POLICJA PORTOWA
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''POLICJA PORTOWA.''' Powstała po I rozbiorze Polski (1772) i zajęciu przez Prusy [[NOWY PORT | Nowego Portu]]. Zarządzała przede wszystkim żeglugą, samym portem i urządzeniami portowymi. Po zajęciu Gdańska przez Prusy po II rozbiorze Polski (1793) jej kompetencje rozciągnięto również na dolny brzeg [[WISŁA | Wisły]]. Podlegała początkowo kolegium admiralicji we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] (Admiralitäts-Collegium zu Langfuhr), po kilkuletnich sporach kompetencyjnych w 1806 [[POLICJA | Dyrekcji Policji]] w Gdańsku.<br/><br/> | '''POLICJA PORTOWA.''' Powstała po I rozbiorze Polski (1772) i zajęciu przez Prusy [[NOWY PORT | Nowego Portu]]. Zarządzała przede wszystkim żeglugą, samym portem i urządzeniami portowymi. Po zajęciu Gdańska przez Prusy po II rozbiorze Polski (1793) jej kompetencje rozciągnięto również na dolny brzeg [[WISŁA | Wisły]]. Podlegała początkowo kolegium admiralicji we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] (Admiralitäts-Collegium zu Langfuhr), po kilkuletnich sporach kompetencyjnych w 1806 [[POLICJA | Dyrekcji Policji]] w Gdańsku.<br/><br/> | ||
− | W 1807 w jej ramach działały: straż wybrzeża morskiego (dwóch inspektorów; pomoc w wypadku wejścia statku na mieliznę), urząd pilota morskiego (dwie osoby, z siedzibą w Nowym Porcie), urząd pilota wiślanego (24 osoby); dodatkowo zatrudniała jeszcze dwóch strażników rzecznych i jednego portowego. W 1872 dla okręgu portowego istniały dwa osobne organy policyjne. Pierwszy, z prezydentem policji na czele, obejmował [[MOTŁAWA | Motławę]] wraz z portem i Nowy Port. Drugi obejmował Martwą Wisłę i tzw. okręg policyjny Weichsel, z inspektorem rzecznym (''Strominspektor'') jako naczelnikiem. 26 V 1877 policja portowa na Martwej Wiśle ponownie została podporządkowana policyjnemu dyrektorowi (''Polizeidirektor''). Dla policji portowej wybudowano w 1894 | + | W 1807 w jej ramach działały: straż wybrzeża morskiego (dwóch inspektorów; pomoc w wypadku wejścia statku na mieliznę), urząd pilota morskiego (dwie osoby, z siedzibą w Nowym Porcie), urząd pilota wiślanego (24 osoby); dodatkowo zatrudniała jeszcze dwóch strażników rzecznych i jednego portowego. W 1872 dla okręgu portowego istniały dwa osobne organy policyjne. Pierwszy, z prezydentem policji na czele, obejmował [[MOTŁAWA | Motławę]] wraz z portem i Nowy Port. Drugi obejmował Martwą Wisłę i tzw. okręg policyjny Weichsel, z inspektorem rzecznym (''Strominspektor'') jako naczelnikiem. 26 V 1877 policja portowa na Martwej Wiśle ponownie została podporządkowana policyjnemu dyrektorowi (''Polizeidirektor''). Dla policji portowej wybudowano w 1894 w Nowym Porcie nowy budynek służbowy ze stacją pilotów morskich.<br/><br/> |
W czasach [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] policja portowa została podporządkowana [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portu i Dróg Wodnych]]. Formacja ta składała się z 14 funkcjonariuszy, których umundurowanie różniło się od policji gdańskiej jedynie oznaczeniem na naramienniku: biała kotwica na czerwony tle. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | W czasach [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] policja portowa została podporządkowana [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portu i Dróg Wodnych]]. Formacja ta składała się z 14 funkcjonariuszy, których umundurowanie różniło się od policji gdańskiej jedynie oznaczeniem na naramienniku: biała kotwica na czerwony tle. {{author: MB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 09:27, 17 paź 2022
POLICJA PORTOWA. Powstała po I rozbiorze Polski (1772) i zajęciu przez Prusy Nowego Portu. Zarządzała przede wszystkim żeglugą, samym portem i urządzeniami portowymi. Po zajęciu Gdańska przez Prusy po II rozbiorze Polski (1793) jej kompetencje rozciągnięto również na dolny brzeg Wisły. Podlegała początkowo kolegium admiralicji we Wrzeszczu (Admiralitäts-Collegium zu Langfuhr), po kilkuletnich sporach kompetencyjnych w 1806 Dyrekcji Policji w Gdańsku.
W 1807 w jej ramach działały: straż wybrzeża morskiego (dwóch inspektorów; pomoc w wypadku wejścia statku na mieliznę), urząd pilota morskiego (dwie osoby, z siedzibą w Nowym Porcie), urząd pilota wiślanego (24 osoby); dodatkowo zatrudniała jeszcze dwóch strażników rzecznych i jednego portowego. W 1872 dla okręgu portowego istniały dwa osobne organy policyjne. Pierwszy, z prezydentem policji na czele, obejmował Motławę wraz z portem i Nowy Port. Drugi obejmował Martwą Wisłę i tzw. okręg policyjny Weichsel, z inspektorem rzecznym (Strominspektor) jako naczelnikiem. 26 V 1877 policja portowa na Martwej Wiśle ponownie została podporządkowana policyjnemu dyrektorowi (Polizeidirektor). Dla policji portowej wybudowano w 1894 w Nowym Porcie nowy budynek służbowy ze stacją pilotów morskich.
W czasach II Wolnego Miasta Gdańska policja portowa została podporządkowana Radzie Portu i Dróg Wodnych. Formacja ta składała się z 14 funkcjonariuszy, których umundurowanie różniło się od policji gdańskiej jedynie oznaczeniem na naramienniku: biała kotwica na czerwony tle.