MATTHAEI ADALBERT, rektor Technische Hochschule Danzig
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Adalbert_Matthaei.jpg|thumb|Adalbert Matthaei, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Gottheil & Sohn]]]] | [[File:Adalbert_Matthaei.jpg|thumb|Adalbert Matthaei, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Gottheil & Sohn]]]] | ||
| − | '''ADALBERT MATTHAEI''' (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.<br/><br/> | + | '''ADALBERT MATTHAEI''' (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, na którym stworzył Instytut Historii Sztuki, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.<br/><br/> |
Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do parlamentu ([[VOLKSTAG | Volkstagu)]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], jego I i II kadencji, od 31 stycznia do 1 X 1921 – jego prezydent. <br/><br/> | Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do parlamentu ([[VOLKSTAG | Volkstagu)]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], jego I i II kadencji, od 31 stycznia do 1 X 1921 – jego prezydent. <br/><br/> | ||
Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki [[RÜHLE SIEGFRIED, historyk sztuki | Siegfrieda Rühlego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki [[RÜHLE SIEGFRIED, historyk sztuki | Siegfrieda Rühlego]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:04, 1 lis 2022
ADALBERT MATTHAEI (4 VII 1859 Gierałdowo koło Bolesławca, Śląsk – 12 I 1924 Sopot), rektor Technische Hochschule Danzig (THD). Syn pastora Roberta Wilhelma. Ukończył gimnazjum w Berlinie, studiował historię i historię sztuki na uniwersytecie w Hamburgu i Halle, od 1881 doktor. W 1886 nauczyciel gimnazjum w Gießen, publikował prace z zakresu techniki rysunku. W 1893 podjął pracę na uniwersytecie w Kilonii, na którym stworzył Instytut Historii Sztuki, w 1893 habilitacja, od 1902 profesor. Od 19 VIII 1904 do śmierci profesor historii sztuki i budownictwa na Wydziale Architektury THD. Od 1 VII 1909 do 15 XI 1912 rektor.
Publikował prace z zakresu historii sztuki i architektury, w tym gdańskiej. Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska. Od 1920 z ramienia Niemieckiej Partii Narodowej poseł do parlamentu ( Volkstagu) II Wolnego Miasta Gdańska, jego I i II kadencji, od 31 stycznia do 1 X 1921 – jego prezydent.
Od 6 IX 1889 był żonaty z Anną Piebel (ur. 25 VIII 1863). Pozostawił syna Ruprechta (22 II 1895 Kilonia – 6 I 1976 Erlangen), lekarza, w latach 1935–1945 profesora fizjologii uniwersytetu w Erlangen, od 1951 emeryta, i córkę Brunhildę (ur. 4 X 1896 Kilonia), żonę historyka sztuki Siegfrieda Rühlego.
