], we własnej kamienicy przy Johannistal 16 (ul. Matejki). Po jej sprzedaży mieszkał w 1928 i w latach następnych jako lokator w domu należącym do adwokata dr. Alfreda Muscate (1881–1968) przy Pelonkerstraße 112 (ul. Polanki). <br/><br/> | ||
2 IV 1887 zawarł związek małżeński z Anne Elisabeth (16 VIII 1866 – 22 XII 1939, 28 XII poddana kremacji), córką Juliusa Antona Zimmermanna (1821–1898). W 1921 mieszkali z nim we Wrzeszczu synowie: Franz Julius (ur. 6 XII 1889 Gdańsk), kupiec, i Karl Heinrich (ur. 2 IV 1894 Gdańsk), architekt. W 1939 Franz Julius z rodziną mieszkał w Osnabrück, a Karl Heinrich z rodziną w Szczecinie. Córka Susanne Elisabeth (ur. 5 II 1897 Gdańsk) wraz z mężem Carstenem Rosenhagenem i dziesięciorgiem dzieci mieszkała w Bremie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 2 IV 1887 zawarł związek małżeński z Anne Elisabeth (16 VIII 1866 – 22 XII 1939, 28 XII poddana kremacji), córką Juliusa Antona Zimmermanna (1821–1898). W 1921 mieszkali z nim we Wrzeszczu synowie: Franz Julius (ur. 6 XII 1889 Gdańsk), kupiec, i Karl Heinrich (ur. 2 IV 1894 Gdańsk), architekt. W 1939 Franz Julius z rodziną mieszkał w Osnabrück, a Karl Heinrich z rodziną w Szczecinie. Córka Susanne Elisabeth (ur. 5 II 1897 Gdańsk) wraz z mężem Carstenem Rosenhagenem i dziesięciorgiem dzieci mieszkała w Bremie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 16:11, 2 lis 2022
JOHANN EDUARD AXT (21 XI 1861 Gdańsk – 15 VIII 1944 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn Hermanna Eduarda. Od 1 II 1891 właściciel rodzinnego sklepu z porcelaną w dwóch kamienicach przy Langgasse 57 i 58 (ul. Długa). Od 1887 był członkiem gdańskiej Korporacji Kupców. W latach 1902–1903 pełnił funkcję prezesa Danziger Ruderverein (Gdańskie Stowarzyszenie Wioślarskie). W 1921, po likwidacji sklepu przy Langgasse 57 i 58, sprzedał obie kamienice Bankowi Przemysłowców z Poznania, który założył tam swój gdański oddział, działający do 1928 (w latach 1939–1945 funkcjonowało w tym miejscu kino Tobis Palast, od 1953 Kino Leningrad (Neptun)).
Po 1920 jako rentier zamieszkał we Wrzeszczu, we własnej kamienicy przy Johannistal 16 (ul. Matejki). Po jej sprzedaży mieszkał w 1928 i w latach następnych jako lokator w domu należącym do adwokata dr. Alfreda Muscate (1881–1968) przy Pelonkerstraße 112 (ul. Polanki).
2 IV 1887 zawarł związek małżeński z Anne Elisabeth (16 VIII 1866 – 22 XII 1939, 28 XII poddana kremacji), córką Juliusa Antona Zimmermanna (1821–1898). W 1921 mieszkali z nim we Wrzeszczu synowie: Franz Julius (ur. 6 XII 1889 Gdańsk), kupiec, i Karl Heinrich (ur. 2 IV 1894 Gdańsk), architekt. W 1939 Franz Julius z rodziną mieszkał w Osnabrück, a Karl Heinrich z rodziną w Szczecinie. Córka Susanne Elisabeth (ur. 5 II 1897 Gdańsk) wraz z mężem Carstenem Rosenhagenem i dziesięciorgiem dzieci mieszkała w Bremie.
