WITKOWSKA REGINA, dziennikarka radiowa
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WITKOWSKA REGINA na WITKOWSKA REGINA, dziennikarka radiowa) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Regina_Witkowska.jpg |thumb| Regina Witkowska]] | [[File: Regina_Witkowska.jpg |thumb| Regina Witkowska]] | ||
| − | '''REGINA WITKOWSKA''' (6 VI 1923 Jarluty Wielkie, powiat Ciechanów – 25 XI 2001 Sopot), dziennikarka radiowa, krytyk literacki i teatralny. W 1951 | + | '''REGINA WITKOWSKA''' (6 VI 1923 Jarluty Wielkie, powiat Ciechanów – 25 XI 2001 Sopot), dziennikarka radiowa, krytyk literacki i teatralny. W 1951 absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1949 do emerytury w grudniu 1981 pracowała w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]), będąc kolejno: redaktorem stylistycznym, redaktorem w Redakcji Społeczno-Oświatowej, redaktorem, a następnie kierownikiem Redakcji Ekonomicznej (1953–1956), od 1956 kierownikiem Redakcji Audycji Literackich.<br/><br/> |
Autorka reportaży i opowieści radiowych, recenzji z przedstawień teatralnych i książek, dyskusji radiowych i felietonów. Na antenę gdańskiego radia wprowadziła „Magazyn Kulturalny Wybrzeża”, nadawaną w latach 1962–1981 cykliczną audycję poświęconą wydarzeniom kulturalnym i artystycznym w regionie. Do współpracy z radiem przyciągnęła szerokie grono pisarzy, poetów, aktorów teatralnych; patronowała wielu debiutom młodych twórców. Drugi nurt jej zainteresowań, zwłaszcza w pierwszym okresie pracy w radiu, to zagadnienia oświaty i wychowania; była autorką cyklicznych audycji pt. „Szkoła, dom, dzieci” i „Rozmowy o wychowaniu”, prowadziła również przed mikrofonem rozmowy o moralności, w cyklu „Ale baba i czterdziestu rozbójników”. Cykliczne audycje jej autorstwa (miedzy innymi folklorystyczna „Śladami Kolberga” czy audycje poświęcone prozie i poezji Wybrzeża) ukazywały się na ogólnopolskiej antenie Polskiego Radia.<br/><br/> | Autorka reportaży i opowieści radiowych, recenzji z przedstawień teatralnych i książek, dyskusji radiowych i felietonów. Na antenę gdańskiego radia wprowadziła „Magazyn Kulturalny Wybrzeża”, nadawaną w latach 1962–1981 cykliczną audycję poświęconą wydarzeniom kulturalnym i artystycznym w regionie. Do współpracy z radiem przyciągnęła szerokie grono pisarzy, poetów, aktorów teatralnych; patronowała wielu debiutom młodych twórców. Drugi nurt jej zainteresowań, zwłaszcza w pierwszym okresie pracy w radiu, to zagadnienia oświaty i wychowania; była autorką cyklicznych audycji pt. „Szkoła, dom, dzieci” i „Rozmowy o wychowaniu”, prowadziła również przed mikrofonem rozmowy o moralności, w cyklu „Ale baba i czterdziestu rozbójników”. Cykliczne audycje jej autorstwa (miedzy innymi folklorystyczna „Śladami Kolberga” czy audycje poświęcone prozie i poezji Wybrzeża) ukazywały się na ogólnopolskiej antenie Polskiego Radia.<br/><br/> | ||
W latach 1954–1958 członkini Miejskiej Rady Narodowej ([[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). Od 1951 należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, zasiadała we władzach Oddziału Morskiego. W 1978 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 1967 wyróżniona odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]], w 1974 odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1975 „Za Zasługi dla Gdyni”, w 1977 „Za Zasługi dla Sopotu”. Od 1968 Zasłużony Działacz Kultury. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W latach 1954–1958 członkini Miejskiej Rady Narodowej ([[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]]). Od 1951 należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, zasiadała we władzach Oddziału Morskiego. W 1978 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 1967 wyróżniona odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]], w 1974 odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1975 „Za Zasługi dla Gdyni”, w 1977 „Za Zasługi dla Sopotu”. Od 1968 Zasłużony Działacz Kultury. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:57, 15 paź 2022
REGINA WITKOWSKA (6 VI 1923 Jarluty Wielkie, powiat Ciechanów – 25 XI 2001 Sopot), dziennikarka radiowa, krytyk literacki i teatralny. W 1951 absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1949 do emerytury w grudniu 1981 pracowała w Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku ( Radio Gdańsk), będąc kolejno: redaktorem stylistycznym, redaktorem w Redakcji Społeczno-Oświatowej, redaktorem, a następnie kierownikiem Redakcji Ekonomicznej (1953–1956), od 1956 kierownikiem Redakcji Audycji Literackich.
Autorka reportaży i opowieści radiowych, recenzji z przedstawień teatralnych i książek, dyskusji radiowych i felietonów. Na antenę gdańskiego radia wprowadziła „Magazyn Kulturalny Wybrzeża”, nadawaną w latach 1962–1981 cykliczną audycję poświęconą wydarzeniom kulturalnym i artystycznym w regionie. Do współpracy z radiem przyciągnęła szerokie grono pisarzy, poetów, aktorów teatralnych; patronowała wielu debiutom młodych twórców. Drugi nurt jej zainteresowań, zwłaszcza w pierwszym okresie pracy w radiu, to zagadnienia oświaty i wychowania; była autorką cyklicznych audycji pt. „Szkoła, dom, dzieci” i „Rozmowy o wychowaniu”, prowadziła również przed mikrofonem rozmowy o moralności, w cyklu „Ale baba i czterdziestu rozbójników”. Cykliczne audycje jej autorstwa (miedzy innymi folklorystyczna „Śladami Kolberga” czy audycje poświęcone prozie i poezji Wybrzeża) ukazywały się na ogólnopolskiej antenie Polskiego Radia.
W latach 1954–1958 członkini Miejskiej Rady Narodowej ( Rada Miejska). Od 1951 należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, zasiadała we władzach Oddziału Morskiego. W 1978 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 1967 wyróżniona odznaką „Za zasługi dla Gdańska”, w 1974 odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, w 1975 „Za Zasługi dla Gdyni”, w 1977 „Za Zasługi dla Sopotu”. Od 1968 Zasłużony Działacz Kultury. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
