KURECKA MARIA, pisarka, patronka gdańskiej ulicy
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę KURECKA MARIA na KURECKA MARIA, pisarka, patronka gdańskiej ulicy) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''MARIA KURECKA''' (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka, patronka gdańskiej ulicy. W latach 1921–1939 mieszkała w Gdańsku, gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W | + | '''MARIA KURECKA''' (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka, patronka gdańskiej ulicy. W latach 1921–1939 mieszkała w Gdańsku, gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W 1939 zdała maturę w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Po wybuchu II wojny światowej i konfiskacie przez Niemców domu ojca (zginął osadzony w 1940 w Dachau), przebywała w Berlinie, od września 1940 w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego (pielęgniarka), w okresie 1947–1955 mieszkała w Szczecinie.<br/><br/> |
| − | Debiutowała w | + | Debiutowała w 1948 na łamach „Wiadomości Literackich” jako tłumaczka ''Dżumy'' Alberta Camusa. Z mężem Witoldem Wirpszą tłumaczyła ''Doktora Faustusa'' Tomasza Manna. W 1957 w Warszawie, tłumaczyła utwory Hermanna Hessego (''Grę szklanych paciorków'' i ''Demiana''), opowiadania T. Manna i inne. Autorka powieściowej biografii Hansa Christiana Andersena (1965), eseju o sztuce przekładu ''Diabelne tarapaty'' (1970).<br/><br/> |
| − | W 1970 | + | W 1970 wyjechała z mężem do Austrii, następnie do Szwajcarii i Berlina Zachodniego, gdzie ukończyła studia romanistyczne. Współpracowała między innymi z Radiem Wolna Europa i paryską „Kulturą”. 30 X 2008 [[RADA MIEJSKA | Rada Miasta Gdańska]] nadała jej imię ulicy na [[ŁOSTOWICE | Łostowicach]]. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:23, 2 paź 2022
MARIA KURECKA (Kurecka-Wirpszowa; 20 VII 1920 Płock – 10 I 1989 Berlin), pisarka, tłumaczka, patronka gdańskiej ulicy. W latach 1921–1939 mieszkała w Gdańsku, gdzie jej ojciec pracował w spedycji międzynarodowej. W 1939 zdała maturę w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie. Po wybuchu II wojny światowej i konfiskacie przez Niemców domu ojca (zginął osadzony w 1940 w Dachau), przebywała w Berlinie, od września 1940 w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego (pielęgniarka), w okresie 1947–1955 mieszkała w Szczecinie.
Debiutowała w 1948 na łamach „Wiadomości Literackich” jako tłumaczka Dżumy Alberta Camusa. Z mężem Witoldem Wirpszą tłumaczyła Doktora Faustusa Tomasza Manna. W 1957 w Warszawie, tłumaczyła utwory Hermanna Hessego (Grę szklanych paciorków i Demiana), opowiadania T. Manna i inne. Autorka powieściowej biografii Hansa Christiana Andersena (1965), eseju o sztuce przekładu Diabelne tarapaty (1970).
W 1970 wyjechała z mężem do Austrii, następnie do Szwajcarii i Berlina Zachodniego, gdzie ukończyła studia romanistyczne. Współpracowała między innymi z Radiem Wolna Europa i paryską „Kulturą”. 30 X 2008 Rada Miasta Gdańska nadała jej imię ulicy na Łostowicach.
