HIRSCH WIKTOR, dentysta, działacz gdańskiej Polonii

Wersja z 19:25, 28 wrz 2022

WIKTOR HIRSCH (16 XII 1886 Place pod Wejherowem – 20 IV 1940 Oranienburg), dentysta, działacz Polonii Gdańskiej. Był 14 dzieckiem rolnika Józefa i poślubionej w 1871 Marianny z domu Puzdrowskiej. W latach 1893–1898 uczył się w wiejskiej szkole powszechnej w Kielnie. W 1906 absolwent gimnazjum w Wejherowie, w którym działał w kółku filomackim. Studiował w Berlinie i Tybindze. Początkowo otworzył początkowo gabinet dentystyczny w Nowem (nad Wisłą), następnie w Elblągu. Podczas I wojny światowej, ze względu na słaby stan zdrowia, zwolniony był ze służby wojskowej. Za zaangażowanie po stronie polskiej w okresie powojennych plebiscytów zmuszony został przez władze niemieckie do opuszczenia Elbląga, osiadł na terenie II Wolnego Miasta Gdańska.

Był członkiem związku Powstańców i Wojaków, Macierzy Szkolnej, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, utworzonej w 1928 Rady Nadzorczej Spółdzielni Kredytowej dla Drobnego Przemysłu Kredytowej w Gdańsku. 12 VI 1938 wybrany został w skład Zarządu Gminy Polskiej Związku Polaków w WMG. Należał do Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki. Często bezpłatnie leczył polskich studentów Technische Hochschule Danzig i uczniów Gimnazjum Polskiego.

W chwili wybuchu II wojny światowej przebywał w Kartuzach, po powrocie do Gdańska został 20 X 1939 wyrzucony z mieszkania przy ul. Grobla I 22/23, następnie 3 listopada aresztowany. Osadzony w obozie dla Polaków w Nowym Porcie, następnie w obozie Stutthof i w obozie w Oranienburgu, gdzie został powieszony podczas jednej z egzekucji. BŚ

Bibliografia:
Pelczar Marian, Hirsch Wiktor, w: Polski Słownik Biograficzny, 9, 1960/1061, s. 526-527.
Szews Jerzy, Hirsch Wiktor, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement II, Gdańsk 2002, s. 101.