SCHMIDT MICHAEL, burmistrz Gdańska
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:1_Michael_Schmidt.jpg|thumb|Michael Schmidt, dziadek burmistrza Michaela, według [[STECH ANDREAS| Andreasa Stecha]] rytował Abraham Blooteling, 1687]] | [[File:1_Michael_Schmidt.jpg|thumb|Michael Schmidt, dziadek burmistrza Michaela, według [[STECH ANDREAS| Andreasa Stecha]] rytował Abraham Blooteling, 1687]] | ||
[[File:2_Michael_Schmidt.png|thumb|Johann Ernst Schmidt, ojciec burmistrza Michaela według Jacoba Houbrakena]] | [[File:2_Michael_Schmidt.png|thumb|Johann Ernst Schmidt, ojciec burmistrza Michaela według Jacoba Houbrakena]] | ||
| − | [[File:Schmidt Michael.JPG|thumb|Michael Schmidt]] | + | [[File:Schmidt Michael.JPG|thumb|Michael Schmidt, miedzioryt Johanna Martina Bernigerotha]] |
'''MICHAEL SCHMIDT''' (11 XII 1694 Gdańsk – 11 IV 1760 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz Gdańska]]. Był wnukiem Michaela Schmidta (16 XI 1626 Gdańsk – 28 VIII 1686), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (1677), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1678) i [[SĘDZIA | sędziego]] (1683), synem Johanna Ernsta Schmidta (21 I 1663 Gdańsk – 27 IX 1732 Gdańsk), ławnika (od 1712), rajcy (od 1719), i Concordii Renate, córki Emanuela Dilgera, rajcy (od 1677) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego królewskiego]] w Gdańsku (1695). Brat ławników Emanuela Ernesta (19 VI 1697 Gdańsk – 23 IX 1759 Gdańsk) i Johanna Daniela (21 VII 1701 Gdańsk – 11 IV 1761 Gdańsk) oraz Konstancji Renaty (27 III 1699 Gdańsk – 16 VIII 1731 Gdańsk), od 1726 żony późniejszego (już po jej śmierci) rajcy i burgrabiego gdańskiego Daniela Schumanna, syna burmistrza [[SCHUMANN SALOMON GABRIEL | Salomona Gabriela Schumanna]]. <br/><br/> | '''MICHAEL SCHMIDT''' (11 XII 1694 Gdańsk – 11 IV 1760 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz Gdańska]]. Był wnukiem Michaela Schmidta (16 XI 1626 Gdańsk – 28 VIII 1686), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (1677), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (1678) i [[SĘDZIA | sędziego]] (1683), synem Johanna Ernsta Schmidta (21 I 1663 Gdańsk – 27 IX 1732 Gdańsk), ławnika (od 1712), rajcy (od 1719), i Concordii Renate, córki Emanuela Dilgera, rajcy (od 1677) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego królewskiego]] w Gdańsku (1695). Brat ławników Emanuela Ernesta (19 VI 1697 Gdańsk – 23 IX 1759 Gdańsk) i Johanna Daniela (21 VII 1701 Gdańsk – 11 IV 1761 Gdańsk) oraz Konstancji Renaty (27 III 1699 Gdańsk – 16 VIII 1731 Gdańsk), od 1726 żony późniejszego (już po jej śmierci) rajcy i burgrabiego gdańskiego Daniela Schumanna, syna burmistrza [[SCHUMANN SALOMON GABRIEL | Salomona Gabriela Schumanna]]. <br/><br/> | ||
Wersja z 08:05, 21 sie 2022
MICHAEL SCHMIDT (11 XII 1694 Gdańsk – 11 IV 1760 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był wnukiem Michaela Schmidta (16 XI 1626 Gdańsk – 28 VIII 1686), ławnika (1677), rajcy (1678) i sędziego (1683), synem Johanna Ernsta Schmidta (21 I 1663 Gdańsk – 27 IX 1732 Gdańsk), ławnika (od 1712), rajcy (od 1719), i Concordii Renate, córki Emanuela Dilgera, rajcy (od 1677) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (1695). Brat ławników Emanuela Ernesta (19 VI 1697 Gdańsk – 23 IX 1759 Gdańsk) i Johanna Daniela (21 VII 1701 Gdańsk – 11 IV 1761 Gdańsk) oraz Konstancji Renaty (27 III 1699 Gdańsk – 16 VIII 1731 Gdańsk), od 1726 żony późniejszego (już po jej śmierci) rajcy i burgrabiego gdańskiego Daniela Schumanna, syna burmistrza Salomona Gabriela Schumanna.
Od kwietnia 1711 uczył się w Gimnazjum Akademickim, studiował na uniwersytetach w Halle w 1716 i w Lejdzie w 1718 roku. W 1725 wszedł w skład Trzeciego Ordynku jako przedstawiciel Kwartału Kogi, na którego czele stał jako kwatermistrz od 1726. Od 1738 był ławnikiem, od 1746 rajcą, w 1748 i 1749 sędzią. W 1754 został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w latach 1756 i 1760, drugiego – 1755 i 1759, trzeciego – 1754, 1757 i 1758, czwartego w 1756. Należał we władzach miejskich do grupy tzw. uczonych (Gelehrte), a więc pokolenia, które kładło duży nacisk zarówno na potrzebę dobrej edukacji jako warunku niezbędnego do właściwego zarządzania miastem, jak i na racjonalistyczne podejście do metody sprawowania rządów w mieście.
W latach 1750–1752 zaangażował się w działania, które miały nie dopuścić do wprowadzenia w Gdańsku ordynacji królewskiej, narzuconej miastu przez króla polskiego Augusta III. W styczniu 1752 został zawieszony w prawach członka ordynków decyzją sądu asesorskiego w Warszawie i na wniosek Trzeciego Ordynku (będącego w sporze z władzami miejskimi Gdańska i popierającego wprowadzenie w mieście ordynacji królewskiej) pod zarzutem jawnego sprzyjania skonfliktowanej z władcą Radzie Miejskiej.
9 III 1724 ożenił się w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Concordią (1698 Gdańsk – pochowana 22 I 1784 Gdańsk), córką rajcy Heinricha Rennera, siostrą burmistrza Johanna Rennera. Ojciec Concordii Renaty (1724–1803), od 1748 żony Johanna Benjamina Engelcke (1722–1770) (wnuka burmistrza Friedricha Gottlieba), młodo zmarłego Johanna Heinricha (1727–1743), ławnika i właściciela majątku w Kuźniczkach, Michaela Gottfrieda (1728–1773), kupca Johanna Gabriela (1729–1781). Dziadek między innymi ławnika i radnego Gdańska Johanna Heinricha (1757–1836), prawnika Michaela Christopha (1761–1836) i senatora I Wolnego Miasta Gdańska Jacoba Michaela (1768 –1846).
Pochowany 20 IV 1760 w kościele NMP, w grobie który przejął w 1748 w spadku i gdzie pochowano także jego żonę i syna Johanna Heinricha (zachowała się płyta). Jego portret według obrazu Daniela Kleina rytował w 1763 Johann Martin Bernigeroth.
